حسابداری سرمایه گذاری ها : انواع سرمايه گذاری و بررسی طبقه بندی سرمایه گذاری
حسابداری سرمایه گذاری ها چیست؟ در مورد انواع سرمایه گذاری چه می دانید؟ منظور از محدودیت در واگذاری سرمایه گذاری ها چیست؟ محدودیت در واگذاری سرمایه گذاری ها بیانگر چه چیزی هستند؟ حسابداری در سرمایه گذاری ها به چند طبقه تقسیم بندی می شوند؟ این طبقه بندی را با توجه به فاکتور های مختلفی می توان تقسیم بندی کرد که در ادامه به تفصیل به این موضوع می پردازیم. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
حسابداری سرمایه گذاری ها
سرمایه گذاری ها و بررسی سود و زیان آن ها از جمله مواردی است که بایستی به درستی حسابرسی شوند. حسابداری در سرمایه گذاری ها به سرمایه گذارها کمک می کند که مخارج و هزینه ها را محاسبه کرده و سود و زیان کار خود را مشخص کند. این کار می توان بازدهی سرمایه گذاری را تا میزان زیادی افزایش دهد و موجب سودآوری هرچه بیشتر سرمایه گذار شود. نرم افزار حسابداری لیام می تواند به شما کمک کند تا حسابداری سرمایه گذاری های خود را به درستی انجام دهید. امکانات نرم افزار لیام می تواند تمامی نیازهای شما را برطرف سازد.
حسابداری سرمایه گذاری ها
انواع سرمايه گذاری
سرمايه‌گذاري ممكن است به اشكال مختلفي صورت گيرد و به دلايل گوناگوني نگهداري شود. برخي سرمايه‌گذاريها ممكن است در قالب اسنادي كه بيانگر بدهي پولي به دارنده آنهاست، ظاهر بشوند (نظير برخي اوراق مشاركت).
برخي از اين سرمايه گذاری ها ممكن است متضمن سود تضمين شده حداقلي باشند. سرمايه‌گذاريها همچنين مي‌توانند در قالب مالكيت سهام يك واحد تجاري ديگر ظاهر شوند. اين سرمايه‌گذاريها بيانگر حقوق مالي است.
ساير اشكال سرمايه گذاری شامل نگهداري داراييهاي عيني مثل زمين و ساختمان، فلزات گرانبها يا ديگر كالاها ازجمله آثار هنري است. سرمايه‌گذاريهاي مختلف ازنظر سهولت تبديل به وجه نقد يا ساير داراييها، ميزان داد و ستد و ماهيت بازار مربوط ويژگيهاي متفاوتي از خود بروز مي‌دهند.
زمینه های مختلف سرمايه گذاری
ماهيت و سطح سرمايه‌گذاري يك واحد تجاري و حجم فعاليت آن در زمينه خريد، نگهداري و فروش سرمايه‌گذاريها در واحدهاي مختلف فرق مي‌كند.
براي برخي واحدهاي تجاري خصوصاً واحدهايي كه در بخشهاي خاص خدمات مالي فعاليت دارند، فعاليت سرمايه‌گذاري بخش عمده عمليات واحد تجاري را تشكيل مي‌دهد و عملكرد آن در زمينه سرمايه‌گذاري به ميزان قابل ملاحظه‌اي برنتايج عمليات آن تأثير مي‌گذارد.
برخي واحدهاي تجاري ازقبيل شركتهاي تخصصي سرمايه‌گذاري صرفاً در زمينه نگهداري و مديريت پرتفوي سرمايه‌گذاري در بلندمدت فعاليت مي‌كنند تا براي صاحبان سرمايه خود درآمد يا رشد سرمايه فراهم آورند.
براي ساير واحدهاي تجاري، سرمايه‌گذاري ممكن است به عنوان يك منبع وجوه مازاد نگهداري شود و بخشي از فعاليت مديريت وجوه نقد آن را تشكيل دهد. همچنين يك واحد تجاري ممكن است به‌منظور اعمال نفوذ قابل ملاحظه يا اعمال كنترل برسياستهاي مالي و عملياتي واحد تجاري ديگر، در سهام آن سرمايه‌گذاري كند.
بعلاوه سرمايه‌گذاري ممكن است به‌منظور تحكيم رابطه تجاري يا دستيابي به يك مزيت تجاري نگهداري شود.
براي برخي سرمايه‌گذاريها، بازار فعالي وجود دارد كه برمبناي آن، مي‌توان ارزش بازار سرمايه‌گذاري را تعيين كرد.
براي اين سرمايه‌گذاريها، ارزش بازار شاخص ارزش منصفانه سرمايه‌گذاري است. در مورد ساير سرمايه‌گذاريها، بازار فعالي وجود ندارد و براي تعيين ارزش منصفانه از طرق ديگري استفاده مي‌شود.
طبقه بندی سرمايه گذاری ها
آن گـروه از واحدهاي تجـاري كه طبق الزامات استاندارد حسابداري شمـاره 14 با عنوان” نحوه ارائه دارايي هاي جاري و بدهي هاي جاري”، دارايي هاي جاري و غيرجاري را در صورتهاي مالي خود تفكيك مي‌كنند بايد سرمايه‌گذاري هاي جاري را به عنوان دارايي جاري و سرمايه‌گذاري هاي بلندمدت را به عنوان دارايي غيرجاري منعكس كنند.
آن گروه از واحدهاي تجاري كه طبق استانداردهاي حسابداري خاص يا مفاد قوانين آمره داراييهاي جاري و غيرجاري را در ترازنامه تفكيك نمي‌كنند بايد به منظور تعيين مبلغ دفتري سرمايه‌گذاريها، بين آنها تمايز قائل شوند و مبلغ دفتري سرمايه‌گذاريها را مطابق با بندهاي 29 تا 38 استاندارد حسابداری شماره 15(حسابداری سرمایه‌گذاری‌ها) تعيين كنند.
تعریف حسابداری سرمایه گذاری
براساس تعريف سرمايه‌گذاري بلندمدت مندرج در بند 5، سرمايه‌گذاري فقط زماني به عنوان بلندمدت طبقه‌بندي مي‌شود كه قصد نگهداري آن براي مدت طولاني به وضوح قابل اثبات باشد يا اينكه در عمل محدوديت هايي در توانايي واگذاري آن توسط واحد تجاري وجود داشته باشد.
