کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟

«دام نقدینگی ممکن است به عنوان وضعیتی تعریف شود که در آن سیاست‌های پولی متعارف غیر فعال شده باشند. زیرا نرخ بهره در صفر یا نزدیک به صفر است. تزریق پول توسط بانک مرکزی هیچ تاثیری ندارد. زیرا همه افراد پول نقد را نگه داری می‌کنند»

استخر نقدینگی Liquidity Pool چیست؟

استخر نقدینگی چیست؟ و چه کاربردی در بازار رمزارزها دارد؟ اصطلاح «نقدینگی» در کریپتو نشانگر این است که تعویض یک دارایی با دارایی دیگر یا تبدیل یک دارایی کریپتو به پول فیات چقدر آسان است. نقدینگی یک عامل حیاتی برای انجام عملیات در DeFi است. سطوح پایین نقدینگی برای یک توکن خاص باعث نوسانات شدید در نرخ سوآپ آن ارز دیجیتال می شود. برعکس، نقدینگی بالا به این معنی است که نوسانات قیمت سنگین برای یک توکن، کمتر محتمل است.

موضوعی که قصد داریم تا در این مقاله پیرامون آن صحبت کنیم، استخرهای نقدینگی است. اما سوالی که در ابتدا پیش می آید این است که اصلا استخر نقدینگی چیست؟! استخرهای نقدینگی فضای بزرگ و مهمی در اکوسیستم DeFi را اشغال می کنند. استخر نقدینگی اساساً ذخیره‌ای از یک ارز دیجیتال است که در یک قرارداد هوشمند قفل شده و برای مبادلات رمزنگاری استفاده می‌شود. هر استخر نقدینگی از دو توکن تشکیل شده است، به همین دلیل استخرهای نقدینگی جفت نیز نامیده می شوند. یکی از کاربردهای استخرهای نقدینگیدر صرافی‌های غیرمتمرکز است که بر اساس مدل بازارساز خودکار (AMM) فعالیت می‌کنند. برخلاف مبادلات سنتی، در DEXهای مبتنی بر AMM، کاربران، ارزهای دیجیتال را با قراردادهای هوشمند معامله می‌کنند.

مثلاً، کاربر می خواهد توکن A را با توکن B در یک DEX مبتنی بر AMM عوض کند. بنابراین، کاربر به استخر نقدینگی AB DEX می رود، مقدار A را که می خواهد مبادله کند، واریز می کند و در ازای آن مقدار B تعیین شده توسط قرارداد هوشمند را دریافت می کند. اما، برای اینکه کاربران بتوانند هر مقدار A یا B را در هر زمان مبادله کنند، استخر باید مقادیر کافی توکن A و B را داشته باشد، یا به عبارت دیگر، نقدینگی عمیق برای هر دو توکن استخر داشته باشد. بنابراین، هر DEX که بر روی مدل AMM کار می کند، علاقه مند به داشتن عمیق ترین نقدینگی ممکن است. استخرهای نقدینگی کاربران را قادر می‌سازد تا بدون نیاز به بازارسازان متمرکز، ارزهای دیجیتال را در صرافی‌های غیرمتمرکز و دیگر پلتفرم‌های DeFi خریداری و بفروشند. استخر نقدینگی مجموعه‌ای از ارزهای دیجیتال یا توکن‌هایی است که در یک قرارداد هوشمند قفل شده‌اند و برای تسهیل معاملات بین دارایی‌ها در یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) استفاده می‌شود. به جای بازارهای سنتی خریداران و فروشندگان، بسیاری از پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) از بازارسازان خودکار (AMM) استفاده می‌کنند که امکان داد و ستد دارایی‌های دیجیتال را به صورت خودکار و بدون مجوز از طریق استفاده از استخرهای نقدینگی فراهم می‌کند. استخر نقدینگی یک قرارداد هوشمند است که عرضه USDC و ETH را مدیریت می کند. این قرارداد هوشمند بازارساز خودکار (AMM) نامیده می شود. همچنین سهمی از کارمزد پرداخت شده توسط معامله گرانی که از استخر استفاده می کنند را دریافت می کنند که متناسب با ارزش نقدینگی سهام آنها است.
هر معامله گر باتجربه ای در بازارهای سنتی یا ارزهای دیجیتال می تواند در مورد معایب احتمالی ورود به بازاری با نقدینگی کم را، به شما بگوید. علاوه بر این لغزش قیمت در دوره‌هایی با نوسانات بیشتر رایج است و همچنین می‌تواند زمانی رخ دهد که یک سفارش بزرگ اجرا می‌شود اما حجم کافی در قیمت انتخاب‌شده برای حفظ پیشنهاد و تقاضا وجود ندارد. بین قیمتی که فروشندگان مایل به فروش دارایی هستند و قیمتی که خریداران مایل به خرید آن هستند، نقطه میانی است. با این حال، نقدینگی پایین می‌تواند لغزش قیمت بیشتری را به همراه داشته باشد و قیمت معاملاتی انجام‌شده می‌تواند بسیار بیشتر از قیمت سفارش اصلی بازار باشد.

