تریدر(Trader) یا معامله‌گر


تریدر کسی است که در بازارهای مالی به دنبال تریدینگِ هر نوع دارایی مالی است. این فعالیت می تواند از جانب خود فرد، یا فرد دیگر یا یک سازمان صورت پذیرد. تریدری که برای یک موسسه ی مالی کار می کند، با سرمایه و اعتبار آن موسسه معامله می کند و یک دستمزد به همراه سود دریافت می کند. تریدری که برای خود کار می کند، با سرمایه و اعتبار خود معامله کرده و تمام سود آن را برای خود نگه می دارد. تفاوت اصلی بین تریدر و سرمایه گذار در مدت زمان نگه داشتن دارایی و حضور در بازار است. سرمایه گذاران می خواهند time horizon یا افق زمانی بلند تری داشته باشند. در حالی که تریدرها تمایل دارند دارایی خود را برای مدت کوتاه تری نگه دارند تا روی روندهای کوتاه مدت سرمایه گذاری کنند.

تریدر (Trader) کیست؟ انواع روش‌های ترید

تریدر (Trader) کیست؟ انواع روش‌های ترید

یکی از روش‌های کسب درآمد، فعالیت در بازارهای مالی جهانی است. جایی که افراد و شرکت‌های بسیار زیادی مشغول به کار هستند و جریان مالی آن نیز بسیار عظیم است. تا چند سال قبل این بازار در سطح بین المللی به یک واژه‌ی مشخص محدود می‌شد: فارکس. اما امروزه با گسترش ارزهای دیجیتال، این مبحث نیز به یکی از ارکان اصلی بازارهای مالی بین‌المللی با سرمایه هنگفت تبدیل شده است. اما چه کسانی در این بازار فعال هستند و کسب درآمد می‌کنند؟ افراد این حوزه را معامله‌گر یا اصطلاحا تریدر می‌نامند که در این مقاله قصد داریم به بررسی آن‌ها بپردازیم و ویژگی‌های کاریشان را مطالعه کنیم.

در این مقاله با موضوعات زیر آشنا خواهید شد:

معامله‌گر یا تریدر کیست؟

در بازارهای مالی، معامله‌گر کسی است که مواردی از جمله سهام، اوراق قرضه، کالاها و ارزهای گوناگون را می‌خرد و می‌فروشد. این نقش مشابه نقش یک کارگزار است، اما معامله‌گران معمولا از طرف خودشان عمل می‌کنند در حالی که کارگزاران برای مشتریان خود این کار را انجام می‌دهند. البته معامله‌گر گاهی با سرمایه‌گذارانی ارتباط می‌گیرد و با دارایی آن ها فعالیت اقتصادی انجام می‌دهد.

تریدر با استفاده از ابزار گوناگون و بررسی اخبار و وضعیت بازار، به خرید و فروش می‌پردازد و تلاش می‌کند تا با روش های گوناگون برای خود یا سرمایه‌گذاران کسب سود داشته باشد. ابزار اولیه این کار معمولا، چارت قیمتی و برنامه‌های کاربردی مربوط به آن مانند اندیکاتورها و اسیلاتورها می‌باشد.

انواع تریدر یا معامله‌گر

می‌توان تریدرها را بسته به نوع و تعداد ترید (Trade) خود همچنین مدت زمان باز گذاشتن هر معامله (زمان باز گذاشتن یعنی مدتی که از شروع فرآیند معامله تا انتهای آن معامله و برداشت سود یا ضرر زمان می‌برد)، در چند دسته کلی تقسیم‌بندی کرد: نوسانی، اسکلپر، روزانه، بلند مدت. البته در نظر داشته باشید که این تعاریف در میان اساتید این مبحث تفاوت هایی دارد و ممکن است از نظر همه، این تعریف‌ها درست نباشد.

1- تریدر نوسانی:

در ترید نوسانی یا سویینگ (Swing)، معامله‌گران اغلب موقعیت‌های خود را بیش از یک روز نگه می‌دارند و سعی می‌کنند یک روند را در چارت پیدا کرده و از آن استفاده کنند. آن‌ها عموما از تحلیل تکنیکال برای شناسایی حرکت کوتاه مدت قیمت استفاده می‌کنند. این سبک معامله تقریبا رایج‌ترین سبک در بازارهای مالی به حساب می‌آید.

2- تریدر اسکلپر:

شاید بتوان اسکلپ را سریع‌ترین مدل ترید کردن در نظر گرفت. معامله‌گران این حوزه در روز بین 10 تا 100 معامله گوناگون انجام می‌دهند و هدف آن‌ها کسب سودهای کوچک در بازه‌های زمانی اندک است. در این مدل ترید که به آن نوسان‌گیری نیز گفته می‌شود، تریدر باید اطلاعات زیاد و دقیقی از وضعیت بازار و هیجان‌های روزانه آن داشته باشد.

3- تریدر روزانه:

اگر تریدری بیشتر تایم روز خود را صرف ترید کند، می‌تواند از این روش استفاده کند. از نظر زمانی، تایم باز بودن معاملات در این روش چیزی بین ترید نوسانی و اسکلپ است و معمولا یک روز به طول می‌انجامد. در این روش محاسبه سود و ضرر از بررسی سرمایه وارد شده در ابتدای روز و سرمایه خارج شده در انتهای روز به دست می‌آید.

4- تریدر بلند مدت:

تریدر بلند مدت هدف خود را کسب سود زیاد از بازه زمانی بیشتر از دسته‌های قبلی قرار می‌دهد. معمولا این مدل معامله‌گران توجه خاصی به هیجان‌های روزانه ندارند و بیشتر اتفاقات تاثیرگذار بلند مدت را دنبال می‌کنند. همچنین میزان سرمایه در گردش و دخیل در معاملات این معامله‌گران بیشتر از افراد دیگر است و به همین نسبت، سود یا ضرر بیشتری را متحمل می‌شوند.