اين اصل صرف نظر از اينكه سرمايه‌گذاري مورد نظر سريع‌المعامله در بازار باشد يا نباشد، مصداق دارد. بنابراين سرمايه‌گذاري بلندمدت مشتمل‌بر موارد زير است:
الف) سرمايه‌گذاري در واحد تجاري فرعي و وابسته يا تسهيلات بلندمدت اعطاييبه اين واحدها.
ب) سرمايه‌گذاريهايي كه اساساً جهت حفظ، تسهيل و گسترش فعاليت يا روابط تجاري موجود انجام شده است (اين سرمايه‌گذاريها اصطلاحاً سرمايه‌گذاريهاي تجاري نام گرفته است)
ج) سرمايه‌گذاريهايي را كه نمي‌توان واگذار كرد، يا بدون تأثير عمده برفعاليتهاي واحد تجاري قابل واگذاري نيست.
د) سرمايه‌گذاريهايي كه با قصد استفاده مستمر توسط واحد تجاري نگهداري مي‌شود و هدف آن نگهداري پرتفويي از سرمايه‌گذاريها جهت تأمين درآمد و يا رشد سرمايه براي صاحبان سرمايه واحد تجاري است.
تنها در شرايطي كه معيارهاي پيشگفته احراز شود، سرمايه‌گذاري را مي‌توان بلندمدت تلقي كرد. اين واقعيت كه يك سرمايه‌گذاري براي مدت نسبتاً طولاني نگهداري شده است، لزوماً به معناي بلندمدت بودن سرمايه‌گذاري نيست.
در ساير موارد كه معيارهاي مزبور احراز نگردد، سرمايه‌گذاري (اعم از سريع المعامله در بازار يا ساير) به عنوان سرمايه‌گذاري جاري طبقه‌بندي مي‌شود.
تعریف سرمایه گذاری سریع المعامله
تعريف سرمايه‌گذاري سريع‌المعامله در بازار، دربرگيرنده دو شرط اصلي است. اول وجود بازاري فعال كه آزاد و قابل دسترس باشد و دوم اينكه قيمتهاي معاملاتي درچنين بازاري معلوم باشد و علني اعلام شود.
بعلاوه قيمت اعلام شده بايد به گونه‌اي قابل اتكا بيانگر قيمتي باشد كه بتوان براساس آن معامله كرد. درصورت تحقق اين شرايط، سرمايه‌گذاري يك ”سرمايه‌گذاري سريع‌المعامله در بازار“ است. در عمل مفهوم عبارت ” سريع‌المعامله در بازار“ ممكن است براي واحدهاي تجاري مختلف يكسان نباشد.
بنابراين به دليل تفاوت در ميزان دسترسي به بازار و در دسترس بودن قيمتهاي اعلام شده، يك سرمايه‌گذاري كه هنگام نگهداري توسط برخي مؤسسات خدمات مالي خاص، سريع‌المعامله در بازار تلقي شود، ممكن است براي ديگر واحدهاي تجاري اين‌چنين نباشد.
سرمایه گذاری سریع المعامله
سرمايه‌گذاري سريع‌المعامله در بازار را، هم مي‌توان به عنوان سرمايه‌گذاري جاري طبقه‌بندي كرد و هم در موارد مندرج در بند 15 آن را سرمايه‌گذاري بلندمدت تلقي كرد.
برخي از واحدهاي تجاري ممكن است به موجب استانداردهاي حسابداري خاص يا مفاد قوانين آمره، ترازنامه خود را مطابق فرم ازپيش تعيين شده‌اي كه بين داراييهاي جاري و غيرجاري تمايزي قائل نمي‌شود، تهيه كنند.
بسياري از واحدهاي تجاري، نظير بانك ها و شركت هاي بيمه كه در رشته‌هاي مالي فعاليت مي‌كنند، هرچند ممكن است قصد واگذاري دارايي هايشان را طي عمليات جاري نداشته باشند، با اين حال معمولاً بسياري از سرمايه‌گذاريهاي خود را به عنوان منابعي تلقي مي‌كنند كه درصورت لزوم، مي‌توان آنها را جهت عمليات جاري بكار گرفت.
با اين حال اين واحدهاي تجاري ممكن است داراي سرمايه‌گذاريهايي باشند كه علي‌الاصول سرمايه‌گذاري بلندمدت تلقي شود. بنابراين بسياري از اين واحدهاي تجاري در تجزيه و تحليل سرمايه‌گذاري هاي خود و انتساب مبلغ دفتري به آنها، خصوصيات سرمايه‌گذاري را از نظر جاري يا بلندمدت بودن، مبناي كار قرار مي‌دهند.
بهاي تمام شده سرمايه گذاری ها
بهاي تمام شده يك سرمايه‌گذاري، مخارج تحصيل آن، ازقبيل كارمزد كارگزار، حق‌الزحمه‌ها و عوارض و ماليات را نيز دربر مي‌گيرد ليكن شامل مخارج مالي تحمل‌شده در رابطه با ايجاد تدريجي يك سرمايه‌گذاري نيست. بهاي تمام شده پرتفوي سرمايه‌گذاريها برمبناي تك‌تك سرمايه‌گذاريهاي آن تعيين مي‌شود.
اگر سرمايه‌گذاري كلاً يا جزئاً درمقابل مابه‌ازاي غيرنقد تحصيل شود، اﻧﻮاﻉ تقسیم بندی های ﺑﺎﺯاﺭﻫﺎی ﻣﺎلی بهاي تمام شده آن معادل ارزش منصفانه دارايي يا اوراق بهاداري خواهد بود كه به عنوان مابه‌ازا واگذار شده است. ليكن هرگاه ارزش منصفانه سرمايه‌گذاري تحصيل شده با سهولت بيشتري قابل تعيين باشد، مبلغ اخير ممكن است در تعيين بهاي تمام شده سرمايه‌گذاري ملاك عمل قرار گيرد.
نحوه تعیین بهای تمام شده در حسابداری
نحوه تعيين بهاي تمام‌شده حق تقدم خريداري شده مشابه با خريد سهام است. همچنين چنانچه واحد تجاري در نتيجه افزايش سرمايه واحد سرمايه‌پذير صاحب حق تقدم شود وجوه پرداختي بابت سهام جديد يا واگذاري مطالبات سود سهام نقدي از اين بابت به بهاي تمام‌شده سرمايه‌گذاري اضافه مي‌شود.
در موارد بالا پس از حصول اطمينان از دريافت سهام جديد به منظور تعيين مبلغ دفتري هر سهم، جمع مبلغ دفتري سرمايه‌گذاري قبلي و بهاي تمام‌شده حق تقدم تحصيل شده به كل سهام موجود از بابت سرمايه‌گذاري مربوط تسهيم مي‌شود.