نحوه کار استخر نقدینگی

استخرهای نقدینگی کریپتو نقش اساسی در اکوسیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi) ایفا می کنند، به ویژه هنگامی که صحبت از مبادلات غیرمتمرکز (DEXs) می شود. استخر نقدینگی مکانیسمی است که به وسیله آن کاربران می توانند دارایی های خود را در قراردادهای هوشمند DEX جمع کنند تا نقدینگی دارایی را برای معامله گران فراهم کنند. استخرهای نقدینگی، سرعت و راحتی مورد نیاز را برای اکوسیستم DeFi فراهم می کنند. قبل از اینکه سازندگان بازار خودکار (AMM) وارد بازی شوند، نقدینگی بازار کریپتو چالشی برای DEX های اتریوم بود. در آن زمان، DEXها یک فناوری جدید با رابط کاربری پیچیده بودند و تعداد خریداران و فروشندگان کم بود، بنابراین یافتن افراد کافی برای تجارت به طور منظم دشوار بود. AMM این مشکل محدودیت نقدینگی را با ایجاد استخرهای نقدینگی و ارائه انگیزه به تامین کنندگان نقدینگی برای تامین دارایی های این استخرها، بدون نیاز به واسطه های شخص ثالث، برطرف می کند. هر چه دارایی‌ها و نقدینگی در یک استخر بیشتر باشد، تجارت در صرافی‌ ارز دیجیتال و صرافی‌های غیرمتمرکز آسان‌تر می‌شود. یک استخر نقدینگی رمزنگاری کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ باید به گونه‌ای طراحی شود که ارائه‌دهندگان نقدینگی کریپتو را تشویق کند تا دارایی‌های خود را در یک استخر به اشتراک بگذارند. به همین دلیل است که اکثر ارائه‌دهندگان نقدینگی از صرافی‌ ارز دیجیتالی که توکن‌ها را بر اساس آن جمع می‌کنند، کارمزد معاملات و پاداش‌های ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. هنگامی که یک کاربر یک استخر را با نقدینگی تامین می کند، ارائه دهنده اغلب با توکن های ارائه دهنده نقدینگی (LP) پاداش می گیرد. توکن‌های LP می‌توانند به خودی خود دارایی‌های ارزشمندی باشند و همچنین در اکوسیستم DeFi در ظرفیت‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرند. معمولاً یک ارائه‌دهنده نقدینگی کریپتو، توکن‌های LP را متناسب با مقدار نقدینگی که به استخر عرضه کرده‌اند، دریافت می‌کند. هنگامی که یک استخر معامله را تسهیل می کند، کارمزد کسری به طور متناسب بین دارندگان توکن LP توزیع می شود. استخرهای نقدینگی به لطف الگوریتم های AMM که قیمت توکن ها را نسبت به یکدیگر در هر استخر حفظ می کند، ارزش بازار را برای توکن هایی که در اختیار دارند حفظ می کنند. استخرهای نقدینگی در پروتکل‌های مختلف ممکن است از الگوریتم‌ هایی استفاده کنند که کمی متفاوت هستند.

نحوه تعیین قیمت در استخر نقدینگی

تعیین قیمت در استخر نقدینگی از الگوریتم خاصی پیروی میکند. اغلب قیمت توکن های ارزهای دیجیتال در یک استخر AMM از منحنی تعیین شده توسط فرمول پیروی می کند. در این حالت تعادل ثابت، خرید یک اتریوم، قیمت اتریوم را اندکی در امتداد منحنی افزایش می‌دهد و فروش یک کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ اتریوم، قیمت اتریوم را اندکی در طول منحنی کاهش می‌دهد. بیشتر AMM و استخر نقدینگی از فرمول محصول ثابت استفاده می کنند که معادل با x * y = k است. این فرمولی است که به صورت ریاضی تعیین می کند که قیمت بازار توکن در استخر چقدر باید باشد. x و y نشان دهنده تعادل توکن مربوطه یک جفت شده است و k متغیر ثابتی است که هرگز تغییر نخواهد کرد.
بنابراین به طور کلی می توان گفت که، استخر نقدینگی یک قرارداد هوشمند است که ذخایر دو یا چند توکن را در خود نگه می دارد و به هر کسی اجازه می دهد وجوهی را از آنها واریز و برداشت کند، اما فقط طبق قوانین بسیار خاص. یکی از این قوانین، فرمول حاصلضرب ثابت x * y = k است که x و y ذخایر دو نشانه A و B هستند.
به عنوان مثال استخرهای نقدینگی Uniswap از یک فرمول ثابت محصول برای حفظ نسبت قیمت استفاده می کنند و بسیاری از پلتفرم های DEX نیز از مدل مشابهی استفاده می کنند. این الگوریتم کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که یک استخر به طور مداوم نقدینگی بازار کریپتو را با مدیریت هزینه و نسبت توکن های مربوطه با افزایش مقدار تقاضا فراهم می کند.

نحوه شرکت در استخر نقدینگی و کسب درآمد از آن

برای پیوستن به یک استخر نقدینگی، باید یک حساب کاربری در پلتفرم مورد نظر خود ایجاد و به یک کیف پول رمزنگاری دارای قرارداد هوشمند مانند Metamask متصل شوید. در مرحله بعد، باید یک جفت ارز دیجیتال( برای مثال خرید کاردانو و فروش آن) و استخر نقدینگی را برای سپرده گذاری دارایی رمزنگاری خود انتخاب کنید.
برای شرکت در استخر نقدینگی و سرمایه گذاری در آن میبایست طبق مراحل زیر اقدام کرد:
مرحله ۱: به پورتفولیوی DeFi خود در سایت app.zerion.io/connect-wallet وارد شوید.

مرحله ۲: کیف پول مورد نظر خود را به WalletConnect وصل کنید و سپس اتصال کیف پول خود را تأیید کنید.

مرحله ۳: گزینه ی "Pools" را انتخاب کرده و سپس می توانید وارد استخر نقدینگی شوید.

