عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟ و چه تفاوتی با ICO و STO دارد؟

IEO مخفف Initial Exchange Offer(عرضه اولیه صرافی) میباشد. روزانه در بازار کریپتوکارنسی، اصطلاحات جدید معرفی میشود. ICO مخفف Initial Coin Offering (عرضه اولیه کوین) میباشد. STO مخفف Security Token Offering(عرضه توکن بهادار) هست.

IEO، ICO و STO همگی اهداف یکسانی دارند و هر سه روش هایی هستند که یک کمپانی میتواند برای دریافت بودجه برای پروژه خود بکار ببرد. برای درک IEO، ابتدا مفهوم ICO و STO را بررسی میکنیم.

در ابتدا ICO یا همان عرضه اولیه کوین ایجاد شد. در ICO، کمپانی برای بدست آوردن بودجه، توکن ها را بطور مستقیم و با تخفیف به سرمایه گذاران میفروشد. این روش یکی پراستفاده ترین روش ها برای بدست آوردن بودجه هست.

در این روش هیچ نظارتی نمیشود و به همین دلیل این امکان وجود دارد که پروژه مورد نظر کلاهبرداری باشد. یعنی هیچ قانونی در ICO وجود ندارد و اگر شما بتوانید سرمایه گذار جذب کنید، براحتی میتوانید یک پروژه راه اندازی کنید.

اما نبود نظارت بر ICO نهایتا توجه بعضی از آژانس های نظارتی را جلب کرد و توانستند بسیاری از کمپانی ها را مجبور کنند که از قوانین پیروی کنند. اینحالت منجر به شکل گیری STO (عرضه توکن بهادار) شد. میتوان گفت که STO عملا همان ICO میباشد که بر روی آن نظارت میشود.

ICO و STO دو تفاوت عمده دارند:

• STO فقط مربوط به توکن های اوراق بهادار میباشد. یعنی توکن هایی که فروخته میشوند، صرفا یک دارایی مالی هستند. در صورتی که ICO میتواند توکن های ابزاری نیز بفروشد که هدف از این توکن ها، قدرت دادن به یک پلتفورم خاص میباشد.
• بر روی STO کاملا نظارت میشود و این یعنی کاملا با قوانین دولتها سازگار میباشند و به همین دلیل صرفا به سرمایه گذاران معتبر ارائه میشوند. به همین دلیل افراد زیادی از STO محروم میشوند چون به اندازه کافی پول ندارند که سرمایه گذار معتبر شناخته شوند.

حال که مفهوم ICO و STO را متوجه شدیم، به سراغ IEO میرویم. IEO همان ICO هست که توسط یک صرافی کریپتوکارنسی مدیریت میشود. یعنی در IEO کمپانی مورد نظر بطور مستقیم توکن ها را به عموم مردم نمیفروشد بلکه همه چیز از طریق یک پلتفورم معاملاتی انجام عرضه اولیه کوین یا توکن ICO میشود.

این فرآیند به اینصورت است که در ابتدا کمپانی مورد نظر هزینه ای را برای لیست شدن در صرافی پرداخت میکند و بخشی از توکن های خود را به صرافی میدهد. در مقابل صرافی این مسئولیت را قبول میکند که IEO را به موفقیت برساند.

سپس صرافی، IEO را بر روی سایت خود لیست میکند و فروش توکن از طریق صرافی صورت میگیرد. وقتی زمان IEO به اتمام میرسد، توکن ها سریعا در صرافی لیست میشود تا مورد معامله قرار گیرند.

IEO چه مزیت هایی دارد؟

۱-اولین و مهمترین ویژگی IEO این است که قابل اعتماد میباشد چون سرمایه گذاران به صرافی اعتماد میکنند. از آنجا که شهرت و اعتبار صرافی درمیان هست، به همین دلیل صرافی بر روی هر پروژه ای که میخواهد لیست شود، نظارت میکند. به همین احتمال خیلی کمی دارد که پروژه مورد نظر، کلاهبرداری باشد.

۲-تمام افردای که میتوانند از صرافی مورد نظر استفاده کنند، از عرضه اولیه صرافی هم میتوانند استفاده کنند. به همین دلیل اکثر سرمایه گذارانی که از STO محروم شدند میتوانند در عرضه اولیه صرافی سرمایه گذاری کنند.

۳-سومین مزیت مربوط میشود به امنیت. در گذشته ICO به دلیل هک و یا دزدی از بین میرفتند. اما در IEO، صرافی مورد نظر امنیت وجوه سرمایه گذاری شده را تامین میکند.