چنانچه سرمايه گذاری تحصيل شده دربرگيرنده حداقل سود تضمين شده يا سود سهام تعلق گرفته و دريافت نشده باشد، بهاي تمام شده سرمايه‌گذاري عبارت از بهاي خريد بعد از كسر هرگونه سود تعلق گرفته و دريافت نشده خواهد بود.
مبالغ سود تضمين شده، حق‌‌امتياز و سود سهام حاصل از سرمايه گذاری ، بازده سرمايه‌گذاري است و عموماً درآمد تلقي مي‌گردد.
با اين حال در برخي شرايط، مثلاً، در مواردي كه سود سهام عادي شركت سرمايه‌پذير، از محل اندوخته‌ها يا سود انباشته مصوب پيش از تحصيل سرمايه‌گذاري اعلام مي‌شود اين گونه مبالغ معرف بازيافت بخشي از بهاي تمام شده سرمايه‌گذاري است و درآمد محسوب نمي‌شود.
به بيان ديگر، بهاي تمام شده سرمايه گذاری تنها هنگامي بابت سود سهام دريافتي يا دريافتني كاهش داده مي‌شود كه سود سهام مزبور مازاد بر سهم شركت سرمايه‌گذار از سودهاي مصوب شركت سرمايه‌پذير پس از تحصيل سرمايه گذاری باشد.
تعریف بازار و انواع آن
در علم اقتصاد تعاریف متعددی برای بازار ارائه شده است.
در تعاریف اولیه، بازار به یک مکان فیزیکى اطلاق می شد که خریداران و فروشندگان براى مبادله کالا و خدمات درآن دور هم جمع مى‌شدند.
اما در تعاریف بعدی چنین بیان شد که بازار نباید لزوماً وجود فیزیکی داشته باشد و فضای مشخصی را در بر گرفته باشد، در حقیقت بازار شامل تمام خریداران و فروشندگانى است که در حال دادوستد کالاها یا خدمات خاصى هستند. برای مثال بازار معاملات سهام در سطح جهانی، بازاری است که عملیات خرید و فروش در آن از طریق شبکه های مخابراتی بین المللی صورت می پذیرد و مکان معینی ندارد. در حقیقت بازار یک مکانیزم است این امکان را به خریداران و فروشندگان می دهد تا به معامله دارایی های خود بپردازند. این دارایی ممکن است فیزیکی (مانند املاک) یا مالی (مانند اوراق بهادار) باشد.
بر اساس تعریف دومنیک سالواتوره بازار مکان و یا موقعیتی است که در آن خریداران و فروشندگان، کالا، خدمات و منابع را خرید و فروش می‌کنند. برای هر کالا، خدمت یا منبع که قابلیت معامله داشته باشد، بازاری وجود دارد. در تعریف سالواتوره هم مشاهده می‌شود که بازار می‌تواند یک محل مادی و فیزیکی باشد یا آنکه موقعیتی برای انجام معامله باشد.
انواع بازار:
در یک نگاه کلی و از نقطه نظر نوع دارایی ها، بازارها به دو نوع بازار دارایی های فیزیکی (واقعی) و بازار دارایی های مالی تقسیم می‌شود:
بازار داراییهای فیزیکی، بازاری است که در آن خریداران و فروشندگان به معامله دارایی هایی که ماهیت واقعی و فیزیکی دارند (مانند اتومبیل، املاک و مستغلات، و وسایل منزل) مبادرت می ورزند.
بازار داراییهای مالی به بازاری اطلاق می شود که در آن افراد اعم از حقیقی و حقوقی، می توانند در آن به معامله اوراق ضمانت مالی، کالا و دیگر دارایی های مثلی (عوض دار) با هزینه مبادلاتی پایین بپردازند. قیمت‌های این بازار تابع عرضه و تقاضا است. اوراق ضمانت شامل سهام، اوراق قرضه و برخی کالاها (شامل فلزات گرانبها یا محصولات کشاورزی) میشوند.
بازار ممکن است از نظر سررسید تعهدات مالی، نوع ساختار یا برحسب دارایی طبقه بندی شود.
بازارهای مالی از نظر سررسید تعهدات مالی، به دو گروه عمده بازار پول و بازار سرمایه تقسیم می شود:
بازار پول (Money market):
بازار پول بازاری است برای داد و ستد پول و دیگر داراییهای مالی جانشین نزدیک پول (که سررسید کمتر از یکسال دارند) است. به بیان دیگر بازار پول، بازار ابزارهای مالی کوتاه‌مدت با سه ویژگی مهم زیر است:
- نقدشوندگی بالا
- کم بودن ریسک عدم پرداخت
- ارزش اسمی زیاد
ابزارهای بازار پول شامل اسناد خزانه (اوراق بهادار کوتاه مدت با سه ماه، شش ماه یا یکسال)، پذیرش بانکی (دستور پرداخت مبلغی معین در تاریخی مشخص)، گواهی سپرده (جوانترین و مهمترین)، اوراق تجاری (نوعی اوراق قرضه کوتاه مدت با سررسید ۲۷۰ روز یا کمتر)، قرادادهای بازخرید و دلار اروپایی است. از مهمترین نهادهای این بازار می‌توان اﻧﻮاﻉ تقسیم بندی های ﺑﺎﺯاﺭﻫﺎی ﻣﺎلی به بانک مرکزی، واسطه‌های مالی بانکی مانند بانک‌های تجاری و مؤسسات اعتباری غیربانکی، شرکت‌های تجاری، دولت و مؤسسات دولتی، صندوق‌های سرمایه گذاری، کارگزاری‌ها و معامله‌گران و در نهایت سرمایه‌گذاران اشاره نمود.
بازار سرمایه (Capital market):
بازار سرمایه، به بازارهای مالی جهت خرید و فروش ابزارهای مالی نظیر اوراق قرضه یا اوراق بهادار، با سررسید بیشتر از یک سال و داراییهای بدون سررسید، اطلاق می‌شود. بازار سرمایه بزرگ‌تر از بازار پولی است و اهمیت بسزایی در جمع آوری و تامین منابع لازم جهت سرمایه‌گذاری واحدهای مختلف تولیدی دارد. بازار سرمایه از نظر مرحله عرضه اوراق بهادار، خود به دو دسته بازار اولیه (بازار دست اول) و بازار ثانویه (بازار دست دوم) تقسیم می‌شود.