ارائه دهندگان نقدینگی معمولاً از ۲ روش کسب درآمد می کنند. ارائه‌دهندگان نقدینگی از تراکنش‌های روی پلتفرم DeFi که نقدینگی را در آن ارائه می‌کنند، کارمزد دریافت می‌کنند. کارمزد تراکنش ها به طور متناسب بین تمام ارائه دهندگان نقدینگی در استخر توزیع می شود، بنابراین هر چه دارایی های رمزنگاری بیشتری را به اشتراک بگذارید، کارمزد بیشتری به دست خواهید آورد.
برای دستیابی به نقدینگی عمیق، AMM ها باید کاربران را تشویق کنند تا توکن های خود را به استخرها بسپارند. در اینجا، مفهوم بازده (همچنین به عنوان استخراج نقدینگی شناخته می‌شود) مطرح می‌شود. ایده کلی بازدهی این است که کاربران در ازای ارائه نقدینگی به استخرهای AMMs برای تسهیل مبادله توکن‌ها، پاداش‌های رمزی دریافت می‌کنند. این شبیه به واریز پول فیات به حساب پس انداز در بانک و جمع آوری سود دارایی های سپرده شده، است. کاربرانی که رمزنگاری خود را به استخرها واریز می کنند، ارائه دهندگان نقدینگی (LP) نامیده می شوند و به پاداش هایی که به آنها پرداخت می شود، هزینه های LP یا پاداش LP گفته می شود. LPها باید مقدار مساوی از هر دو توکن استخر را واریز کنند. جوایز LP از مبادلاتی می‌آیند که در استخر اتفاق می‌افتد و بین LPها به نسبت سهم آنها از کل نقدینگی استخر، توزیع می‌شود. علاوه بر این، پروژه هایی که علاقه مند به تبلیغ سکه های خود هستند، گاهی اوقات توکن های خود را به ارائه دهندگان نقدینگی در استخرهای خاص ارائه می دهند. بازدهی کاربر از ارائه توکن به استخر نقدینگی،سکه های سپرده شده و شرایط کلی بازار که به طور قابل توجهی متفاوت است، بستگی دارد. برخی از استخرها دارای نرخ بالایی از پاداش هستند، اما همچنین می توانند نوسانات و ریسک بیشتری نیز داشته باشند.

مزایا و معایب استخر نقدینگی

استخر های نقدینگی دارای مزایا و معایبی هستند که در ادامه به توضیح آنها پرداخته شده است:

مزایای استخرهای نقدینگی

۱- شما معامله نه، بلکه تبادل می کنید: بزرگترین مزیت LP ها این است که نیازی به نگرانی در مورد اینکه آیا شریکی را پیدا خواهید کرد که در کریپتو ارزشی مشابه شما داشته باشد، نیست. اگر پیش از این در کریپتو معامله می‌کردید، برای مثال اقدام به خرید ارز دیجیتال مانا یا فروش آن می کردید،احتمالاً با کاربرانی مواجه شده‌اید که قصد داشتند کریپتو شما را با قیمت‌های پایینی بخرند. با این حال، Liquidity Pools ارزش ارزهای دیجیتال را بر اساس نرخ مبادله در پلتفرم تنظیم می کنند. در صرافی‌ ارز دیجیتال، کاربران دارایی‌هایی را با معامله به دست نمی‌آورند، بلکه دارایی ها را از یک استخر نقدینگی که از قبل تامین مالی شده است، قرض می گیرند.

۲- تأثیر کم در بازار: اکنون که هیچ فروشنده ای وجود ندارد که دو برابر قیمت بازار را تقاضا کند یا خریدارانی که آماده کاهش ارزش آن کمتر از حد متوسط هستند، معاملات بسیار روان تر می شود. استخر نقدینگی مجموعه ای از وجوه قفل شده در یک قرارداد هوشمند است که ارزش آن به طور خودکار بسته به نرخ ارز، به روز می شود.
مزیت استفاده از استخرهای نقدینگی این است که نیازی نیست خریدار و فروشنده تصمیم به مبادله دو دارایی با قیمت معین داشته باشند و در عوض از یک استخر نقدینگی از پیش تأمین شده استفاده می کنند.

معایب استخرهای نقدینگی

۱- AMM ممکن است ارزش دارایی های شما را کاهش دهد: بازارسازان خودکار، اکوسیستم DeFi را از طریق استخرهای نقدینگی نگهداری می کنند و با استفاده از یک فرمول ساده به ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن، میدهند. توکن A موجودی x توکن B موجودی = موجودی ثابت دارایی ها

هنگامی که A بالا می رود، B پایین می آید. بنابراین، اگر قدرت خرید یک دارایی خیلی زیاد باشد، اگر قبلاً مالک آن نباشید، ممکن است ضرر کنید. (زیان ناپایدار)
۲- یک اشتباه ساده می تواند منجر به از بین رفتن کل سرمایه شما برای همیشه شود: استخرهای نقدینگی بر اساس قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند که بازارسازی را انجام می‌دهند و از آنجایی که هیچ شخص ثالثی در امور مالی غیرمتمرکز وجود ندارد، متولی دارایی های شما در استخرها، قراردادهای هوشمند هستند که اگر اتفاقی برای آن بیفتد، سرمایه شما نیز کاهش می یابد.

جمع بندی و نتیجه گیری

ابزارهای DeFi اغلب به عنوان لگو توصیف می شوند زیرا می توانند در ترکیب با یکدیگر برای ایجاد راه حل های نوآورانه استفاده شوند. استخرهای نقدینگی نمونه خوبی از این نوع ابزار هستند. استخرهای نقدینگی اساساً مجموعه ای از وجوه هستند که توسط ارائه دهندگان نقدینگی به یک قرارداد هوشمند سپرده می شوند. طی یک سال گذشته یا بیشتر، استخرهای نقدینگی به روشی محبوب برای کسب پاداش در فضای DeFi تبدیل و تعداد فزاینده‌ ای از کاربران را به خود جذب کرده اند. در این مقاله نیز، ما سعی کردیم تا هر آنچه که نیاز است راجع به استخرهای نقدینگی، نحوه عملکرد آنها، فرصت‌های کسب درآمد و ریسک‌های احتمالی که باید در نظر گرفته شوند را جمع آوری کرده و به طور جامع شرح دهیم.