۴-یکی از بزرگترین مزیت های IEO، نقدینگی آن میباشد. وقتی عرضه اولیه صرافی به پایان میرسد، مردم میتوانند توکن ها را در صرافی معامله کنند. در صورتی که ممکن است در ICO نتوانید بازاری برای معامله توکن ها پیدا کنید.

۵-آخرین مزیت IEO مربوط به بازاریابی میباشد. یعنی صرافی، IEO را به کاربرانش معرفی میکند.

IEO چه معایبی دارد؟

۱-انتشار IEO بسیار پرهزینه هست.

۲-IEO صرفا محدود به کاربران در صرافی مورد نظر میباشد. یعنی اگر صرافی در یک کشور استفاده نشود، آنگاه آن تعداد جمعیت حذف میشوند.

بنابراین عرضه اولیه صرافی یک حالت برد-برد-برد برای صرافی، سرمایه گذاران و کمپانی ها میباشد. در IEO هر کسی میتواند بر روی اهدافش تمرکز کند. یعنی صرافی با مسائل مربوط به بودجه و نظارت روبه رو هست؛ کمپانی هم بر روی ساخت محصولاتش تمرکز میکند و سرمایه گذاران هم احساس امنیت میکنند چون میدانند که بر روی هر پروژه نظارت شده است.

IEO یا عرضه اولیه صرافی چیست ؟

IEO یا “عرضه اولیه صرافی” همانطور که از نامش مشخص است، عرضه توکن یا کوین‌ از طریق یک صرافی ارز دیجیتال می‌باشد. برعکس ICO یا “عرضه اولیه” یک IEO توسط یک صرافی ارزهای دیجیتال منتشر می‌شود.

IEO یا عرضه اولیه در صرافی ارزهای دیجیتال چیست؟

فرض کنید صاحب کسب‌کاری در حوزه بلاکچین و ارزهای دیجیتال هستید و قصد دارید ارز دیجیتال خود را منتشر کنید. برای این کار دو راه پیش‌روی شماست. راه اول، از طریق سایت خود و راه‌های ارتباطی کسب‌کارتان، ارز دیجیتال خود را منتشر کنید. طبیعتا در این روش نیاز دارید با روش‌های بازاریابی، عموم مردم را متقاعد کنید تا بر روی کسب‌کار شما سرمایه‌گذاری کنند.

احتمالا برای بازاریابی و فروش ارز دیجیتال خود هزینه‌های زیادی را باید بپردازید. این روش، توضیح بسیار ساده‌ای از ICO می‌باشد. اما اگر یک واسطه این کار را برای شما انجام دهد، کار برای شما بسیار آسان خواهد شد.

روش دوم اینگونه‌است که برای انتشار ارز دیجیتال خود، ابتدا با یک واسطه وارد مذاکره می‌شوید. تنها شما باید این واسطه را قانع کنید تا پروژه شما را حمایت کند. پس از آن، این واسطه ارز دیجیتال شما را بین مردم منتشر خواهد کرد. این روش، توضیح ساده‌ای در مورد IEO می‌باشد. پس IEO و ICO روش‌های مختلف تامین مالی پروژه‌ها در بازار ارزهای دیجیتال می‌باشند.

تاریخچه ICO

تا سال ۲۰۱۷، تمامی استارت‌آپ‌های فعال در صنعت بلاکچین و حوزه ارزهای دیجیتال برای انتشار توکن‌های خود از روش ICO استفاده می‌کردند. آنها توکن‌های خود را به صورت مستقیم بین افراد منتشر می‌کردند. پس از آن در برخی از صرافی‌ها لیست می‌شدند و معاملات توکن آنها در صرافی‌های ارزهای دیجیتال آغاز می‌شد.

البته اگر صرافی‌ها علاقه‌ای به لیست کردن آن توکن نداشتند، طبیعتا خرید و فروش این ارز دیجیتال به سختی انجام می‌شد. پروژه‌های کلاهبرداری زیادی را به یاد داریم که به همین طریق پولی به جیب زده و فرار کرده‌اند. اما در اواخر سال ۲۰۱۷، ICO در چین ممنوع اعلام شد. بسیاری از شرکت‌های فعال در این کشور به اجبار به دنبال روش دیگری برای تامین مالی پروژه‌های خود بودند.

استارت‌آپ‌ها راه دیگری را برای تامین مالی پروژه خود پیدا کردند ، IEO. IEO مخفف Initial Exchange Offering و به معنی عرضه اولیه از طریق صرافی ارز دیجیتال می‌باشد. از آنجایی که در چین قانون ICO ممنوع اعلام شد، دیگر پروژه‌ها اجازه نداشتند که به طور مستقیم اقدام به فروش توکن‌های خود کنند. بلکه بایستی این کار را از طریق صرافی‌های ارزهای دیجیتال انجام می‌دادند. این کار کاملا قانونی بود و مشکلی برای کسب‌و‌کار آنها بوجود نمی‌آمد.