بازار اولیه:
بازار اولیه بازاری است که در آن سهام یک شرکت یا واحد اقتصادی برای اولین بار در آن عرضه و منتشر می‌شود. عایدی حاصل از عرضه این سهام منبعی در تامین مالی آن شرکت یا موسسه خواهد بود. از آنجا که در بازار اولیه، سهام برای بار نخست به خریداران و متقاضیان عرضه می‌شود، فروشنده اوراق بهادار در حقیقت همان ناشر اوراق بهادار خواهد بود.
بازار ثانویه:
با اتمام عرضه اولیه ۱ یک سهم در بازار اولیه، برای ادامه معاملات آن سهم بازار دیگری وجود خواهد داشت به نام بازار ثانویه؛ بنابراین بازار دست دوم (ثانویه) به منظور ایجاد امکان دادو ستد اوراق منتشره در بازار اولیه و افزایش قابلیت نقدشوندگی آن، تشکیل شده است. در این بازار است که طرفین معامله این امکان را پیدا می‌کنند که علاوه بر تجدید نظر در اوراق خریداری شده، با خرید و فروش دوباره یا چندباره، تعداد آن را افزایش و یا کاهش دهند و یا اوراق دیگری در سهم دیگری تهیه نمایند. دفعات انجام معامه در بازار ثانویه محدودیتی ندارد، این ویژگی بازار ثانویه است که موجب می‌شود تا نقدشوندگی ابزارهای مالی با جابجا شدن مالکیت آنها، قدرت بیشتری پیدا کند.
بازار ثانویه بر اساس اینکه چه نوع سهمی در چه محلی مبادله می‌شود، به چهار بازار تقسیم می‌گردد:
بازار اول: مربوط به معاملات سهام شرکت‌های بورسی که در بورس انجام می‌شود.
بازار دوم: مربوط به معاملات سهام شرکت‌های غیر بورسی که در فرابورس انجام می‌شود.
بازار سوم: مربوط به معاملات سهام شرکت‌های بورسی که در فرابورس انجام می‌شود.
بازار چهارم: بازاری بدون کارگزار و معامله‌گر و مربوط به معاملات خصوصی است که توسط شبکه‌های الکترونیکی و بین سرمایه‌گذاران نهادی و عادی صورت می‌گیرد. نهادها به منظور پرهیز از پرداخت هزینه‌های مربوط به کارگزاری، عموماً معاملات عمده و بلوک خود را در بازار چهارم انجام می‌دهند.
بازار مالی بر اساس نوع دارایی
بازارهای مالی به لحاظ نوع دارایی به سه بخش تقسیم می شود:
بـازار سـهام: در ایـن بـازار، سـهام شـرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس مورد معامله قرار می گیرد.
بازار اوراق بدهی: این بازار برای دادوستد ابزارهای با درآمد ثابت (اوراق قرضه) در نظر گرفته شده است.
بازار ابزارهـای مشـتقه: بـازاری که در آن ابزارهـای مشتقه که مبتنـی بـر دارایـی هـای مـالی یـا فیزیکی هستند، مورد معامله قرار می گیرند. مانند اختیار معامله و قرارداد آتی
بازارهای مالی و انواع آن + فارکس و ارزدیجیتال
بازارهای مالی به طور کلی به هر بازاری اطلاق می شود که در آن معامله اوراق بهادار انجام می شود، از جمله بازار سهام، بازار اوراق قرضه، بازار فارکس، و بازار مشتقات و غیره. بازارهای مالی برای عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری حیاتی هستند.
شناخت بازارهای مالی
بازارهای مالی با تخصیص منابع و ایجاد نقدینگی برای کسب و کارها و کارآفرینان، نقش حیاتی در تسهیل عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری ایفا می کنند. بازارها تجارت دارایی های مالی خود را برای خریداران و فروشندگان آسان می کند. بازارهای مالی محصولات اوراق بهاداری ایجاد می کنند که بازدهی را برای کسانی که وجوه اضافی دارند (سرمایه گذاران/وام دهندگان) فراهم می کند و این وجوه را در اختیار کسانی قرار می دهد که به پول اضافی (قرض گیرندگان) نیاز دارند.
بازار سهام تنها یکی از انواع بازارهای مالی است. بازارهای مالی با خرید و فروش انواع مختلفی از ابزارهای مالی از جمله سهام، اوراق قرضه، ارزها و مشتقات ساخته می شوند. بازارهای مالی به شدت به شفافیت اطلاعاتی متکی هستند تا اطمینان حاصل کنند که بازارها قیمت هایی را که کارآمد و مناسب هستند تعیین می کنند. قیمت بازار اوراق بهادار ممکن است به دلیل نیروهای اقتصاد کلان مانند مالیات، نشان دهنده ارزش ذاتی آنها نباشد.
برخی از بازارهای مالی کوچک با فعالیت اندک هستند و برخی دیگر مانند بورس نیویورک (NYSE) روزانه تریلیون ها دلار اوراق بهادار معامله می کنند. بازار سهام یک بازار مالی است که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا سهام شرکت های سهامی عام را خریداری و بفروشند. بازار سهام اولیه جایی است که انتشارات جدید سهام، به نام عرضه های عمومی اولیه (IPO) به فروش می رسد. هر معامله بعدی سهام در بازار ثانویه اتفاق می افتد، جایی که سرمایه گذاران اوراق بهاداری را که از قبلاً مالک آن هستند، خریداری و می فروشند.
نکته: قیمت اوراق بهادار معامله شده در بازارهای مالی ممکن است لزوماً ارزش ذاتی واقعی آنها را منعکس نکند.
انواع بازارهای مالی
بازارهای سهام
شاید فراگیرترین بازارهای مالی، بازارهای سهام باشند. این نوع بازار ها مکان هایی هستند که شرکت ها سهام خود را در آن فهرست می کنند و توسط معامله گران و سرمایه گذاران خرید و فروش می شوند. بازارهای سهام توسط شرکت ها برای افزایش سرمایه از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) استفاده می شوند و سهام متعاقباً بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازاری که به عنوان بازار ثانویه شناخته می شود معامله می شود.
سهام ممکن است در بورس های فهرست شده مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدک یا خارج از بورس (OTC) معامله شود. بیشتر معاملات سهام از طریق مبادلات تنظیم شده انجام می شود و اینها نقش مهمی در اقتصاد به عنوان معیاری برای سنجش سلامت کلی اقتصاد و همچنین تأمین سود سرمایه و درآمد سود سهام برای سرمایه گذاران از اﻧﻮاﻉ تقسیم بندی های ﺑﺎﺯاﺭﻫﺎی ﻣﺎلی جمله سرمایه گذاران دارای حساب های بازنشستگی دارند.