روش‌های معامله و ترید بر اساس بازه زمانی

سه دسته کلی برای این مبحث وجود دارد که تحت عناوین کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت معرفی می‌شوند که تصمیم استفاده از هر کدام باید با توجه به مقدار سرمایه‌ی آماده برای به کارگیری در آن روش و مدت زمان انتظار برگشت سرمایه و سود مد نظر اتخاذ شود.

همانطور که در قبل نیز عنوان شد، این تعاریف همگانی نیست و اختلاف نظرهایی در آن‌ها وجود دارد اما ما در این مقاله تعاریف رایج‌تر را عنوان می‌کنیم.

الف- روش کوتاه مدت:

در بین عموم مردم، ترید کوتاه مدت را به بازه‌ای بین کمتر از یک ساعت تا یک هفته نسبت می‌دهند. معامله‌گرانی که در این سبک فعالیت دارند، معمولا نمی‌توانند که مدت زیادی را در معاملات باز سپری کنند و هدفشان رسیدن به نتیجه در بازه کمتری است. بخاطر هیجان و استرس بیشتر در این مدل معامله، تمرکز و آموزش دقیق‌تر و حرفه‌ای لازمه‌ی کار معامله‌گران این سبک است. به همین دلیل برای افراد تازه کار این روش توصیه نمی‌شود. در معاملات کوتاه مدت، تریدرها معمولا چارت‌های چهار ساعته و کمتر را تحلیل می‌کنند.

ب- روش میان مدت:

از نظر زمانی به معاملاتی با بازه‌ی یک هفته تا 3 ماه، معاملات میان مدت می‌گویند. بر خلاف مدل قبل که مناسب همه‌ی کاربران نیست، مدل میان مدت به دلایل زیادی برای اکثر افراد کاربرد دارد. به عنوان مثال می‌توان گفت که میزان هیجانات لحظه‌ای در این بازه زمانی بسیار کمتر است، معامله‌گر زمان مناسبی برای بررسی و تحلیل بازار دارد، همچنین می‌تواند با دقت بیشتری آیتم یا گزینه مناسب برای معامله را پیدا کند. ناگفته نماند که برخلاف روش قبل، تریدر نیازمند بررسی لحظه‌ای بازار نیست.

ج- روش بلند مدت:

معاملاتی با بازه زمانی بیش از 3 ماه را بلند مدت می‌نامند. اعتقاد خیلی از سرمایه‌گذاران استفاده از این روش است، چرا که کمترین میزان استرس و فشار عصبی را برای معامله‌گر به همراه دارد، به هیج عنوان نیازمند بررسی و تحلیل لحظه‌ای و روزانه نیست و معمولا نیز سود بیشتری به همراه دارد. به همین جهت بسیاری از مشاوران اقتصادی پیشنهاد می‌کنند که اگر افراد سرمایه جانبی و کنار گذاشته شده دارند، می‌توانند با قرار دادن تریدر(Trader) یا معامله‌گر آن سرمایه در ترید بلند مدت سودهای خوبی کسب کنند.

جمع‌بندی

در نظر داشته باشید که تمامی موارد عنوان شده در حال حاضر در جامعه معامله‌گرها استفاده می‌شود. این که کدام روش برای چه افرادی مناسب است، به سبک کاری آن‌ها و همچنین استراتژی کاریشان مربوط می‌شود. اما در متن نیز اشاره شد که برای افراد تازه‌وارد به این حوزه، بهتر است که روش‌هایی با بازه زمانی متوسط و بالا را انتخاب کنند تا بتوانند کم کم در هیجان و استرس بازار ارزهای دیجیتال و خود، مسلط شده و سپس روش‌های کوتاه مدت و سریع‌تر را انتخاب کنند.

برای بررسی میزان درآمد یک تریدر، می‌توانید از صفحه درآمد روزانه تریدر یا معامله گر به چه میزان است؟ بازدید نمایید.

تعریف معامله گر یا تریدر

تفاوت اصلی بین یک معامله گر و یک سرمایه گذار، مدت زمانی است که شخص دارایی را در اختیار دارد. سرمایه گذاران افق زمانی بلندمدتی دارند، در حالی که معامله گران دارایی ها را برای دوره های زمانی کوتاه تری نگهداری می کنند تا از روندهای کوتاه مدت استفاده کنند.

تعریف معامله گر یا تریدر

تعریف معامله گر

معامله گر (trader) عبارت است از، فردی که به خرید و فروش دارایی های مالی در هر بازار مالی، چه برای خود یا از طرف شخص یا مؤسسه دیگری مشغول است. تفاوت اصلی بین یک معامله گر و یک سرمایه گذار، مدت زمانی است که شخص دارایی را در اختیار دارد. سرمایه گذاران (investors) افق زمانی بلندمدتی دارند، در حالی که معامله گران دارایی ها را برای دوره های زمانی کوتاه تری نگهداری می کنند تا از روندهای کوتاه مدت استفاده کنند.

نکات مهم

  • معامله گران افرادی هستند که به خرید و فروش کوتاه مدت یک سهام برای خود یا یک موسسه می پردازند.
  • از جمله معایب معامله، مالیات بر سود سرمایه قابل استفاده در معاملات و هزینه های کارمزد به کارگزاران است.
  • معامله‌گران، برخلاف سرمایه‌گذاران، به‌جای سود بلندمدت به دنبال سود سرمایه کوتاه مدت هستند.