IEOچیست؟

IEO یا “عرضه اولیه صرافی” همانطور که از نامش مشخص است، عرضه توکن یا کوین‌ از طریق یک صرافی ارز دیجیتال می‌باشد. برعکس ICO یا “عرضه اولیه” یک IEO توسط یک صرافی ارزهای دیجیتال منتشر می‌شود.

از آنجا که فروش توکن‌ها برای اولین بار از طریق یک صرافی ارزهای دیجیتال انجام می‌شود، این موضوع هزینه‌هایی را به شرکت یا استارت‌آپ تحمیل خواهد کرد. این هزینه‌ها شامل، پرداخت مبلغی به صرافی ارز دیجیتال موردنظر به دلیل لیست شدن توکن در آن صرافی و همچنین واگذاری بخشی از توکن‌های خود به آن صرافی در ازای انتشار توکن‌ها می‌باشد.

اما در عوض و از فردای آن روز، توکن‌های آن استارت‌آپ در صرافی قابل معامله می‌باشد که این مزیت بزرگی برای شرکت‌ها می‌باشد. همچنین از آنجایی که صرافی ارز دیجیتال صاحب بخشی از توکن‌های آن استارت‌آپ می‌شود، لذا در سود و زیان این کار شریک خواهد شد و برای تبلیغ کردن آن استارت‌آپ تحریک می‌شود. این یک معامله برد-برد برای صرافی و همچنین برای استارت‌آپ‌ها می‌باشد.

برخلاف ICO، در IEO نیازی به انجام یک قرارداد هوشمند نمی‌باشد. به جای این‌کار، شرکت ارائه‌دهنده تنها بایستی در صرافی ارز دیجیتالی که حاضر به انتشار توکن آنها شده، یک اکانت برای خود ایجاد کند. در زیر برخی از استارت‌آپ‌هایی که از طریق IEO اقدام به انتشار توکن‌های خود کرده‌اند را مشاهده می‌کنید.

IEO یا عرضه اولیه در صرافی ارزهای دیجیتال

صرافی ارزهای دیجیتال بسیاری تمایل به پذیرفتن IEO ها دارند. یکی از اولین آنها، صرافی بایننس بود. بایننس IEO ها را در پلتفرم خود به نام Binance Launchpad انجام می‌دهد. در ‌ماه ژانویه سال ۲۰۱۹، Bit Torent – که توسط Tron خریداری شده بود – بر روی پلتفرم Binance Launchpad قرار گرفت و در کمتر از ۱۵ دقیقه، ۷٫۲ میلیون دلار تامین مالی انجام داد. اتفاقی که در ICO به هیچ عنوان قابل تصور نیست.

هرچند تامین مالی یک استارت‌آپ در ۱۵ دقیقه چیزی شبیه به رویاست و برای شرکت‌های فعال در ارزهای دیجیتال بسیار عالی می‌باشد، اما بایننس رکورد بهتری را نیز به ثبت رسانده‌است. دومین IEO انجام شده در صرافی بایننس، Fetch.AI بود که ۶ میلیون دلار در ۲۲ ثانیه جمع‌آوری شد!

پس از موفقیت‌های صرافی بایننس در زمینه انجام IEO ها، دیگر صرافی‌ها نیز پلتفرم IEO خود را راه‌اندازی کردند. به طور مثال Bitmex Luanchpad صرافی بیت‌مکس، Bitrex IEO صرافی بیترکس، OK Jumpstart صرافی OK اکسچنج و… در ادامه فعالیت بایننس به وجود آمدند.

تفاوت‌های ICO و IEO

در جدول زیر تفاوت‌های اساسی این دو را نشان داده‌ایم.

مزایا و معایب IEO

یکی از مهمترین مزایای IEO ها، بحث اعتماد و اطمینان می‌باشد. در روش ICO هرکس بخواهد با راه‌اندازی یک وب‌سایت می‌تواند اقدام به فروش توکن‌های خود کند. این حالت را مقایسه کنید با یک IEO که در صرافی بایننس انجام می‌شود.

طبیعتا صرافی بایننس شهرت و محبوبیت خود را با یک پروژه به خطر نمی‌اندازد. لذا برای پذیرفتن یک IEO تحقیقات گسترده‌ای بر روی پروژه مورد نظر انجام می‌دهد. پس وقتی یک IEO در صرافی بایننس انجام می‌شود، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که پروژه مورد نظر از نظر فاندامنتال، قدرتمند می‌باشد.