- نزدک، یک بازار آنلاین جهانی برای خرید و داد و ستد اوراق بهادار و اولین بورس الکترونیکی جهان است.
شرکت کنندگان معمولی در بازار سهام شامل سرمایه گذاران و معامله گران (هم خرده فروشی و هم نهادی) و همچنین بازارسازان و متخصصانی هستند که نقدینگی را حفظ می کنند و بازارهای دوطرفه را ارائه می کنند. کارگزاران اشخاص ثالثی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگان را تسهیل می کنند، اما موقعیت واقعی در سهام ندارند.
بازارهای خارج از بورس
بازار خارج از بورس (OTC) یک بازار غیر متمرکز است به این معنی که مکان های فیزیکی ندارد و معاملات به صورت الکترونیکی انجام می شود که در آن فعالان بازار اوراق بهادار را مستقیماً بین دو طرف بدون کارگزار معامله می کنند. در حالی که بازارهای فرابورس ممکن است معاملات سهام خاصی را انجام دهند (به عنوان مثال، شرکت های کوچکتر یا ریسک پذیری که معیارهای فهرست بندی بورس ها را ندارند)، بیشتر معاملات سهام از طریق بورس انجام می شود. با این حال، برخی از بازارهای مشتقه منحصراً فرابورس هستند و بنابراین بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می دهند. به طور کلی، بازارهای فرابورس و معاملاتی که در آنها رخ می دهد بسیار کمتر تنظیم شده، نقد شوندگی کمتری دارند و غیرشفاف تر هستند.
بازارهای اوراق قرضه
اوراق قرضه اوراق بهاداری است که در آن سرمایه گذار پول را برای مدت معینی با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد. شما ممکن است اوراق قرضه را توافقی بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که شامل جزئیات وام و پرداخت های آن است. اوراق قرضه توسط شرکت ها و همچنین توسط شهرداری ها، ایالت ها و دولت های مستقل برای تامین مالی پروژه ها و عملیات منتشر می شود. به عنوان مثال، بازار اوراق قرضه اوراق بهاداری مانند اسکناس های صادر شده توسط خزانه داری ایالات متحده را می فروشد. بازار اوراق قرضه نیز بازار بدهی، اعتباری یا با درآمد ثابت نامیده می شود.
بازارهای پول
معمولاً بازارهای پولی محصولاتی با سررسید کوتاه مدت بسیار نقدشونده (کمتر از یک سال) معامله می کنند و با درجه بالایی از ایمنی و بازده نسبتاً کم بهره مشخص می شوند. در سطح عمده فروشی، بازارهای پول شامل معاملات با حجم بالا بین مؤسسات و معامله گران است. در سطح خرده فروشی، آنها شامل وجوه متقابل بازار پول خریداری شده توسط سرمایه گذاران فردی و حساب های بازار پولی است که توسط مشتریان بانک افتتاح می شود. افراد همچنین ممکن است با خرید گواهی سپرده کوتاه مدت در بازار پول سرمایه گذاری کنند.
بازارهای مشتقه
مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسی توافق شده (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه ای از دارایی ها (مانند یک شاخص) است. اوراق مشتقه، اوراق بهادار ثانویه ای هستند که ارزش آنها صرفاً از ارزش اوراق بهادار اولیه ای که به آن مرتبط هستند، ناشی می شود. یک مشتق به خودی خود بی ارزش است. به جای معامله مستقیم سهام، یک بازار مشتقه در قراردادهای آتی و اختیار معامله و سایر محصولات مالی پیشرفته معامله می کند که ارزش خود را از ابزارهای اساسی مانند اوراق قرضه، کالاها، ارز ها، نرخ های بهره، شاخص های بازار و سهام می گیرند.
بازارهای آتی جایی هستند که قراردادهای آتی فهرست شده و مورد معامله قرار می گیرند. برخلاف فورواردها که در خارج از بورس معامله می کنند، بازارهای آتی از مشخصات قراردادهای استاندارد شده استفاده می کنند، به خوبی تنظیم می شوند و از اتاق های پایاپای برای تسویه و تایید معاملات استفاده می کنند. بازارهای اختیار معامله، مانند بورس اوراق بهادار هیئت مدیره شیکاگو (CBOE)، به طور مشابه قراردادهای اختیار معامله را فهرست و تنظیم می کنند. هر دو بورس اوراق بهادار و اختیار معامله ممکن است قراردادهایی را در طبقات مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت، کالاها و غیره فهرست کنند.
بازار فارکس
بازار فارکس بازاری است که در آن شرکت کنندگان می توانند خرید، فروش، پوشش ریسک و سفته بازی بین جفت ارزها را انجام دهند. بازار فارکس نقدشونده ترین بازار در جهان است، زیرا نقدینگی نقدشوندگی ترین دارایی ها است. بازار ارز بیش از 6.6 تریلیون دلار معاملات روزانه را انجام می دهد که بیشتر از مجموع بازارهای آتی و سهام است.
مانند بازارهای فرابورس، بازار فارکس نیز غیرمتمرکز است و متشکل از یک شبکه جهانی از رایانه ها و کارگزاران از سراسر جهان است. بازار فارکس متشکل از بانک ها، شرکت های تجاری، بانک های مرکزی، شرکت های مدیریت سرمایه گذاری، صندوق های تامینی و کارگزاران و سرمایه گذاران خرده فروشی فارکس است.
بازارهای کالا
بازارهای کالا مکان هایی هستند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای تبادل کالاهای فیزیکی مانند محصولات کشاورزی (مانند ذرت، دام، سویا)، محصولات انرژی (نفت، گاز، اعتبارات کربن)، فلزات گرانبها (طلا، نقره، پلاتین)، یا کالاهای نرم (مانند پنبه، قهوه و شکر). اینها به عنوان بازارهای کالای نقطه ای شناخته می شوند، جایی که کالاهای فیزیکی با پول مبادله می شوند.
با این حال، عمده معاملات در این کالاها در بازارهای مشتقه انجام می شود که از کالاهای لحظه ای به عنوان دارایی های اساسی استفاده می کنند. معاملات آتی و اختیار خرید کالاها هم در فرابورس و هم در بورس های فهرست شده در سراسر جهان مبادله می شوند.
بازار ارزهای دیجیتال
در چند سال گذشته شاهد معرفی و ظهور ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم، دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین بوده ایم. امروزه، هزاران توکن ارزهای دیجیتال در دسترس هستند و در سراسر جهان از طریق مجموعه ای از صرافی های مستقل آنلاین ارز دیجیتال معامله می شوند. این صرافی ها میزبان کیف پول های دیجیتالی هستند تا معامله گران بتوانند یک ارز رمزنگاری شده را با ارز دیگر یا پول های فیات مانند دلار یا یورو مبادله کنند.