درک معامله گران

یک معامله گر می تواند برای یک موسسه مالی کار کند، در این صورت با پول و اعتبار شرکت معامله می کند و ترکیبی از حقوق و پاداش به آنها پرداخت می شود. از طرف دیگر، یک معامله گر می تواند با پول و اعتبار خود معامله می کند و تمام سود را برای خود نگه دارد.

از جمله معایب معاملات کوتاه مدت، هزینه های کمیسیون و پرداخت گستره قیمتی خرید و فروش است. از آنجایی که معامله‌گران اغلب برای دستیابی به سود از استراتژی‌های معاملاتی کوتاه‌مدت استفاده می‌کنند، کارمزدهای زیادی را باید پرداخت کنند. با این حال، افزایش تعداد کارگزاری‌هایی که کارمزد کمتری دریافت می کنند باعث شده است که این هزینه کمتر مسئله‌ای ایجاد کند، ضمن اینکه پلت‌فرم‌های معاملات الکترونیکی نیز، گستره های قیمتی را در بازار ارز کاهش داده‌اند. همچنین روش مالیاتی نامطلوبی برای سود سرمایه کوتاه مدت در ایالات متحده وجود دارد.

انواع معامله گری: مقایسه نهاد ها با حساب های شخصی

بسیاری از مؤسسات مالی بزرگ، دارای مرکز کنترل تریدر(Trader) یا معامله‌گر معاملات مالی هستند در آن مراکز، معامله گران کارمندانی هستند که طیف وسیعی از محصولات را از طرف شرکت خرید و فروش می کنند. هر معامله‌گر دارای محدودیت هایی است یعنی مقدار معامله، حداکثر انقضای معامله و حداکثر ضرر آنها در یک معامله مشخص است. شرکت دارای ریسک اصولی است و بیشتر سود را حفظ می کند و معامله گر نیز، حقوق و پاداش دریافت می کند.

از طرفی دیگر، اکثر افرادی که با حساب شخصی معامله می کنند از خانه یا در یک دفتر کوچک کار می کنند و از یک کارگزار تخفیفی (discount broker) و پلت فرم های معاملات الکترونیکی استفاده می کنند. محدودیت های آنها به وجه نقد و اعتبار خودشان بستگی دارد، اما آنها تمام سود را حفظ می کنند.

کارگذاری های تخفیفی: منبعی مهم برای معامله گران

شرکت های کارگزاری تخفیفی به ازای هر تراکنش، کارمزد بسیار کمتری دریافت می کنند، اما همچنین یا مشاوره مالی بسیار کم یا هیچ مشاوره ای را ارائه نمی کنند. افراد نمی توانند به طور مستقیم در بورس یا بورس کالا با حساب شخصی خود معامله کنند، بنابراین استفاده از کارگزار تخفیفی یک راه مقرون به صرفه برای دسترسی به بازارها است. بسیاری از کارگزاران تخفیفی، حساب های مارجین (margin accounts) را ارائه می دهند. این نوع حساب به معامله گران اجازه می دهد برای خرید سهام از کارگزار پول قرض کنند. این امر مقدار معاملات آنها را افزایش می دهد اما ضرر احتمالی را نیز افزایش می دهد.تریدر(Trader) یا معامله‌گر

پلتفرم‌های معاملات ارزی با خریداران و فروشندگان ارز در بازارهای نقدی، آتی و اختیار معامله مطابقت دارند. آنها میزان اطلاعات قیمتی را که در اختیار معامله گران حقیقی قرار می گیرد به شدت افزایش می دهند و در نتیجه اختلاف قیمت را محدود می کنند و کارمزد را کاهش می دهند.

مالیات بر سود سرمایه کوتاه مدت

یکی از معایب سودهای معاملاتی کوتاه مدت، این است که معامله گر بر اساس نرخ مالیات بر درآمد عادی، مشمول مالیات می شود. سود سرمایه بلندمدت تا 20 درصد مشمول مالیات است، اما نیاز است که ابزار پایه حداقل برای یک سال نگهداری شود.

طبق قانون فعلی، از لحاظ فنی قوانین مالیاتی جامعی برای معامله گری وجود ندارد. وضعیت مالیاتی یک معامله گر بر اساس اطلاعاتی است که معامله گران ارائه می دهند و ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. برخی از مواردی که سازمان مالیاتی امریكا هنگام ارزیابی وضعیت مالیات معامله گران در نظر می گیرد عبارت اند از، مدت نگهداری اوراق بهادار، تعداد معاملات انجام شده، بازه معاملاتی و حجم معاملات.

راه حل هایی برای معامله گران وجود دارد که بدهی های مالیاتی خود را از معاملات کوتاه مدت کاهش دهند. برای مثال، آن‌ها می‌توانند هزینه‌های مورد استفاده در راه‌اندازی معاملات خود را کسر کنند، مانند یک فریلنسر یا صاحب کسب‌وکار کوچک. اما اگر آنها بر اساس ماده 475 عمل کنند، معامله‌گران می‌توانند کل معاملات خود را برای یک سال خاص ارزش‌گذاری کنند و حتی زیان‌هایی که متحمل شده‌اند را لحاظ کنند.

تریدر یا معامله گر کیست؟

تریدر یا معامله گر کیست؟

یکی از جذاب ترین کسب و کار هایی که به لطف ارز دیجیتال به تاجران در سراسر جهان ارائه شده است، ترید (trade) یا معاملات کریپتو می باشد. به طور خلاصه تریدر به شخصی گفته می شود که به کمک یک سری ابزار تخصصی و دانش معامله گری، بازار ارز دیجیتال را نوسان گیری کرده و از این راه به کسب سود می پردازد. درواقع اگر بتوانید بازار را به درستی تحلیل کنید، تجارت کریپتو می‌ تواند بازدهی بسیار بالاتری نسبت به سرمایه ‌گذاری‌ های سنتی به شما بدهد. اما این کار نیاز به آموزش های لازم و تخصصی دارد که ما در این مقاله سعی کردیم به طور کامل برای شما عزیزان شرح دهیم.