بنابراین، IEO ها می‌توانند احتمال رشد پروژه‌های کلاهبرداری را تا حد زیادی برطرف کنند. همچنین از طریق IEO ها ورود پروژه‌های مشکوک به بازار بسیار کاهش خواهد یافت.

پروژه RAID مثال خوبی برای اثبات این موضوع است. اخیرا، صرافی بیترکس IEO خود را برای پروژه RAID چند ساعت پیش‌از آغاز فروش آن، لغو کرد. این صرافی علت این‌کار را قطع همکاری شرکت RAID با شرکت OP.GG (شرکت پردازش داده‌های الکترونیکی) اعلام کرد.

صرافی بیترکس اعلام کرد که به دلیل آنکه همکاری این شرکت با شرکت OP.GG بسیار مهم و حائز اهمیت بوده، لذا قطع همکاری این دو، اتفاق خوشایندی نمی‌باشد. حالا تصور کنید این اتفاق در قالب ICO انجام می‌شد. طبیعتا فروش توکن‌ها متوقف نمی‌شد و یک شرکت مشکوک دیگر وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شد. فراوانی این شرکت‌ها، احساس کلی مردم نسبت به این بازار را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به دلیل آنکه عمل انتشار توکن‌ها توسط صرافی‌ها انجام می‌شود، لذا تامین امنیت آن نیز بر عهده صرافی بوده و از این جهت، امنیت این کار تضمین شده می‌باشد.

شرکت‌های استارت‌آپی فعال در حوزه ارزهای دیجیتال از انجام بی عیب و نقص انتشار توکن‌های خود توسط صرافی منتفع می‌شوند. آنها نیازی نیست نگران چگونگی انجام این‌کار باشند. این حالت را با ICO ها مقایسه کنید که هر شرکت بایستی تمام مراحل انتشار توکن را به تنهایی انجام دهد.

هر چند شرکت‌ها برای انجام IEO ها متحمل هزینه‌هایی خواهند شد. اما در هر صورت صرافی‌ها به دلیل داشتن کاربران زیاد، در بحث بازاریابی، کمک زیادی به پروژه‌ها و تامین مالی آنها خواهد کرد.

اگر پروژه‌ها از طریق IEO ​اقدام به انتشار توکن‌های خود کنند، همزمان در صرافی لیست خواهند شد. اصطلاحا با یک تیر دو نشان زده‌اند! هم توکن‌های خود را منتشر کرده‌اند و هم در یک صرافی ارز دیجیال لیست شده‌اند.

پروژه‌ها برای لیست شدن در یک صرافی عموما بایستی ۲۰ بیت کوین بپردازند. اما در IEO ها تخفیف‌هایی شامل آنها می‌شود که از منظر اقتصادی می‌تواند به صرفه باشد.

چگونه در یک IEO​ شرکت کنیم؟

در حال حاضر در جامعه ارزهای دیجیتال، IEO ها زیاد مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. اما اگر بخواهیم در یک IEO شرکت کنیم، ابتدا لازم است تا به دنبال پروژه مورد علاقه خود باشیم. پس از اینکه پروژه مورد علاقه خود را پیدا کردیم، باید دید این پروژه قرار است در کدام صرافی IEO شود. قدم بعدی باز کردن حساب کاربری در آن صرافی می‌باشد. اینجا مانعی برای کاربران ایرانی وجود دارد. برای شرکت در IEO ها حتما بایستی حساب کاربری خود را احراز هویت کنید. فعلا این مورد برای کاربران ایرانی وجود ندارد.

پس از آنکه حساب کاربری خود را احراز هویت کردید، پس از اعلام صرافی می‌توانید اقدام به خرید IEO کنید. پس از انتشار توکن، خرید شما تکمیل شده و صاحب توکن جدید خواهید بود.

روش IEO و ایجاد رونق در تامین مالی شرکت‌ها

ICO ها در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ در بحث تامین مالی شرکت‌ها رونق زیادی ایجاد کردند. هرچند در پی آن، بسیاری از شرکت‌های کلاهبرداری و پروژه‌های مشکوک نیز وارد بازار ارزهای دیجیتال شدند. دلیل ممنوعیت این روش تامین مالی نیز همین موضوع بود. به طور کلی ICO ها روش پایدار برای تامین مالی شرکت‌های ارزهای دیجیتال نبود.

در مقابل، IEO روش مطمئن‌تری در مقایسه با ICO می‌باشد. زیرا در این بین یک واسطه قرار گرفته‌است که به راحتی حاضر به ریسک برای از دست دادن محبوبیت خود نخواهد بود.