از آنجایی که اکثر صرافی های رمزنگاری پلتفرم های متمرکز هستند، کاربران در معرض هک یا کلاهبرداری هستند. صرافی های غیرمتمرکز نیز در دسترس هستند که بدون هیچ مرجع مرکزی کار می کنند. این صرافی ها امکان تجارت مستقیم همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به یک مرجع واقعی مبادله برای تسهیل تراکنش ها فراهم می کنند. معاملات آتی و اختیار معامله در ارزهای دیجیتال اصلی نیز در دسترس است.
سوالات متداول بازارهای مالی
انواع مختلف بازارهای مالی چیست؟
برخی از نمونه های بازارهای مالی و نقش آن ها شامل بازار سهام، بازار اوراق قرضه، فارکس، کالاها، و بازار املاک و مستغلات و چندین مورد دیگر است. بازارهای مالی را می توان به بازارهای سرمایه، بازار پول، بازارهای اولیه در مقابل ثانویه و بازارهای فهرست شده در مقابل بازارهای فرابورس تقسیم کرد.
بازارهای مالی چگونه کار می کنند؟
علیرغم پوشش بسیاری از طبقات دارایی های مختلف و داشتن ساختارها و مقررات مختلف، همه بازارهای مالی اساساً با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان در یک دارایی یا قرارداد و اجازه دادن به آنها برای تجارت با یکدیگر کار می کنند. این اغلب از طریق یک مزایده یا مکانیسم کشف قیمت انجام می شود.
کارکردهای اصلی بازارهای مالی چیست؟
بازارهای مالی به دلایل مختلفی وجود دارند، اما اساسی ترین کارکرد این است که امکان تخصیص کارآمد سرمایه و دارایی ها در اقتصاد مالی را فراهم کند. بازارهای مالی با اجازه دادن به بازار آزاد برای جریان سرمایه، تعهدات مالی و پول، اقتصاد جهانی را روان تر می کنند و در عین حال به سرمایه گذاران اجازه می دهند در افزایش سرمایه در طول زمان مشارکت کنند.
چرا بازارهای مالی مهم هستند؟
بدون بازارهای مالی، سرمایه نمی تواند به طور کارآمد تخصیص یابد و فعالیت های اقتصادی مانند تجارت، سرمایه گذاری ها و فرصت های رشد به شدت کاهش می یابد.
شرکت کنندگان اصلی در بازارهای مالی چه کسانی هستند؟
شرکت ها از بازارهای سهام و اوراق قرضه برای جذب سرمایه از سرمایه گذاران استفاده می کنند. سفته بازان به طبقات مختلف دارایی نگاه می کنند تا روی قیمت های آتی شرط بندی کنند، در حالی که پوشش دهندگان از بازارهای مشتقه برای کاهش خطرات مختلف استفاده می کنند و آربیتراژورها به دنبال سود بردن از قیمت گذاری نادرست یا ناهنجاری های مشاهده شده در بازارهای مختلف هستند. کارگزاران اغلب به عنوان میانجی عمل می کنند که خریداران و فروشندگان را با هم جمع می کنند و برای خدمات خود کمیسیون یا هزینه ای دریافت می کنند.
چکیده
بازارهای مالی به طور گسترده به هر بازاری اطلاق می شود که در آن معامله اوراق بهادار انجام می شود. انواع مختلفی از بازارهای مالی، از جمله بازارهای فارکس، پول، سهام و اوراق قرضه وجود دارد.این بازارها ممکن است شامل دارایی ها یا اوراق بهاداری باشند که در بورس های تنظیم شده فهرست شده اند یا در خارج از بورس (OTC) معامله می شوند. بازارهای مالی در همه انواع اوراق بهادار معامله می کنند و برای عملکرد روان یک جامعه سرمایه داری حیاتی هستند. زمانی که بازارهای مالی شکست بخورند، اختلالات اقتصادی از جمله رکود و بیکاری می تواند منجر شود.
دارایی مالی و بازارهای مالی چیست؟ — انواع دارایی های مالی
به قسمت چهارم از مقاله‌های معامله الگوریتمی خوش آمدید. همینطور که از عنوان مشخص است، در این صفحه از هم‌رویش به بحث دارایی مالی و بازارهای مالی می‌پردازیم. اینکه دارایی مالی چیست؟ بازارهای مالی چیست؟ آیا با انواع دارایی مالی و همینطور دارایی مالی فارکس آشنا هستید؟ برای پاسخ به این سوالات تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
در صورتی که تمایل دارید بجای مطالعه مقاله فیلم آن را تماشا کنید، روی این لینک (+) و یا پخش کننده پایین کلیک کنید.
دارایی مالی چیست؟ بازارهای مالی چیست؟
دارایی مالی، نوعی از دارایی غیر فیزیکی است که ارزش قراردادی دارد. به عنوان مثال اگر شما دارای یک گوشی آیفون باشید، یک دارایی با قیمت و کارایی مشخص دارید. اگر بخشی از سهام شرکت اپل را دارا باشید، به خودی خود این سهام چیزی نیست مگر آنکه در بازارهای مالی مانند بازار بورس، به هر سهم یک ارزش قراردادی تعلق بگیرد. در این صورت شما این سهام را می‌توانید به پول تبدیل کنید و در اینجاست که بازارهای مالی معنی پیدا می‌کنند.
انواع دارایی مالی
- داراییهای مالی انواع مختلفی دارند از جمله:
- سهام
- اوراق درآمد ثابت
- بورس کالا
- صندوق سرمایه گذاری املات و مستغلات
- فارکس
- ارز دیجیتال
- مشتقات مالی
در ادامه این مقاله، هر یک از این دارایی های مالی را به اختصار توضیح می‌دهیم.
سهام چیست؟
یکی از انواع داراییهای مالی سهام است. مانند مثالی که در پاراگراف قبل زده شد، سهام بخشی از ارزش یک شرکت محسوب می‌شود.
اوراق درآمد ثابت
یکی دیگر از انواع داراییهای مالی است. در این نوع نیز مانند سهام، سرمایه گذاری است که بر روی یک شرکت و یا پروژه می‌کنید. فرق اوراق درآمد ثابت با سهام در این است که زمانی شما یک سهام را خریداری می‌کنید در آن شرکت شریک می‌شوید اما زمانی که اوراق درآمد ثابت را خریداری می‌کنید، فقط سرمایه گذاری می‌کنید و مشخص می‌کنند در تاریخ مشخصی اصل پول شما را به همراه یک سود به شما پرداخت کنند.