بازارساز خودکار چیست؛ چطور ارائه‌دهنده نقدینگی باشیم و کسب درآمد کنیم؟

بازارساز خودکار چیست؟ می‌توانید یک بازارساز خودکار (Automated Market Making) را به‌عنوان روباتی در نظر بگیرید که همیشه مایل است قیمتی بین دو دارایی را به شما اعلام کند. بعضی از صرافی ها مانند یونی‌سواپ از فرمول‌های ساده استفاده می‌کنند، در حالی که کرو (Curve)، بالانسر و دیگران از فرمول‌های پیچیده‌تری بهره می‌برند.

نه تنها می‌توانید با استفاده از یک بازارساز خودکار (AMM) بدون نیاز به اعتمادسازی معامله کنید، بلکه می‌توانید با ارائه نقدینگی به استخر، تبدیل به یک بازارساز شوید و برای تامین نقدینگی کارمزد دریافت کند.

بازارسازهای خودکار جایگاه خود را در فضای امور مالی غیرمتمرکز، ساده و آسان کرد‌ه‌اند. غیرمتمرکز ساختن بازار به این روش، اساس کار و هدف بازار کریپتوکارنسی است.

پروتکل‌های بازارساز خودکار مانند یونی‌سواپ به طور منظم شاهد حجم رقابتی، نقدینگی بالا و افزایش تعداد کاربران هستند. اما این صرافی‌ها چگونه کار می‌کنند؟ آیا AMMها می‌توانند با صرافی‌های سنتی رقابت کنند؟ مقاله «بازارساز خودکار چیست» را دنبال کنید تا به پاسخ این پرسش‌ها برسید.

بازارساز خودکار چیست؟

بازارساز خودکار (AMM) نوعی پروتکل مبادله غیرمتمرکز (DEX) است که برای قیمت‌گذاری دارایی‌ها از یک فرمول ریاضی استفاده می‌کند. در این پروتکل‌ها به جای استفاده از دفترچه سفارش مانند یک صرافی سنتی، دارایی‌ها طبق یک الگوریتم، قیمت‌گذاری می‌شوند.

این فرمول می‌تواند با هر پروتکل متفاوت باشد. به عنوان مثال، یونی‌سواپ از فرمول x * y = k استفاده می‌کند، که x مقدار یک توکن در استخر نقدینگی و y مقدار دیگری است. در این فرمول، k یک مقداری ثابت است، به این معنی که نقدینگی کل استخر همیشه باید ثابت بماند.

سایر بازارسازها از فرمول‌های دیگری بر اساس هدف خاصی که دارند، بهره می‌برند. اما شباهت همه آنها این است که قیمت‌ها را به صورت الگوریتمی تعیین می‌کنند. اگر در حال حاضر این مفهوم کمی پیچیده است، نگران نباشید، در ادامه به درک کاملی از بازارساز خودکار خواهید رسید.

بازارسازی سنتی اغلب با شرکت‌هایی با منابع گسترده و استراتژی‌های پیچیده کار می‌کند. سازندگان بازار به شما کمک می‌کنند تا قیمت مناسب را یک صرافی ارز دیجیتال پیدا کنید. بازارسازان خودکار این فرآیند را غیرمتمرکز کرده و به هر کسی اجازه می‌دهند بازاری را بر روی بلاکچین ایجاد کند. اما چگونه می‌توانند این کار را انجام دهند؟

یک بازارساز خودکار چگونه کار می کند؟

به پرسش بازارساز خودکار چیست، پاسخ دادیم، حالا بیاید ببینیم که این بازارسازها چگونه کار می‌کنند.

یک بازارساز خودکار مشابه یک دفتر سفارش صرافی عمل می‌کند، چون جفت‌های معاملاتی را ارائه می‌دهد، مانند ETH/DAI. با این حال، برای انجام معامله، نیازی به داشتن طرف مقابل ندارید. در عوض، شما با یک قرارداد هوشمند تعامل خواهید داشت که بازار را برای شما «می‌سازد».

در یک صرافی غیرمتمرکز، معاملات به‌طور مستقیم بین کیف پول‌های کاربر انجام می‌شود. اگر ارز دیجیتال A را با رمز ارز B در صرافی X بفروشید، شخص دیگری در آن سوی معامله وجود دارد که رمز ارز B را با رمز ارز A خود می‌خرد. می‌توانیم این معامله را تراکنش همتا به همتا (P2P) بنامیم.

در مقابل، شما می‌توانید بازارسازها را به‌عنوان قرارداد همتا (P2C) در نظر بگیرید. نیازی به طرف مقابل به معنای سنتی نیست، چون معاملات بین کاربران و قراردادها انجام می‌شود. از آنجایی که هیچ دفترچه سفارشی وجود ندارد، هیچ نوع سفارشی نیز در AMM وجود نخواهد داشت. در عوض قیمتی که برای دارایی‌ مورد نظر که می‌خواهید بخرید یا بفروشید دریافت می‌کنید، با فرمول تعیین می‌شود.

بنابراین نیازی به طرف مقابل نیست، اما هنوز به شخصی نیاز داریم که باید بازار را ایجاد کند، درست است؟ نقدینگی در قرارداد هوشمند هنوز باید توسط کاربرانی به نام ارائه‌دهندگان نقدینگی (LPs) تامین شود.

استخر نقدینگی در بازارساز خودکار چیست؟

ارائه‌دهندگان نقدینگی (LPs) وجوهی را به استخرهای نقدینگی اضافه می‌کنند. شما می‌توانید یک استخر نقدینگی را به‌عنوان انبوهی از سرمایه در نظر بگیرید که معامله‌گران می‌توانند با آن معامله کنند. در ازای ارائه نقدینگی به پروتکل، ارائه‌دهندگان از معاملاتی که در استخر آنها اتفاق می‌افتد، کارمزد دریافت می‌کنند. در مورد یونی‌سواپ، ارائه‌دهندگان ارزشی معادل دو توکن، برای مثال، 50 درصد اتر و 50 درصد دای را به استخر ETH/DAI واریز می‌کنند.