به همین دلیل به نظر می‌رسد که IEO پتانسیل آن را دارد که به یک روش و مدل استاندارد برای تامین مالی شرکت‌های فعال در حوزه ارزهای دیجیتال تبدیل شود.

عرضه اولیه کوین چیست؟

عرضه اولیه کوین (یا به اختصار ICO) یک تکنیک تامین مالی جمعی است که پروژه های بلاک چین برای افزایش سرمایه و ایجاد یک ارز دیجیتال جدید از آن استفاده می کنند. بازار ICO در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ پر رونق بود، اما این روزها، به دلیل عوامل مختلف، روش‌های دیگر عرضه توکن محبوب‌تر شده‌ است.

ICO چگونه عمل می کند؟

در نگاه اول، ICO ها تفاوت چندانی با عرضه اولیه عمومی ندارند، جایی که شرکت ها شروع به فروش سهام به مردم در بورس می کنند. هرچند IPO ها توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده تنظیم می شوند اما به عنوان یک قاعده، ICO ها نظام مند نشده اند و بنابراین بسیاری از توکن های ICO به دلیل عدم مطابقت با قوانین اوراق بهادار فدرال معلق می شوند. تفاوت بزرگ دیگر این عرضه ها در این است که خرید توکن های رمزنگاری به این معنی نیست که شما سهام مالکیتی در شرکت خواهید داشت.برای ICOهای قانونی، اولین قدم تقسیم بندی یک مدل تجاری و بررسی نحوه استفاده از فناوری بلاک چین است. استارت آپ ها ممکن است به دنبال بازخورد اولیه از سرمایه گذاران ICO یا سرمایه گذاران خطرپذیر باشند.

از این رو، پروژه جدید وایت پیپر[۱] ایجاد می‌کند که توضیح می‌دهد ارز دیجیتال آنها از چه بابت است و این سند ممکن است شامل اطلاعات آینده‌نگر درباره بازگشت سرمایه‌ای باشد که مشارکت‌کننده می‌تواند منتظر آن باشد. بسیاری از فروشندگان جمعی در عرضه کوین ها در این مرحله به دلیل نداشتن مقررات، شتاب می کنند اما در سال ۲۰۲۰، با شور و شوقی که ICO در سال ۲۰۱۷ داشت فاصله زیادی داریم. توکن جدید را می توان به عنوان ارائه راه حلی برای یافتن مشکل در نظر گرفت. تبلیغات ضعیف در رسانه های اجتماعی می تواند جمع آوری پول را غیرممکن کند. بر اساس بلاکچین تسهیل شده[۲]، در سال ۲۰۱۸ بیش از ۵۳.۳ درصد از پروژه های ICO نتوانستند توکن خود را به فروش برسانند.برای آنکه پروژه‌های ICO موفق باشند لازم است دارایی‌های دیجیتال خود را در صرافی‌های ارزهای دیجیتال درج کنند. معمولاً برای فروش توکن از اتریوم به دلیل عملکرد قرارداد هوشمند[۳] بلاک چین استفاده می شود.

خطر کلاهبرداری

با افزایش هیاهو در رابطه با توکن های ابزاری در عرضه اولیه کوین یا توکن ICO سال ۲۰۱۷، کلاهبرداران فرصتی را برای نگهداری ICO های تقلبی یافتند و متأسفانه، فقدان مقررات باعث شد بسیاری از آنها بگریزند.

برخی از مجرمان وعده بازگشت ارزهای مجازی را دادند که به قدری جذاب بود که باورپذیر نبود. حتی پروژه‌های ICO که توسط افراد مشهوری مانند بوکسور فلوید می‌ودر حمایت می‌شد، بعد ها مشخص شد که جعلی بودند.

درست مانند هر سرمایه‌گذاری دیگری در فین‌تک، دقت نظر ضروری است. قبل از حمایت از یک ICO، این سوالات را از خود بپرسید:

آیا وایت پیپر هر آنچه را که نیاز دارید در اختیار شما قرار می دهد؟

آیا تیم این پروژه بلاک چین معتبر افرادی معتبر هستند؟

آیا اطلاعات شفافی در مورد پیشرفت در فروش توکن ارائه می شود؟

SEC بازوهای خود را منعطف می کند ایالات متحده صرف نظر از اینکه آیا آنها برای پروژه های قانونی بوده اند یا خیر، دیدگاه مبهمی نسبت به عرضه اولیه کوین دارد. تلگرام، یک اپلیکیشن پیام‌رسان رمزگذاری‌شده محبوب، در سال ۲۰۱۸، ۱.۷ میلیارد دلار از طریق یک ICO برای یک پروژه بلاک چین جدید به نام شبکه باز تلگرام جمع‌آوری کرد. اما سال گذشته، SEC این شرکت را به زیر پا گذاشتن قوانین فدرال اوراق بهادار با عدم ثبت فروش توکن متهم کرد. اکنون تلگرام مجبور به پرداخت ۱۸.۵ میلیون دلار جریمه و بازگشت ۱.۲ میلیارد دلار به سرمایه گذاران شده است.علیرغم همه یاس و نا امیدی ها، موفقیت های بزرگی در دنیای ICO ها به دست آمده است. اتریوم و NEO تنها برخی از نام‌های بزرگی هستند که با موفقیت توانستند سرمایه خود را از طریق عرضه اولیه کوین افزایش دهند. اکنون، اتریوم دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان از نظر ارزش بازار است.

عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟ بررسی روش نوین جذب سرمایه

اگر مقاله های گذشته ی ما را دنبال کرده باشید قطعا با نام ICO آشنا شده اید. ICO یا همان عرضه اولیه سکه معمولا به صورت مراسم هایی پیش از عرضه ی عمومی یک ارز در صرافی ها برگزار می شود. در این مراسم سرمایه گذاران بزرگ شرکت کرده و هر کدام قسمتی از سکه ها را پیش خرید می کنند. در ادامه این مقاله ارز دیجیتال می خواهیم به شما بگوییم ICO چیست و چه کاربردی دارد و اصلا از کجا آمده است.

ویدیو هر آن چیزی که باید در مورد ICO یا عرضه اولیه سکه بدانیم

ICO چیست؟

می توان گفت اگر با دنیای ارز های دیجیتال آشنا هستید قطعا تا به حال با نام ICO یا عرضه ی اولیه ی سکه آشنا شده اید و به گوشتان خورده است.

ICO و عرضه اولیه کوین یا توکن ICO یا عرضه اولیه سکه در اصل نوعی پروژه ی جذب سرمایه برای ارائه ی ارز های دیجیتال می باشد. در این گونه جذب سرمایه، عرضه کنندگان سکه در ازای واگذاری سکه های خود به سرمایه گذاران، سرمایه جذب می کنند. اکثر این ICO ها در ازای عرضه اولیه کوین یا توکن ICO فروش سکه های خود به سرمایه گذاران از آن ها بیت کوین و اتریوم دریافت می کنند.

ICO در معنای لغوی به معنای عرضه اولیه کوین می باشد. عنوان کامل ICO عبارت Initial Coin Offering می باشد. در عمل، با استفاده از ICO برای عرضه یک سکه کمک های مالی جمع آوری می شود. پروژه های ارز دیجیتال برای آن که بتوانند اهداف خود را جلو برده و پروژه را به مرحله نهایی برسانند، سکه های خود را به سرمایه گذاران می فروشند تا بتوانند سرمایه به دست آورند.

این گونه سکه ها بر روی بستر بلاک چین پیاده سازی شده اند و معمولا از بلاک چین اتریوم برای فعالیت های خود استفاده می کنند.

ایده ی بدون سرمایه

در سراسر دنیا هستند افرادی که قصد دارند در دنیای ارز های دیجیتال برای خود کسب و کاری بر پا کنند. این افراد و یا شرکت ها معمولا ایده های جالب و جذابی را برای شروع کار خود در سر دارند. اما تمام این ایده ها یک کمبود بزرگ دارند و آن هم کمبود مالی است. این افراد می توانند برای این که پروژه ی خود را پیش ببرند به صورت غیر متمرکز ICO خود را اعلام کنند و از تمام مردم و سرمایه گذاران در سراسر دنیا دعوت کنند تا در آن پروژه سرمایه گذاری کنند.

پس از این که ICO های اولیه شکل گرفتند، کم کم و به مرور زمان این عنوان محبوب شد و بر سر زبان ها افتاد و افراد و پروژه های زیادی شروع به درست کردن توکن بر پایه بلاک چین اتریوم کردند تا بتوانند ICO برگزار کنند و برای رسیدن به اهداف خود سرمایه به دست آورند.

سکه هایی مانند Tron و EOS و BNB از این دسته سکه ها هستند که در ابتدا بر پایه بلاک چین اتریوم تولید شدند و سپس اقدام به برگزاری ICO کردند و موفق شدند اهداف خود را پیش برده و پروژه هایشان را توسعه دهند. این سکه ها به کمک این سرمایه اولیه موفق شدند بلاک چین اختصاصی خود را ساخته و از اتریوم به بلاک چین مخصوص خودشان مهاجرت کردند.