بورس کالا
در بورس کالا که نوعی از دارایی مالی محسوب می‌شود یک سری کالاهای خاص و اساسی معامله می‌شود. تولید کنندگان و مصرف کنندگان کالا در اینجا حضور دارند و با یک ثبات قیمت مناسبی با هم خرید و فروش و معامله می‌کنند. در مقام یک معامله گر، شما هم می‌توانید حضور داشته باشید و از نوسانات قیمت در اینجا سود ببرید.
صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات
کار این صندوق سرمایه گذاری در بازار مسکن است. به زبان ساده‌تر سرمایه اندک آدم‌های زیاد را جمع آوری و در این حوزه سرمایه گذاری می‌کنند. سودی که در این صندوق می‌برند، به تناسب بین سرمایه گذاران تقسیم و پرداخت می‌شود.
فارکس
برای سرمایه گذاری در بازارهای خارجی، می‌توانید وارد بازار فارکس شوید. در این بازار از نوسان نرخ تبدیل ارزها بهره می‌برید. فارکس بزرگترین بازار مالی دنیا است. امروزه فارکس محدود به ارزهای خارجی نیست و مواردی مانند نفت، سهم شرکت‌ها و ارزهای دیجیتال در این بازار معامله می‌شود. فارکس مکان فیزیکی مشخصی ندارد و نامتمرکز است اما قوانین مشخصی دارد و از طریق کارگزاری‌ها صورت می‌گیرد.
هم رویش منتشر کرده است:
ارز دیجیتال
سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، به ویژه نوع خاصی از ارزها (رمز ارزها)، امروزه به یک حوزه بسیار هیجان انگیز با نوسانات بسیار زیاد تبدیل شده است. رمز ارزها می‌توانند سودهای کلان و در عین حال ضررهای کلان وارد کنند و از طریق فارکس و یا صرافی‌های گوناگون تحت شبکه بلاکچین، می‌توانید اقدام به معامله این ارزها کنید.
مشتقات مالی
دو دسته دیگر از داراییهای مالی هستند که شیوه نوینی در معامله را ایجاد می‌کنند که به آنها ابزار مشتقه و یا مشتقات می‌گویند. این دو دسته بصورت زیر هستند:
- قرارداد آتی
- قرارداد اختیار
قرارداد آتی
فرض کنید که شما یک تولید کنند ماکارونی هستید و از نوسانات قیمت گندم در ماه‌های آینده نگرانید، گندم را از تولید کننده و یا فروشنده به قیمت مشخصی در ماه‌های آینده خریداری می‌کنید. در همان روز شما به فروشنده و یا تولید کننده پول نمی‌دهید و گندم را هم تحویل نمی‌گیرید اما این یک قرارداد بین شما است که فروشنده را موظف می‌کند در سر رسید مشخصی، به قیمتی که امروز تعیین می‌کنید، گندم را به شما واگذار و پول آن را دریافت کند. به این قرارداد یک قرارداد آتی می‌گویند.
قرارداد اختیار
در این قرارداد، اختیار فروش و یا خرید است که قرارداد می‌شود. به عنوان مثال قصد دارید یک موتور را خریداری کنید اما امروز پول آن را ندارید و قصد دارید در ماه آینده حتما این موتور را به شما با یک قیمت مشخصی بفروشند. امروز یک پولی را به فروشنده می‌دهید و یک قراردادی را با فروشنده منعقد می‌کنید که بر اساس این قرارداد، دو ماه بعد موتور سیکلت به قیمت مشخصی به شما واگذار شود. در واقع شما اختیار خرید این موتور سیکلت را در ازای آن قیمتی که پرداخت کردید دارید.
جمع بندی
به انتهای این صفجه از هم‌رویش رسیدیم. ممنون که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. دیدیم که داراییهای مالی انواع مختلفی دارد و ما می‌توانیم در هر یک از آنها سرمایه گذاری کنیم و به سود برسیم. متن این مقاله قابل مطالعه و فیلم آن قایل مشاهده است. منتظر مقاله‌های بعدی هم‌رویش در حوزه معاملات الگوریتمی باشید.
** محتوا و فیلم آپلود شده در ابتدای این صفحه در واقع درس پنجم از فصل اول آموزش معامله الگوریتمی با پایتون است. برای دیدن فیلم معرفی این بسته آموزشی بر روی این لینک (+) و یا پخش کننده پایین کلیک کنید:
برای دریافت بسته کامل این آموزش بر روی لینک کلیک کنید(+).
کلیدواژگان
دارایی مالی چیست | بازارهای مالی چیست | انواع دارایی مالی | بازار مالی فارکس
تعریف نهادهای مالی – نهادهای مالی فعال کدامند؟
این روزها با وضعیت سرسام آور اقتصاد کشور وضعیت به سمتی می رود که هر کسی با هر میزان از دارایی به فکر سرمایه گذاری در زمینه ای است که بتواند ارزش پول خود را چند برابر کند یا دست کم آن را حفظ کند. یکی از این راه های سرمایه گذاری در سهام ها هستند. اگر شما هم جز افرادی هستید که دانش محدودی در زمینه سرمایه گذاری در سهام ها دارید و برای ارزیابی بازار سهام نیاز به دانش کافی دارید پیشنهاد می کنیم در اﻧﻮاﻉ تقسیم بندی های ﺑﺎﺯاﺭﻫﺎی ﻣﺎلی ادامه این مقاله با ما همراه باشید. البته می توانید در کنار این مقاله از مقاله حقوق صاحبان سهام نیز دیدن کنید.
تا پایان این مقاله همه چیز را در مورد نهادهای مالی خواهید دانست و یک قدم در مسیر سرمایه گذاری در بازار سهام آماده تر می شوید. اگر می خواهید به دانش کاملی در زمینه سرمایه گذاری در بازار بورس دست پیدا کنید این مقاله می تواند قدم مثبتی باشد.
نهادهای مالی چه هستند؟ (تعریف نهاد مالی)
نهادهای مالی، بنگاه هایی هستند که خدمات آن ها مربوط به دارایی های مالی است. این نهادها با عنوان واسطه های مالی شناخته می شوند. نهادهای مالی باعث می شوند سرمایه با سرعت بیشتر و هزینه کمتر در جریان قرار بگیرد. در واقع وظیفه اصلی نهادهای مالی انجام امور مالی و سرمایه گذاری است.