بنابراین هر کسی می‌تواند یک بازارساز شود؟! بله. اضافه کردن وجوه به استخر نقدینگی بسیار آسان است و پاداش‌ها توسط پروتکل تعیین می‌شود. به‌عنوان مثال، یونی‌سواپ 0.3 درصد از معامله‌گران کارمزد می‌گیرد که به‌طور مستقیم آن را به ارائه‌دهندگان نقدینگی می‌دهد. سایر پلتفرم‌ها ممکن است برای جذب ارائه‌دهندگان نقدینگی بیشتر به استخر خود، هزینه کمتری دریافت کنند.

چرا جذب نقدینگی مهم است؟

با توجه به نحوه کار AMMها، هرچه نقدینگی بیشتری در استخر وجود داشته باشد، ممکن است لغزش کمتری برای سفارشات بزرگ ایجاد شود. این به نوبه خود ممکن است حجم بیشتری را به پلتفرم جذب کند.

مشکلات لغزش در طرح‌های مختلف بازارساز خودکار متفاوت است، اما باید به آن توجه داشت. به یاد داشته باشید، قیمت‌گذاری توسط یک الگوریتم تعیین می‌شود. در واقع به روشی ساده، تغییرات نسبت بین توکن‌ها در استخر نقدینگی، پس از معامله تعیین خواهد شد. اگر نسبت با حاشیه زیاد تغییر کند، مقدار زیادی لغزش وجود خواهد داشت.

اجازه دهید موضوع را با ارائه یک مثال روشن‌تر کنیم. فرض کنید می‌خواستید تمام ETH موجود در استخر ETH/DAI را در بخرید. شما باید برای هر اتر اضافی حق بیمه را که به طور تصاعدی بالا می‌رود، بپردازید، اما هرگز نمی‌توانید همه آن را از استخر خریداری کنید. چرا؟ این موضوع به دلیل فرمول x * y = k است. اگر x یا y صفر باشد، به این معنی که ETH یا DAI در استخر صفر شود، معادله دیگر معنی ندارد.

اما این داستان کامل در مورد بازارسازهای خودکار و استخرهای نقدینگی نیست. هنگام ارائه نقدینگی به AMM‌ها باید مورد دیگری را هم در نظر داشته باشید؛ ضرر ناپایدار.

ضرر ناپایدار در بازارساز خودکار چیست؟

ضرر ناپایدار زمانی اتفاق می‌افتد که نسبت قیمت توکن‌های سپرده‌شده پس از سپرده‌گذاری در استخر تغییر کند. در واقع اگر در هنگام برداشت توکن‌ها از استخر، قیمت آنها از زمان سپرده‌گذاری کمتر باشد، ضرر ناپایدار رخ داده است.

هرچه این تغییر بزرگتر باشد، ضرر ناپایدار بزرگتر خواهد بود. به همین دلیل است که بازارسازهای خودکار با جفت توکن‌هایی که ارزش مشابهی دارند، مانند استیبل کوین‌ها یا توکن‌های پیچیده، بهترین کارایی را ارائه می‌دهند. اگر نسبت قیمت بین جفت رمز ارز در محدوده به نسبت کوچکی باقی بماند، ضرر ناپایدار هم ناچیز است.

از سوی دیگر، اگر این نسبت تغییرات بسیاری داشته باشد، ارائه‌دهندگان نقدینگی ممکن است به جای اضافه کردن وجوه به یک استخر، به سادگی توکن‌ها را نگه دارند. با این حال، استخرهایی مانند ETH/DAI که به‌طور کامل در معرض ضررهای ناپایدار هستند، به لطف کارمزد معاملاتی که تعلق می‌گیرند، سودآور خواهند بود.

با این گفته، ضرر ناپایدار عنوان مناسبی برای نامگذاری این پدیده نیست. «ناپایداری» فرض می‌کند که اگر دارایی‌ها به قیمت‌هایی که در ابتدا سپرده شده‌اند برگردند، زیان کاهش می‌یابد. با این حال، اگر وجوه خود را با قیمت کمتر در زمان سپرده‌گذاری در استخر، برداشت کنید، ضرر ناپایدار زیاد خواهد بود. در برخی موارد، کارمزدهای معاملاتی ممکن است زیان‌ها را کاهش دهد، اما هنوز مهم است که خطرات را در نظر بگیرید. هنگام واریز وجوه به AMM مراقب باشید و مطمئن شوید که پیامدهای ضرر ناپایدار را درک کرده‌اید.

مثالی از ضرر ناپایدار

ضرر ناپایدار تفاوت بین نگهداری دارایی‌ها و قرار دادن آنها در یک استخر نقدینگی است. در اینجا با یک مثال بسیار ساده این مفهوم را بررسی می‌کنیم.

• آلیس 1 اتر و 100 دای در استخر نقدینگی مورد نظرش قرار می‌دهد.
• یک هفته بعد 1 اتر برابر با 200 دای است.
• اگر آلیس 1 اتر و 100 دای اولیه خود را نگه می‌داشت، 50 درصد سرمایه‌اش افزایش می‌یافت (100 دای یکسان است، اما اتر اکنون 200 دای ارزش دارد)
• از آنجایی که آلیس در یک استخر بازارساز خودکار شرکت می‌کند، سود او کمتر از 50 درصدی است که اگر به سادگی دارایی‌ها را نگه می‌داشت، به دست می‌آورد.