قرارداد هوشمند

برای سرمایه گذاری بر روی سکه ها با استفاده از ICO ها، سرمایه گذاران یک قرارداد هوشمند که بر پایه بلاک چین نوشته شده است را تنظیم کرده و درخواست خود را برای سکه ی مورد نظرشان ارسال می کنند. در ازای دریافت سرمایه، شرکت توسعه دهنده ی سکه به سرمایه گذارانش نسبت به ارزش سکه ها، از توکن های خودش می فرستد.

برخی از پارامتر هایی که در سرمایه گذاری های سنتی رعایت می شده است در این قرارداد های هوشمند نیز رعایت شده است. پارامتر هایی مانند مقدار حداقل سرمایه گذاری، حداکثر سرمایه گذاری و مواردی از این قبیل.

تاریخچه پیدایش ICO

اولین ICO ثبت شده، در تاریخ 31 جولای سال 2013 و توسط مسترکوین انجام شده است. رهبران این پروژه براک پیرس و اسکات واکر بوده اند. این دو نفر یک اعلان عمومی برای جمع آوری بودجه راه اندای کردند که در آن هر کس می توانست در ازای پرداخت بیت کوین به کیف پول مشخص شده، سکه ی مسترکوین دریافت کند. به مرور پروژه مسترکوین شروع به با ارزش شدن کرد و سپس سرمایه گذاران می توانستند سکه های خریداری شده را به قیمت بالاتری به فروش برسانند. در آن زمان حدود پانصد نفر در ICO شرکت کردند و رقمی معادل 4700 بیت کوین جمع آوری شد که در آن زمان معادل 5 میلیون دلار بود. در ادامه ی همان سال قیمت بیت کوین یک انفجار را پشت سر گذاشت و قیمتش از 100 دلار به 1000 دلار در ماه دسامبر رسید.

توکن شبکه اتریوم

اما در سال بعد یعنی 2014 یک ICO توسط بنیانگذار اتریوم صورت گرفت که موفق شد دنیا را تغییر دهد. بر اساس گزارشات منتشر شده، پس از حدود دوازده ساعت از شروع فروش، مقدار 7.4 میلیون سکه ی اتر فروخته شد. در آن زمان این مقدار سکه ی اتر برابر با 3700 بیت کوین یا به عبارتی 2.3 میلیون دلار بود. بر اساس آمار منتشر شده، تیم اتریوم موفق شد با استفاده از ICO خود مقدار 15 میلیون دلار سرمایه جمع آوری کند.

در ادامه و پس از گسترش شبکه ی اتریوم، پروتکل ERC20 توس اتریوم منتشر شد که خود انقلابی در صنعت ICOها به شمار می رود و باعث شد اتریوم به یک بستر مطمئن برای برگزاری ICOها بشود.

تفاوت ICO ها با سیستم های سنتی جمع آوری پول

درست است که حداقل به این زودی ها، ICO ها نمی توانند باعث از میان رفتن روش های سنتی سرمایه گذاری شوند، اما دسترسی به مقدار زیادی سرمایه آن هم به صورت غیر متمرکز قطعا بر روی روش های سنتی جمع آوری پول تاثرگذار خواهد بود. اساس و پایه ی ICO ها قبلا توسط پروژه هایی مانند کیک استارتر انجام شده بود و جواب هم داده است. البته در مورد پروژه های کیک استارتر روند کار کمی متفاوت است. در آن جا صندوق هایی هستند که می توانند برای انجام یک پروژه، به صورت یک وام بودجه ی مورد نظر را تامین کنند.

فرض کنید یک شخص و یا یک شرکت پروژه و ایده ای را در سر می پروراند اما برای انجام آن بودجه ی کافی را ندارد. به همین دلیل آن ها یک گزارش به نام وایت پیپر را تنظیم می کنند و در آن از اهداف خود، جزئیات پروژه، زمان شروع و پایان، مقدار بودجه ی مورد نیاز، تیم تشکیل دهنده ی اعضای پروژه و سایر موارد این چنین سخن می گویند. این وایت پیپر معمولا در وب سایت رسمی این پروژه ها و یا پلتفرم های مشخصی که برای این کار ساخته شده اند قرار خواهد گرفت و مردم در سراسر دنیا می توانند به آن دسترسی داشته باشند.

عرضه اولیه کوین چیست؟

عرضه اولیه کوین (یا به اختصار ICO) یک تکنیک تامین مالی جمعی است که پروژه های بلاک چین برای افزایش سرمایه و ایجاد یک ارز دیجیتال جدید از آن استفاده می کنند. بازار ICO در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ پر رونق بود، اما این روزها، به دلیل عوامل مختلف، روش‌های دیگر عرضه توکن محبوب‌تر شده‌ است.