آشنایی با مفهوم تریدر

همانطور که می دانید ارز دیجیتال یکی از پر نوسان ترین بازار های مالی به شمار می رود که سرمایه گذاران زیادی در این بازار مشغول به فعالیت هستند. اما نکته مهمی که وجود دارد این است که امروزه به واسطه اطلاعات تخصصی که در اختیار معامله گران قرار گرفته، می توانند این نوسانات را بررسی کرده و از این طریق به کسب درآمد بپردازند. اما به راستی تریدر کیست؟ درواقع به اشخاصی که به تحلیل و بررسی بازار پرداخته و نسبت به آن معاملات روزانه یا ماهانه تعیین می کنند، تریدر یا (trader) گفته می شود و کل این فرآیند ترید (trade) نام دارد. اساسا مفهوم ترید به معاملات در بازار های مالی بر می گردد و تنها مختص به عرصه ارز دیجیتال نیست. اما ترید در بازار کریپتو به اقداماتی گفته می شود که یک معامله گر به وسیله ابزار های تخصصی و نمودار ها انجام می دهد تا زمان مناسب برای خرید و فروش رمز ارز را پیدا کرده و از این راه به کسب سود بپردازد.

انواع روش های ترید

انواع روش های ترید

برای شروع ترید و معامله گری در بازار ارز دیجیتال، استراتژی های گوناگونی وجود دارد. اما کل طبقه بندی انواع روش های ترید به شرح زیر می باشد:
ترید کوتاه مدت
ترید بلند مدت
ترید کوتاه مدت به معامله های روزانه یا ساعتی گفته می شود که در آن معامله گر قیمت یک رمز ارز را پیشبینی کرده تریدر(Trader) یا معامله‌گر و زمانی که ارز مورد نظر به نرخ تعیین شده رسید، معامله را بسته و سود حاصل شده را دریافت می کند. برای مثال تصور کنید معامله گری می خواهد از تحلیل قیمت بیت کوین و ترید آن سود به دست بیاورد. در این صورت به ترید کوتاه مدت آن پرداخته و در کثری از ثانیه و یا چند ساعت که قیمت BTC، به نرخ مورد نظر نزدیک شد، به خرید ارز دیجیتال بیت کوین می پردازد. البته توجه داشته باشید ترید تنها برای کسب سود در اوج قیمت یک رمز ارز نیست، بلکه شما می توانید معاملات خود را بر روی کاهش قیمت یک ارز دیجیتال نیز تعیین کنید.

روش دوم که به ترید بلند مدت اشاره دارد کمی متفاوت عمل می کند. همانطور که گفته شد در روش ترید کوتاه مدت، معامله گران از نوسانات کوچک و روزانه سود به دست می آورند. اما در روش ترید بلند مدت، معامله گر از طریق ابزار های مربوط به تحلیل تکنیکال (Technical Analysis)، بازار را برای مدت طولانی تری رصد کرده و استراتژی هایی را در پیش می گیرند که در بازه زمانی طولانی تری به سود می رسد. این روش صبر بیشتر تریدر را می طلبد و معامله گر باید زمان بیشتری را صرف تحلیل بازار و چیدن یک استراتژی دقیق کند اما به مراتب سود های بزرگ تری را نیز در بر می گیرد.
توجه داشته باشید اگر بدون آموزش های لازم و اطلاعات کافی از تریدر(Trader) یا معامله‌گر بازار، در شغل ترید ورود کنید، نه تنها شامل سود نمی شوید بلکه ممکن است ضرر های بزرگی را متحمل شوید.

انواع تریدر ها

معامله گران ممکن است در بازار های گوناگونی به فعالیت بپردازند. زیرا علاوه بر عرصه کریپتو، بازار های مالی دیگری مانند سهام (Stocks) یا قرارداد های آتی (Futures)، وجود دارند که در تمامی آن ها تریدر با اعمالی که انجام می دهد سعی بر تحلیل روند دارایی مورد نظر دارد. درواقع شروع ترید و باز کردن یک پوزیشن در بازار (تعیین نوع معامله) بستگی به اهداف معامله گر دارد و نسبت به نوع سرمایه گذاری می تواند متفاوت باشد. برای مثال برخی از معامله گران تمایل دارند در کوتاه مدت به سود رسیده و برخی دیگر به دنبال فرصت های بزرگ تر در بازه زمانی طولانی تر هستند. اما در کل انواع ترید را می توان به دسته های زیر طبقه بندی کرد.

ترید موقعیتی position trading


در این نوع استراتژی تریدر بیشتر به موقعیت بازار و تغییرات روند آن تمرکز دارد. به این معنی که تریدر های موقعیتی سعی دارند تنها از تغییر روند بازار به کسب سود برسند و معاملات خود را باز نگه می دارند. برای واضح شدن قضیه مثالی می زنیم، اگر تریدری بخواهد از تغییر روند اتریوم به کسب سود برسد، هنگامی که روند اتریوم صعودی شد موقعیت خرید یا لانگ (Long) باز می کند و به خرید اتریوم می پردازد. اما اگر روند اتریوم نزولی شود، موقعیت شورت (Short) باز می کند و از فروش اتریوم به کسب سود می پردازد. درواقع در این روش بیشتر از تحلیل فاندامنتال ( بررسی اخبار و هیجانات بازار) استفاده می شود و کمی هم از تحلیل تکنیکال. اما نکته ای که درباره این استراتژی وجود دارد، انعطاف پذیری تریدر و تغییر موقعیت معامله اش نسبت به تغییرات بازار می باشد.