مزایای بازارساز خودکار چیست؟

چه چیزی در مورد AMM عالی است؟ آنها بسیاری از ویژگی‌های مهم دیفای را فعال می‌کنند که صرافی‌های سنتی نمی‌توانند انجام دهند. در اینجا چند مزیت آنها را باهم بررسی می‌کنیم؟

تجارت غیرمتمرکز

بازارسازهای خودکار نیازی به ثبت نام، اقدامات احراز هویت یا سایر موانع برای تجارت ندارند. هر کسی که کیف پول ارز دیجیتال و کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ اتصال به اینترنت داشته باشد، می‌تواند 24 ساعته و 7 روز هفته معامله کند. حتی در زمان سقوط تکان‌دهنده کریپتو در ماه می 2021، صرافی‌های AMM با وجود حجم معاملات رکورددار، در دسترس بودند، در حالی که صرافی‌های متمرکز مانند کوین بیس، بایننس و رابینهود همگی سقوط کردند.

نقدینگی عمیق

صرافی‌های متمرکز برای نقدینگی به بازارسازان بزرگ متکی هستند. صرافی‌های AMM نقدینگی خود را از هر کسی که مایل به سپرده‌گذاری دارایی‌های خود در ازای سهمی از کارمزد معاملات است، تامین می‌کند. دموکراتیک کردن صرافی‌ها به این روش یک موفقیت آشکار است و بیش از 60 میلیارد دلار دارایی در DeFi قفل شده‌اند.

کارایی بازار

پروتکل‌های جدیدتر بازارسازها مانند بالانسر از استخرهای نقدینگی با وزن پویا، برای افزایش کارایی سرمایه استفاده می‌کنند که منجر به لغزش کمتر و قیمت‌های بهتر در طول معاملات با حجم بالا می‌شود.

جنبه‌های منفی بازارساز خودکار چیست

مانند همه فناوری‌های جدید، بازارسازها بدون عیب نیستند.

لغزش زیاد

به طور کلی، هر چه سفارش شما بزرگتر باشد، قیمت پیشنهادی برای دارایی سفارش داده‌شده بالاتر است. همین امر در تراکنش‌ها با حجم بالا نیز صدق می‌کند. به این دلیل که AMMها بر جفت رمز ارزها تکیه می‌کنند که با هم جمع شده و طبق یک الگوریتم قیمت‌گذاری می‌شوند. علاوه بر این، اختلاف قیمت قابل توجه بین دارایی‌ها می‌تواند خطر لغزش را افزایش دهد.

ضرر ناپایدار

ارائه‌دهندگان نقدینگی که جفت رمز ارزهای را در یک استخر نقدینگی سپرده‌گذاری می‌کنند، در معرض ضرر ناپایدار هستند. اگر دو دارایی سپرده‌گذاری کنید و قیمت یک یا هر دو تغییر کند، ممکن است دارایی‌های خود را با قیمتی کمتر از زمان سپرده‌گذاری برداشت کنید. ریسک این ضرر با سپرده‌گذاری جفت استیبل کوین در پروتکل‌های بازارسازی مانند کرو و سوشی‌سواپ کاهش می‌یابد.

ریسک قرارداد هوشمند

اگر با یک پروتکل AMM یک ارائه‌دهنده نقدینگی شوید، رمزارز را به یک قرارداد هوشمند واریز می‌کنید. اگر یک باگ یا هکر از قرارداد هوشمند سوءاستفاده کند چه اتفاقی می‌افتد؟ این امر متاسفانه، ممکن است به معنای از دست دادن کامل رمزارز شما باشد. برخی از پروتکل‌های دیفای، مانند آوه، صندوق بازپرداخت بزرگی را برای اصلاح چنین وضعیتی نگه می‌دارند.

جمع‌بندی

با مقاله بازارساز خودکار چیست همرا بودید. بازارسازان خودکار جزء اصلی امور مالی غیرمتمرکز (Defi) هستند. با استفاده از آنها هر کسی می‌تواند بازارهایی را به طور یکپارچه و کارآمد ایجاد کند. در حالی که در مقایسه با صرافی‌های دیگر محدودیت‌های خود را دارند، نوآوری کلی که برای ارزهای دیجیتال به ارمغان می‌آورند بسیار ارزشمند است.

بازارسازهای خودکار هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند. بازارسازهایی که امروزه می‌شناسیم و استفاده می‌کنیم مانند یونی‌سواپ، کرو و پنکیک‌سواپ، از نظر طراحی زیبا هستند، اما از نظر ویژگی‌ها محدودیت‌هایی دارند. به احتمال زیاد در آینده طرح‌های نوآورانه بازارسازهای بیشتری به‌وجود خواهد آمد. این امر باید به کارمزدهای کمتر، اصطکاک کمتر و در نهایت نقدینگی بهتر برای هر کاربر در حوزه امور مالی غیرمتمرکز منجر شود.

نظر شما درباره بازارساز خودکار چیست؟ آیا تا به حال یک ارائه‌دهنده نقدینگی در استخرها بوده‌اید؟

من مریم هستم و ارشد رشته فناوری اطلاعات. به شبکه و تکنولوژی خیلی علاقه دارم و در این زمینه تحصیل کردم. در بازار بورس فعالیت دارم و مدتی کار تولید محتوا انجام دادم. به همین دلیل تصمیم گرفتم از ترکیب این چند مورد وارد کار کریپتوکارنسی شم. تا اینکه با کیوسک آشنا شدم.
علاوه بر اینکه در آکادمی کیوسک مطلب می‌نویسم، دبیری بخش مقالات رو هم به عهده دارم.