ICO چگونه عمل می کند؟

در نگاه اول، ICO ها تفاوت چندانی با عرضه اولیه عمومی ندارند، جایی که شرکت ها شروع به فروش سهام به مردم در بورس می کنند. هرچند IPO ها توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده تنظیم می شوند اما به عنوان یک قاعده، ICO ها نظام مند نشده اند و بنابراین بسیاری از توکن های ICO به دلیل عدم مطابقت با قوانین اوراق بهادار فدرال معلق می شوند. تفاوت بزرگ دیگر این عرضه ها در این است که خرید توکن های رمزنگاری به این معنی نیست که شما سهام مالکیتی در شرکت خواهید داشت.برای ICOهای قانونی، اولین قدم تقسیم بندی یک مدل تجاری و بررسی نحوه استفاده از فناوری بلاک چین است. استارت آپ ها ممکن است به دنبال بازخورد اولیه از سرمایه گذاران ICO یا سرمایه گذاران خطرپذیر باشند.

از این رو، پروژه جدید وایت پیپر[۱] ایجاد می‌کند که توضیح می‌دهد ارز دیجیتال آنها از چه بابت است و این سند ممکن است شامل اطلاعات آینده‌نگر درباره بازگشت سرمایه‌ای باشد که مشارکت‌کننده می‌تواند منتظر آن باشد. بسیاری از فروشندگان جمعی در عرضه کوین ها در این مرحله به دلیل نداشتن مقررات، شتاب می کنند اما در سال ۲۰۲۰، با شور و شوقی که ICO در سال ۲۰۱۷ داشت فاصله زیادی داریم. توکن جدید را می توان به عنوان ارائه راه حلی برای یافتن مشکل در نظر گرفت. تبلیغات ضعیف در رسانه های اجتماعی می تواند جمع آوری پول را غیرممکن کند. بر اساس بلاکچین تسهیل شده[۲]، در سال ۲۰۱۸ بیش از ۵۳.۳ درصد از پروژه های ICO نتوانستند توکن خود را به فروش برسانند.برای آنکه پروژه‌های ICO موفق باشند لازم است دارایی‌های دیجیتال خود را در صرافی‌های ارزهای دیجیتال درج کنند. معمولاً برای فروش توکن از اتریوم به دلیل عملکرد قرارداد هوشمند[۳] بلاک چین استفاده می شود.

خطر کلاهبرداری

با افزایش هیاهو در رابطه با توکن های ابزاری در سال ۲۰۱۷، کلاهبرداران فرصتی را برای نگهداری ICO های تقلبی یافتند و متأسفانه، فقدان مقررات باعث شد بسیاری از آنها بگریزند.

برخی از مجرمان وعده بازگشت ارزهای مجازی را دادند که به قدری جذاب بود که باورپذیر نبود. حتی پروژه‌های ICO که توسط افراد مشهوری مانند بوکسور فلوید می‌ودر حمایت می‌شد، بعد ها مشخص شد که جعلی بودند.

درست مانند هر سرمایه‌گذاری دیگری در فین‌تک، دقت نظر ضروری است. قبل از حمایت از یک ICO، این سوالات را از خود بپرسید:

آیا وایت پیپر هر آنچه را که نیاز دارید در اختیار شما قرار می دهد؟

آیا تیم این پروژه بلاک چین معتبر افرادی معتبر هستند؟

آیا اطلاعات شفافی در مورد پیشرفت در فروش توکن ارائه می شود؟

SEC بازوهای خود را منعطف می کند ایالات متحده صرف نظر از اینکه آیا آنها برای پروژه های قانونی بوده اند یا خیر، دیدگاه مبهمی نسبت به عرضه اولیه کوین دارد. تلگرام، یک اپلیکیشن پیام‌رسان رمزگذاری‌شده محبوب، در سال ۲۰۱۸، ۱.۷ میلیارد دلار از طریق یک ICO برای یک پروژه بلاک چین جدید به نام شبکه باز تلگرام جمع‌آوری کرد. اما سال گذشته، SEC این شرکت را به زیر پا گذاشتن قوانین فدرال اوراق بهادار با عدم ثبت فروش توکن متهم کرد. اکنون تلگرام مجبور به پرداخت ۱۸.۵ میلیون دلار جریمه و بازگشت ۱.۲ میلیارد دلار به سرمایه گذاران شده است.علیرغم همه یاس و نا امیدی ها، موفقیت های بزرگی در دنیای ICO ها به دست آمده است. اتریوم و NEO تنها برخی از نام‌های بزرگی هستند که با موفقیت توانستند سرمایه خود را از طریق عرضه اولیه کوین افزایش دهند. اکنون، اتریوم دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان از نظر ارزش بازار است.