ترید نوسان گیر Swing Trader


در این روش تریدر سعی می کند با استفاده از یک استراتژی دقیق، معامله خود را به نحوی تعیین کند که فاصله‌ زمانی بین خرید و فروش دارایی ‌اش از یک روز بیشتر و از یک ماه کمتر باشد. درواقع در این روش تریدر به دنبال موقعیت های مناسب و سود ده است. مثلا یک دارایی را خریداری می کند و منتظر بالا رفتن قیمت آن می ماند، سپس دارایی مورد نظر را فروخته و به دنبال معامله بعدی خود می رود. در این روش معامله گر با استفاده از ابزار های تحلیلی پروژه های قوی بازار را پیدا کرده و بر روی آن ها سرمایه گذاری می کند. همچنین در این نوع ترید، معامله گر سعی بر این دارد تا از تمام نوسانات بازار چه روزانه و چه ماهانه به نفع خود استفاده کند. معمولا تریدر ها برای نوسان گیری بازار ارز دیجیتال از ابزار های تخصصی مانند نمودار ها، تریدینگ ویو (Trading View)، کندل استیک ها ( Candlestick Patterns)، اندیکاتور ها و سایر ابزار های تحلیلی کمک می گیرند تا نوسانات قیمت یک رمز ارز را پیشبینی کنند.

اسکالپر تریدینگ


اسکالپر تریدینگ به معامله گری اشاره دارد که روزانه معاملات مختلفی باز کرده و ممکن است در طول روز چندین پوزیشین متفاوت را امتحان کند. به این نوع تریدر ها اصطلاحا معامله گر ریزه خوار نیز گفته می شود، زیرا معاملات در این روش کوتاه مدت بوده و سود های کوچکی را نصیب تریدر می کنند. حتی ممکن است یک اسکالپر تریدر موقعیت های خرید و فروش معامله خود را ثانیه ای ببند. معامله گران اسکالپر تمایلی به بستن معاملات طولانی مدت نداشته و معمولا از صبر بالایی برخوردار نیستند. البته اگر تریدر اسکالپر، حرفه ای باشد می تواند به سادگی نقطه ضعف بازار را پیدا کرده و از سود های کلان بهره مند شود.

تریدر بازار آتی Futures


معاملات آتی نسبت به سایر معاملات از ریسک بیشتری برخوردار بوده و تجربه بیشتر و حرفه ای بودن تریدر را می طلبند. در این نوع ترید، معامله گر باید آمادگی کافی برای چیدن یک استراتژی دقیق و تحلیل درست بازار را داشته باشد و از تجربه کافی در زمینه بازار های مالی برخوردار باشد. قرارداد فیوچرز یا آتی به معامله ای گفته می شود که در آن تریدر بازار را تحلیل می کند و یک قرارداد برای تاریخ معینی در آینده می بندد. سپس زمانی که موعد قرارداد به سر رسید تریدر چه استراتژی صحیحی چیده باشد و چه خطا کرده و شامل ضرر شده باشد، باید طبق توافق عمل کرده و دارایی خود را بفروشد. برای مثال تصور کنید مقداری بیت کوین خریداری کرده و طبق تحلیلی که از بازار داشته اید یقین دارید که قیمت آن در یک ماه آینده دو برابر رشد می کند. سپس یک قرارداد آتی با شخصی دیگر منعقد کرده و متعهد می شود یک ماه آینده بیت کوین را با هر قیمتی که داشت به شخص مورد نظر بفروشید. در این حالت اگر قیمت بیت کوین در ماه آینده بالا برود، سود بیشتری نسبت به حالت عادی به دست می آورید. اما اگر قیمت کاهش یابد موظف هستید بیت کوین های خود را با ضرر بیشتر بفروشید. این فرآیند توسط صرافی ارز دیجیتال صورت می گیرد و جلوگیری از آن امکان پذیر نمی باشد.

ویژگی های تریدر موفق

ویژگی های تریدر موفق

همانطور که تا این لحظه از مقاله تاکید کردیم، تریدر ها باید از آمادگی کاملی برای ورود به این عرصه برخوردار باشند. بخشی از این آمادگی به آموزش های لازمه و یادگیری کار با ابزار های تحلیلی گوناگون بستگی دارد که از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. اما بخشی دیگر از موفقیت در این زمینه، به شخصیت فرد و اعمال آن بر می گردد که این بخش نیز از امور ضروری برای شروع ترید محسوب می شود. یک تریدر حرفه ای باید بداند که در لحظه ریزش بازار، متضرر شدن، استفاده از استراتژی نا مناسب و بسیاری از مشکلات دیگری که در این شغل وجود دارد، چگونه رفتار کند. به همین دلیل موارد لازم برای یک ترید موفق را در زیر دسته بندی کرده ایم:
1.یادگیری مداوم: ترید شغل تخصصی ایست که برای چیدن استراتژی های دقیق شما هیچ گاه به علم کافی و آگاهی کامل دست پیدا نمی کنید. به همین دلیل باید روزانه، ماهانه و سالانه بازار را رصد کرده و دائما نکته ای جدید را فرا بگیرید.
2.منظم و دقیق بودن: برنامه ریزی در ترید یکی از مهم ترین نکات است. به واسطه یک برنامه ریزی دقیق شما می توانید از وقت خود به صورت بهینه استفاده کنید و زمان کافی برای بررسی بازار را داشته باشید.
3.نحوه صحیح برخورد با مشکل: تریدری شغلی نیست که همیشه در آن پیروز باشید و ممکن است گاهی متضرر نیز بشوید. باید خود را از نظر روحی آماده هر ضرر مالی بکنید و خونسردانه برای جبران آن تلاش کنید.
4.آزمون و خطا: پیش از اینکه وارد معامله های حرفه ای شوید حتما در فضای دمو، به آزمایش استراتژی های خود بپردازید تا آزمون و خطای کافی را داشته و تجربه کسب کنید.
5.پیشگیری استراتژی فردی: تریدر های بسیاری در بازار وجود دارند که دارای سیگنال های متفاوت هستند. هیچ گاه از استراتژی خود دست نکشید تا به سیگنال فرد دیگری عمل کنید. بلکه تحقیقات لازمه را انجام دهید، بازار را به خوبی رصد کنید و موقعیت معامله تان را به امید استراتژی بهتر فرد دیگر تغییر ندهید.
6.صبور باشید: اگر می خواهید یک معامله موفق در عرصه ارز دیجیتال را تجربه کنید، از ریزش بازار نهراسید و صبر را پیشه کنید. فراموش نکنید سقوط قیمتی، از ماهیت اصلی و جدانشدنی هر بازار اقتصادی به شمار می رود.
7.کنترل احساسات: هیجانات زیادی مانند ترس و طمع در بازار وجود دارد که باید آن ها را کنترل کرده و از استراتژی های منطقی استفاده کنید. همیشه در ذهن خود داشته باشید که در تجارت تریدری، بزرگ ترین دشمن شما احساسات و هیجانات فردی هستند.