دام نقدینگی چیست؟ توضیح و مثال از liquidity-trap

دام نقدینگی چیست؟ چه زمانی اتفاق می افتد؟ راه های پیشگیری از آن چیست؟ در این مقاله مثال هایی از دام نقدینگی در کشور های مختلف و نحوه مقاله با آن را برای شما آورده ایم. اما در ابتدا به تعریف دام نقدینگی پرداخته ایم و سپس نحوه شکل گیری آن را توضیح داده ایم. از تاریخچه آن برای شما سخت گفته ایم . در نهایت نیز راه های مقابله با دام نقدینگی را توضیح داده ایم. پس با بیلان مهر تا انتها یاین مقاله علمی همراه باشید. ( شرکت حسابداری بیلان مهر ارائه دهنده خدمات مالی در اصفهان )

دام نقدینگی (فهرست مطالب)

دام نقدینگی چیست؟

با وجود نرخ کم سود های بانکی سیاست های پولی ناکارآمد میشود. در این زمان مردم می خواهند به جای هزینه کردن در صنعت یا خرید اموال ، پول نقد را نزد خود نگه دارند . در این شرایط مردم سعی می کنند که سرمایه خود را برای به حداقل رساندن ضرر ناشی از افزایش نرخ بهره به صورت راکد نگه دارند. این وضعیت در شرایط رکود اقتصادی ایجاد می شود. تزریق پول توسط بانک مرکزی در از بین بردن دام نقدینگی بی تاثیر است.

نشانه های دام نقدینگی چیست؟

• نرخ های بسیار کم بهره
• تورم پایین
• رشد اقتصادی آهسته / منفی
• اولویت صرفه جویی به جای هزینه و سرمایه گذاری
• سیاست های پولی در افزایش تقاضا ناکارآمد می شوند

راه حل برای تله نقدینگی چیست؟

نظریه پرداز مدرن پولی ( جان مینارد کینز ) معتقد است ما باید نرخ تورم بالاتری را هدف قرار دهیم. انتظارات تورمی را افزایش دهیم. عرضه پول را افزایش دهیم. در صورت لزوم مستقیم قرار دادن پول در دست خانوارها هم میتواند انجام شود.
اقتصاددانان معتقدند که بانک های مرکزی برای افزایش عرضه پول باید از تسکین کمی استفاده کنند. در صورت لزوم اوراق قرضه و دارایی را برای کاهش بازده اوراق مشارکت و شرکت ها خریداری کنند.

تاریخچه دام نقدینگی

جان مینارد کینز، در نظریه عمومی خود در سال ۱۹۳۶ چنین می‌نویسد:

«این احتمال وجود دارد که که پس از آنکه نرخ بهره به یک سطح معین کاهش یافته باشد. نقدینگی ممکن است که به طور کامل مطلق شود. به این معنا که تقریبا همه ترجیح می‌دهند که پول نقد نگه داری کنند. اما در حالی که ممکن است این مورد محدودکننده در آینده اهمیت پیدا کند من هیچ کدام از آنرا تاکنون نمی‌دانم»

جان هیکس اقتصاددان انگلیسی :

«دام نقدینگی ممکن است به عنوان وضعیتی تعریف شود که در آن سیاست‌های پولی متعارف غیر فعال شده باشند. زیرا نرخ بهره در صفر یا نزدیک به صفر است. تزریق پول توسط بانک مرکزی هیچ تاثیری ندارد. زیرا همه افراد پول نقد را نگه داری می‌کنند»

در دام نقدینگی مردم بین اوراق قرضه و وجه نقد بی‌تفاوت هستند. زیرا نرخ بهره هر دو ابزار مالی با هم برابر هستند. سود نقدی صفر است و بهره اوراق قرضه نزدیک صفر است. از این

رو بانک مرکزی دیگر نمی‌تواند نرخ بهره را تحت تاثیر قرار دهد.

نمونه ای از تله های نقدینگی

• افسردگی بزرگ 1929-1933
• ژاپن در دهه 1990 و اوایل 2000
• انگلیس ، اتحادیه اروپا ، ایالات متحده – 2009-15
• دام نقدینگی بین 15-15 2009

رشد عرضه پول در دام نقدینگی

ویژگی یک دام نقدینگی این است که افزایش عرضه پول تأثیر کمی در افزایش تقاضا دارد. یک دلیل این است که افزایش عرضه پول هیچ تاثیری در کاهش نرخ بهره ندارد. هنگامی که نرخ بهره 0.5٪ است و افزایش بیشتر در عرضه پول وجود دارد ، تقاضای نگه داشتن پول به صورت نقد به جای سرمایه گذاری در اوراق بهادار کاملاً منطقی است. این بدان معنی است که تلاش برای افزایش عرضه پول در دام نقدینگی باعث تحریک فعالیت های اقتصادی نمی شود. زیرا مردم فقط پول نقد بیشتری را ذخیره می کنند.

نظریه پولی مدرن

نظریه پولی مدرن (MMT) استدلال می کند که در یک دام نقدینگی ، سیاست مالی توسعه انبساطی می تواند با افزایش عرضه پول تأمین شود و وام دولت نیازی نیست. تا زمانی که تورم در یک هدف قابل قبول باقی بماند ، دولت می تواند برای تامین هزینه ها پول چاپ کند.

سیاست های غلبه بر این مشکل

سیاست برای ایجاد پول و کاهش بازده اوراق قرضه دولتی و شرکت ها
به جای خرید دارایی از بانکها ، پول مستقیماً به مردم داده می شود.
لازم است دولت سرمایه گذاری مستقیم در اقتصاد را دنبال کند. به عنوان مثال ، ساختن طرح های کار عمومی باعث ایجاد تقاضا و بازگشت منابع بلا استفاده به گردش دایره ای می شود.

استخر نقدینگی چیست؟

در مقاله استخر نقدینگی چیست؟ به ارائه توضیحاتی در رابطه با استخر نقدینگی، نحوه عملکرد استخر نقدینگی، هدف از استخر نقدینگی و. می پردازیم. نقدینگی بخش اساسی هر دو بازار ارز دیجیتال و مالی است. نقدینگی روشی هست که در اون دارایی ها به سرعت و کارآمد به پول نقد تبدیل میشن و از نوسانات شدید قیمت جلوگیری میشه. اگه دارایی غیر نقد شونده باشه، مدت زیادی طول می کشه تا به پول نقد تبدیل بشه. همچنین استخرهای نقدینگی نقش زیادی در ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز نقدینگی (Defi) دارن که یکی از راه های کسب درامد از ارزهای دیجیتال به شمار میان.