نهادهای مالی یکی از ارکان مهمی هستند که در بازارهای مالی نقش ایفا می کنند و در اکوسیستم اقتصادی اهمیت ویژه ای دارند. مهمترین وظیفه نهادهای مالی که باعث می شود اهمیت آن را در اقتصاد و گردش مالی درک کنیم این است نهادهای مالی کمک می کنند منابع مالی بین افرادی که مازاد منابع دارند و افرادی که کمبود منابع مالی دارند ارتباط برقرار شود.
نهادهای مالی کمک می کنند این دست ارتباطات به سرعت و راحتی انجام شود. علاوه بر این نظارتی که نهادهای مالی بر این امور دارند باعث میشوند ریسک این معاملات تا حد زیادی کاهش پیدا کند. این دست از خدمات خدماتی نیستند که از یک موسسه حسابداری یا موسسه حسابرسی بر بیاید.
نهادهای مالی کدامند؟
در ادامه به برخی از مهمترین نهادهای مالی اشاره می کنیم.
- بانک های تجاری
- مشاوران سرمایه گذاری
- شرکت های سرمایه گذاری
- صندوق های سرمایه گذاری
- شرکت های کارگزاری
- شرکت های تامین سرمایه
- صندوق های بازنشستگی
- شرکت های بیمه
- شرکت های پردازش اطلاعات مالی
- موسسات رتبه بندی اعتباری
- صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله بورسی
- صندوق های زمین و ساختمان
- صندوق های پوششی
- شرکت سپرده گذاری مرکزی
وظایف نهادهای مالی چیست؟
نهادهای مالی وظایف زیادی دارند و وظایف و فواید آن ها محدود به مواردی که اشاره کردیم نمی شوند. به طور جامع مهمترین وظایف نهادهای مالی شامل موارد زیر است:
- دریافت تقاضای اعطای مجوز نهادهای مالی
- بررسی صلاحیت و شرایط متقاضیان دریافت مجوزهای نهادهای مالی
- تطبیق شرایط متقاضیان دریافت مجوزهای نهادهای مالی با مقررات و تهیه گزارش در مورد موافقت یا مخالفت با اعطای مجوز
- ارتباط با نهادهای مالی مرتبط و انجام مکاتبات با آن ها
- انجام هماهنگی های لازم برای تشکیل جلسات در مورد نهادهای مالی و مسائل مرتبط
- دریافت و تکمیل مدارک پرونده نهادهای مالی مورد نظر و بایگانی اسناد و اطلاعات آن ها
- تدوین گزارش از اسناد و اطلاعات نهادها
- ارتباط و هماهنگی با نهادهای برون سازمانی در مورد نهادهای مالی
- …
در این میان پیشنهاد می کنیم از مقاله حسابداری بازرگانی چیست نیز دیدن کنید. حسابداری شرکت های بازرگانی از موضوعات مهمی است که در حسابداری مطرح است و بهتر است هر کسی دانشی در مورد آن داشته باشد.
انواع نهادهای مالی
در مهمترین دسته بندی نهادهای مالی می توان آن ها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
- نهادهای سپرده پذیر (فعال در بازار پول)
- نهادهای غیرسپرده پذیر (فعال در بازار سرمایه و بیمه)
نهادهای مالی سپرده پذیر
این نهادها همان واسطه هایی هستند که برای مثال از طریق دریافت کارمزد بابت ارائه خدمات مالی یا حاشیه سودی که از تفاوت نرخ اعطای وام و پذیرش سپرده به دست می آید به مسیر خود ادامه می دهند. بانک ها و موسسات مالی نمونه های خوبی از نهادهای سپرده پذیر محسوب می شوند.
نهادهای مالی غیرسپرده پذیر
نهادهای مالی دیگری که در عرصه اقتصاد فعالیت می کنند نهادهای مالی غیر سپرده پذیر هستند. این نهادها خدمات تخصصی ارائه می کنند و از این راه درآمد کسب می کنند. شرکت های بیمه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، شرکت های تامین سرمایه نیز نمونه های خوبی از نهادهای مالی غیر سپرده پذیر محسوب می شوند.
نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار (بازارهای سرمایه)
در مبحث نهادهای مالی عبارتی با عنوان نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار مطرح است. نهادهای فعال در هر بخشی که متمرکز باشند به این معنی است که بیشترین فعالیت را در آن بخش دارند و نقش مهمی را در آن اکوسیستم ایفا می کنند. در واقع منظور از نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار همان نهادهایی هستند که در بازارهای سرمایه فعالیت می کنند. این نهادها را پیش تر با عنوان نهادهای سپرده پذیر معرفی کردیم.
برخی از نهادهای مالی فعال در بازار سرمایه:
- مشاوران سرمایه گذاری
- شرکت های پردازش اطلاعات مالی
- شرکت های تامین سرمایه
- صندوق های بازنشستگی
- …
برخی از نهادهای مالی فعال در بازار پول نیز شامل موارد زیر هستند:
- بانک ها
- موسسات اعتباری
- شرکت های تجاری
- موسسات دولتی
- صندوق های سرمایه گذاری
- …
حالا که به خوبی از دسته بندی نهادهای مالی آگاه شدیم بد نیست کمی جزئی تر شویم. نهادهای مالی غیرسپرده پذیر که در بازارهای سرمایه فعالیت می کنند نیز خود به چند دسته تقسیم می شوند. در ادامه به این دسته بندی اشاره می کنیم، اما قبل از آن پیشنهاد می کنیم که مقاله صورت های مالی را نیز بعد از این مقاله مطالعه کنید تا اطلاعات جذابی در مورد این موضوع به شما ارائه کنیم.
انواع نهاد مالی غیرسپرده پذیر (نهادهای بازار سرمایه)
در مهمترین تقسیم بندی که می توان برای نهادهای مالی غیر سپرده پذیر انجام داد می توان آن ها را به 3 دسته زیر تقسیم کرد:
- نهادهای خود تنظیم گر
- واسطه های بازار
- سایر فعالان بازار سرمایه
در پایان اگر مالک یک فروشگاه هستید یا مدیریت یک فروشگاه بر عهده شماست پیشنهاد می کنیم از امکانات و ویژگی های نرم افزار فروشگاهی سپیدار دیدن کنید. این نرم افزار برای استفاده فروشگاه ها کاملا به صورت بهینه و اختصاصی طراحی شده تا بهترین تجربه کاربری را در اختیار آن ها قرار دهد.
دیدگاه شما