مواردی که در بالا ذکر شد از مهم ترین رفتار های یک تریدر هستند که هر شخصی با در نظر گرفتن آن ها می تواند شانس خود را در این شغل افزایش داده و از آمادگی روحی بالا برخوردار شود.

جمع بندی
ترید (trade)، به مجموعه اقداماتی گفته می شود که در بازار های مالی مانند سهام یا ارز دیجیتال انجام می شود تا معامله ای موفق نصیب معامله گر بشود. درواقع معنی اصلی ترید، معامله می باشد و شخصی که به ترید در بازار های اقتصادی مشغول می شود را معامله گر یا (trader)، می نامند. تریدر ها با استفاده از ابزار های مخصوص به بررسی بازار می پردازند و از این امر به نفع خود استفاده می کنند. در این مقاله سعی کردیم مشخص کنیم معامله گر به چه کسی گفته می شود و انواع روش های ترید چگونه است. به همین ترتیب در حال حاضر می دانید که مفهوم ترید چیست و چه کاربردی در بازار ارز دیجیتال دارد.

ارز رایان مرجع آموزشی،خبری و تحلیلی ارزهای دیجیتال

ارز رایان مرجع آموزشی،خبری و تحلیلی ارزهای دیجیتال

تریدر کسی است که در بازارهای مالی به دنبال تریدینگِ هر نوع دارایی مالی است. این فعالیت می تواند از جانب خود فرد، یا فرد دیگر یا یک سازمان صورت پذیرد. تریدری که برای یک موسسه ی مالی کار می کند، با سرمایه و اعتبار آن موسسه معامله می کند و یک دستمزد به همراه سود دریافت می کند. تریدری که برای خود کار می کند، با سرمایه و اعتبار خود معامله کرده و تمام سود آن را برای خود نگه می دارد. تفاوت اصلی بین تریدر و سرمایه گذار در مدت زمان نگه داشتن دارایی و حضور در بازار است. سرمایه گذاران می خواهند time horizon یا افق زمانی بلند تری داشته باشند. در حالی که تریدرها تمایل دارند دارایی خود را برای مدت کوتاه تری نگه دارند تا روی روندهای کوتاه مدت سرمایه گذاری کنند.

تریدر در بازار ارزهای دیجیتال به کسی گفته می شود که ارزهای مختلف مثل بیت کوین را خرید و فروش می کنند. تراکنش های مربوط به آن معامله در بلاکچین ثبت می شود و کاملاً قابل مشاهده است. ترید ارزهای دیجیتال در دو نوع سرمایه گذاری بلند مدت و یا کوتاه مدت انجام می شوند. دو ابزار مهم برای تریدرها وجود دارد: آنالیز فاندمنتال یا تحلیل تکنیکی.

تریدرها در انجام معامله اغلب به این موارد توجه می کنند:

تریدرهای موسسه ای و خصوصی

به گفته ی سایت investopedia، روش انجام ترید گاهی ممکن است به آسانی فشردن یک دکمه در صرافی الکترونیکی باشد. اما تریدرهای حرفه ای تر دنبال معامله های پیچیده تر هستند و آن را با مشخص کردن یک محدوده ی قیمت در یک بلاک ترید (block trade) که برای چندین کارگزار مشخص شده یا طی چندین روز مبادله شده، انجام می دهند. به این صورت، تریدرها به دو دسته ی اصلی تقسیم می شوند: خصوصی و موسسه ای.

تریدر های خصوصی ابزارهای مالی را برای حساب های شخصی خود خرید و فروش می کنند. تریدر های موسسه ای ابزارهای مالی را برای حساب هایی خرید و فروش می کنند که آن را از طرف یک موسسه یا گروه اداره می کنند. صندوق های بازنشستگی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، شرکت های بیمه و صندوق های قابل معامله در بورس (ETFs) از رایج ترین تریدر های موسسه ای هستند.

تریدر های موسسه ای می توانند در ابزارهای مالی سرمایه گذاری کنند که برای تریدر های خصوصی مناسب نیستند ، مانند قراردادهای سلف (forwards) و معاوضه ای (swap) . پیچیدگی این نوع معاملات باعث می شود تریدر خصوصی از آن ها دور باشد.

تریدرهای خصوصی معمولاً روی سهام، اوراق قرضه، قراردادهای اختیار معامله و قراردادهای آتی سرمایه گذاری می کنند.

تریدرهای موسسه ای باید مقدارمشخصی از سهام (block trade) را خرید و فروش کنند اما تریدرهای خصوصی می توانند هر میزان سهام را در هر زمانی معامله کنند.

وظایف تریدرهای موسسه ای و خصوصی

انواع تریدر بر اساس مدت زمان حضور در بازار

تریدر روزانه یا day trader

تریدهای روزانه متداول ترین نوع ترید هستند. تریدر روزانه در طول یک روز به خرید و فروش می پردازد. این معامله در هرجایی امکان پذیر است، اما اغلب در صرافی ها یا بورس صورت می گیرد. تریدرهای روزانه معمولاً در این زمینه تحصیل کرده و متخصص هستند. مقداری قدرت نفوذ و استفاده از ابزارهای تریدینگ برای این سرمایه گذاری لازم است. برای سوددهی، تریدرهای روزانه به نوسانات بازار تکیه می کنند و سهامی را جذاب تر می دانند که در طول روز بیشترین نوسان را دارد. این نوسانات به علت عواملی مانند گزارش درامدها، تمایل سرمایه گزاران، اقتصاد عمومی یا اخبار شرکت ها صورت می گیرد. تریدرهای روزانه به سهام های روزانه نیز علاقه مندند. زیرا اگر قیمت پایین بیاید، تریدر ممکن است بخواهد سهام خود را زود تر بفروشد تا به سود برسد. تریدر روزانه در انتهای روز با یک سود یا ضرر از بازار خارج می شود.

تریدرهای نوسانی یا swing

در ترید نوسانی به عنوان یکی از تریدهای اصلی، position یا موقعیت ها بیشتر از یک روز نگه داشته می شوند. بیشتر تحلیلگران فاندمنتال تریدر های نوسانی هستند، زیرا تغییرات فاندمنتال به چند روز تا یک هفته برای نوسان مناسب قیمت و سوددهی نیاز دارند. این نوع تریدرها نمی توانند نمودارهای خود را در طول روز کنترل کنند، به همین دلیل هر شب بازار را تحلیل می کنند تا بتوانند تصمیم های مناسبی بگیرند. این تریدرها از طریق پیش بینی افت و خیز قیمت در طول یک روز تا چند روز می توانند سود کنند. به همین دلیل نسبت به ترید روزانه زمان بیشتری می گیرد و تریدر سود بیشتری خواهد برد.

تریدر لحظه ای یا اسکالپر (scalper)

اسکالپر تریدری است که یک موقعیت در ابزارهای مالی را برای مدت کوتاهی نگه می دارد تا به سود برسد. این تریدرها با هدف تریدر(Trader) یا معامله‌گر دریافت سود کم، اما همیشگی از بازار در طول روز چندین بار خرید و فروش می کند. اسکالپر فعال ترین تریدر محسوب می شود، زیرا کسب سود از کوچک ترین نوسانات قیمتی به پیگیری مستمر و اطلاع از اخبار روزانه نیاز دارد. سود این تریدر در برابر بقیه انواع تریدر ها بسیار ناچیز است. کوتاه بودن زمان معامله باعث شده به عنوان کم خطر ترین نوع ترید شناخته شود. با در نظر گرفتن سود پایین، تریدر لحظه ای می تواند از دریافت سود قطعی مطمئن سازد.

تریدر دراز مدت یا position

این تریدر ها معامله هایی دارند که ممکن است چندین هفته، ماه و یا حتی سال ها طول بکشند. این تریدرها از تحلیل های فاندمنتال برای آنالیز بازار استفاده می کنند و تصمیم خود را بر این اساس میگیرند. بنابراین اخبار روزانه برای آن ها ارزش چندانی ندارد. آن ها ابزارهای مالی را خریداری کرده و به مدت طولانی نگه می دارند. بعد در زمان مناسب به فروش می رسانند. ترید بلند مدت بر اساس خط روند از چند روز تا چند ماه و یا حتی بیشتر به طول می انجامد.

تریدرهای بلند مدت به دنبال سقف های بالا یا سقف های پایین هستند تا خط روند یک ابزار مالی را پیدا کنند. به این شکل می خواهند از بالا و پایین جریان بازار سود ببرند. با این که تریدرهای بلند مدت دنبال جهت بازار هستند، اما سعی نمی کنند سطح قیمت را پیش بینی کنند.

فاکتورهای اصلی یک تریدر

برای ورود به این عرصه باید فارغ التحصیل باشید. یک مدرک خوب در هر رشته ای بسیار مهم است، اما دانش مورد نیاز از اقتصاد ،سیاست ، کسب و کار ، امور مالی یا موضوع های دیگر نیز هم اهمیت دارد. کسب تجربه ی مرتبط با دوره ی آموزشی یا اینترنتی نیز می تواند مثمر ثمر باشد.

تعریف معامله گر یا تریدر

تفاوت اصلی بین یک معامله گر و یک سرمایه گذار، مدت زمانی است که شخص دارایی را در اختیار دارد. سرمایه گذاران افق زمانی بلندمدتی دارند، در حالی که معامله گران دارایی ها را برای دوره های زمانی کوتاه تری نگهداری می کنند تا از روندهای کوتاه مدت استفاده کنند.

تعریف معامله گر یا تریدر

تعریف معامله گر

معامله گر (trader) عبارت است از، فردی که به خرید و فروش دارایی های مالی در هر بازار مالی، چه برای خود یا از طرف شخص یا مؤسسه دیگری مشغول است. تفاوت اصلی بین یک معامله گر و یک سرمایه گذار، مدت زمانی است که شخص دارایی را در اختیار دارد. سرمایه گذاران (investors) افق زمانی بلندمدتی دارند، در حالی که معامله گران دارایی ها را برای دوره های زمانی کوتاه تری نگهداری می کنند تا از روندهای کوتاه مدت استفاده کنند.

نکات مهم

  • معامله گران افرادی هستند که به خرید و فروش کوتاه مدت یک سهام برای خود یا یک موسسه می پردازند.
  • از جمله معایب معامله، مالیات بر سود سرمایه قابل استفاده در معاملات و هزینه های کارمزد به کارگزاران است.
  • معامله‌گران، برخلاف سرمایه‌گذاران، به‌جای سود بلندمدت به دنبال سود سرمایه کوتاه مدت هستند.

درک معامله گران

یک معامله گر می تواند برای یک موسسه مالی کار کند، در این صورت با پول و اعتبار شرکت معامله می کند و ترکیبی از حقوق و پاداش به آنها پرداخت می شود. از طرف دیگر، یک معامله گر می تواند با پول و اعتبار خود معامله می کند و تمام سود را برای خود نگه دارد.

از جمله معایب معاملات کوتاه مدت، هزینه های کمیسیون و پرداخت گستره قیمتی خرید و فروش است. از آنجایی که معامله‌گران اغلب برای دستیابی به سود از استراتژی‌های معاملاتی کوتاه‌مدت استفاده می‌کنند، کارمزدهای زیادی را باید پرداخت کنند. با این حال، افزایش تعداد کارگزاری‌هایی که کارمزد کمتری دریافت می کنند باعث شده است که این هزینه کمتر مسئله‌ای ایجاد کند، ضمن اینکه پلت‌فرم‌های معاملات الکترونیکی نیز، گستره های قیمتی را در بازار ارز کاهش داده‌اند. همچنین روش مالیاتی نامطلوبی برای سود سرمایه کوتاه مدت در ایالات متحده وجود دارد.

انواع معامله گری: مقایسه نهاد ها با حساب های شخصی

بسیاری از مؤسسات مالی بزرگ، دارای مرکز کنترل معاملات مالی هستند در آن مراکز، معامله گران کارمندانی هستند که طیف وسیعی از محصولات را از طرف شرکت خرید و فروش می کنند. هر معامله‌گر دارای محدودیت هایی است یعنی مقدار معامله، حداکثر انقضای معامله و حداکثر ضرر آنها در یک معامله مشخص است. شرکت دارای ریسک اصولی است و بیشتر سود را حفظ می کند و معامله گر نیز، حقوق و پاداش دریافت می کند.

از طرفی دیگر، اکثر افرادی که با حساب شخصی معامله می کنند از خانه یا در یک دفتر کوچک کار می کنند و از یک کارگزار تخفیفی (discount broker) و پلت فرم های معاملات الکترونیکی استفاده می کنند. محدودیت های آنها به وجه نقد و اعتبار خودشان بستگی دارد، اما آنها تمام سود را حفظ می کنند.

کارگذاری های تخفیفی: منبعی مهم برای معامله گران

شرکت های کارگزاری تخفیفی به ازای هر تراکنش، کارمزد بسیار کمتری دریافت می کنند، اما همچنین یا مشاوره مالی بسیار کم یا هیچ مشاوره ای را ارائه نمی کنند. افراد نمی توانند به طور مستقیم در بورس یا بورس کالا با حساب شخصی خود معامله کنند، بنابراین استفاده از کارگزار تخفیفی یک راه مقرون به صرفه برای دسترسی به بازارها است. بسیاری از کارگزاران تخفیفی، حساب های مارجین (margin accounts) را ارائه می دهند. این نوع حساب به معامله گران اجازه می دهد برای خرید سهام از کارگزار پول قرض کنند. این امر مقدار معاملات آنها را افزایش می دهد اما ضرر احتمالی را نیز افزایش می دهد.

پلتفرم‌های معاملات ارزی با خریداران و فروشندگان ارز در بازارهای نقدی، آتی و اختیار معامله مطابقت دارند. آنها میزان اطلاعات قیمتی را که در اختیار معامله گران حقیقی قرار می گیرد به شدت افزایش می دهند و در نتیجه اختلاف قیمت را محدود می کنند و کارمزد را کاهش می دهند.

مالیات بر سود سرمایه کوتاه مدت

یکی از معایب سودهای معاملاتی تریدر(Trader) یا معامله‌گر کوتاه مدت، این است که معامله گر بر اساس نرخ مالیات بر درآمد عادی، مشمول مالیات می شود. سود سرمایه بلندمدت تا 20 درصد مشمول مالیات است، اما نیاز است که ابزار پایه حداقل برای یک سال نگهداری شود.

طبق قانون فعلی، از لحاظ فنی قوانین مالیاتی جامعی برای معامله گری وجود ندارد. وضعیت مالیاتی یک معامله گر بر اساس اطلاعاتی است که معامله گران ارائه می دهند و ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. برخی از مواردی که سازمان مالیاتی امریكا هنگام ارزیابی وضعیت مالیات معامله گران در نظر می گیرد عبارت اند از، مدت نگهداری اوراق بهادار، تعداد معاملات انجام شده، بازه معاملاتی و حجم معاملات.

راه حل هایی برای معامله گران وجود دارد که بدهی های مالیاتی خود را از معاملات کوتاه مدت کاهش دهند. برای مثال، آن‌ها می‌توانند هزینه‌های مورد استفاده در راه‌اندازی معاملات خود را کسر کنند، مانند یک فریلنسر یا صاحب کسب‌وکار کوچک. اما اگر آنها بر اساس ماده 475 عمل کنند، معامله‌گران می‌توانند کل معاملات خود را برای یک سال خاص ارزش‌گذاری کنند و حتی زیان‌هایی که متحمل شده‌اند را لحاظ کنند.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.