تصور کنین در داخل یه رستوران فست فود منتظر سفارش هستین. نقدینگی با داشتن صندوقدار زیاد قابل مقایسه هست. این موضوع باعث افزایش سرعت سفارشات و تراکنش ها میشه و مشتری ها رو راضی می کنه. از طرف دیگه، نقدینگی با داشتن تنها یک صندوقدار با صف طولانی مشتریان هم قابل مقایسه هست. این موضوع نیز منجر به سفارشات کندتر و معاملات کندتر میشه و مشتریان رو ناراضی می کنه. در تامین مالی سنتی، نقدینگی توسط خریداران و فروشندگان یک دارایی تامین میشه. در مقابل، DeFi برای عملکرد به استخرهای نقدینگی متکی هست. یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) بدون نقدینگی معادل یک کارخانه بدون آب هست. استخرهای نقدینگی راه نجاتی برای DEX ها فراهم می کنند.

استخر نقدینگی چیست؟

احتمالا براتون این سوال پیش اومده که استخر نقدینگی چیست؟ برای پاسخ به این سوال می تونیم اینطوری توضیح بدیم که استخر نقدینگی نوعی سفارش گذاری ارز دیجیتال هست که در یک قرارداد هوشمند قفل شده. این منجر به ایجاد نقدینگی برای معاملات سریع تر میشه. یکی از اجزای اصلی یک استخر نقدینگی، بازارسازان خودکار (AMM) هستن. بازارساز خودکار پروتکلی هست که از استخرهای نقدینگی استفاده می‌کنه تا امکان داد و ستد دارایی‌های دیجیتال رو به روشی خودکار به جای بازار سنتی خریداران و فروشندگان فراهم کنه. به عبارت دیگه، کاربران یک پلتفرم AMM استخر نقدینگی کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ رو با توکن تامین می‌کنن و قیمت توکن‌های موجود در استخر با فرمول ریاضی خود AMM تعیین میشه.

استخرهای نقدینگی همچنین برای افزایش بازدهی و بازی‌های آنلاین مبتنی بر بلاک چین ضروری هستن. استخرهای نقدینگی برای تشویق کاربران پلتفرم های مختلف رمزنگاری به نام ارائه دهندگان نقدینگی (LP) طراحی شدن. پس از مدت زمان معینی، LP ها با کسری از کارمزدها و مشوق‌ها، معادل مقدار نقدینگی که عرضه کردن، پاداش دریافت می‌کنن که به اونها رو توکن‌های ارائه‌دهنده نقدینگی (LPT) می نامند. سپس توکن های LP رو می توان به روش های مختلف در یک شبکه دیفای استفاده کرد. سوشی سواپ و یونی سواپ صرافی‌های رایج دیفای هستنن که از استخرهای نقدینگی در شبکه اتریوم حاوی رمزهای ERC-20 استفاده می‌کنن. در همان زمان، پنکیک سواپ از توکن‌های BEP-20 در زنجیره BNB استفاده می‌کنه.

ارائه دهندگان محبوب استخر نقدینگی:

بسیاری از پلتفرم‌های غیرمتمرکز از بازارسازان خودکار و استخر لیکوئیدیتی استفاده می کنن، تا امکان داد و ستد دارایی‌های دیجیتال رو به روشی خودکار و بدون مجوز فراهم کنن. در واقع، پلتفرم های محبوبی وجود دارن که فعالیت های خودشون رو بر روی استخرهای نقدینگی متمرکز می کنن. به همین منظور ما سعی می کنیم در این قسمت از مقاله استخر نقدینگی چیست؟ برخی از ارائه دهندگان محبوب استخر نقدینگی رو برای شما معرفی کنیم.

• Uniswap

یکی از ارائه دهندگان محوب استخر نقدینگی، پلتفرم یونی سواپ هست. این پلتفرم به کاربران این امکان رو میده تا بدون نیاز به سرویس متمرکز، ETH رو با هر توکن ERC-20 دیگری مبادله کنن. این یک صرافی منبع باز هست که به هر کسی اجازه میده یک جفت مبادله رو به صورت رایگان در شبکه راه‌اندازی کنه. همچنین این پلتفرم ویژگی های زیادی داره که باعث میشه تا محبوبیت زیادی به دست بیاره.

• Curve

یکی دیگه از انواع ارائه دهندگان محبوب استخر نقدینگی، پلتفرم Curve هست که کاربردها و مزایای زیادی به همراه داره که یک استخر نقدینگی غیرمتمرکز برای استیبل کوین‌های مبتنی بر شبکه اتریوم هست.

• Balancer

یکی دیگه از ارائه دهندگان محبوب استخر نقدینگی، پلتفرم بالانسر هست که محبوبیت زیادی در بین کاربران بازار ارزهای دیجیتال داره. یک پلتفرم غیرمتمرکز که چند گزینه ادغام مانند استخرهای نقدینگی خصوصی و اشتراکی رو ارائه میده که مزایایی رو برای ارائه دهندگان نقدینگی خود ارائه میده.

استخرهای نقدینگی رمزنگاری درDeFi:

استخرهای نقدینگی رمزنگاری در اکوسیستم DeFi (مالی غیرمتمرکز) به ویژه در DEX ها (صرافی های غیرمتمرکز) ضروری هستن. استخرهای نقدینگی ابزاری هستن که به وسیله اون کاربران این امکان رو دارن تا وجوه خودشون رو در قراردادهای هوشمند DEX جمع کنند تا نقدینگی دارایی رو برای معامله گران به منظور مبادله بین ارزها ارائه بدن. استخرهای رمزنگاری سرعت نقدینگی بسیار مورد نیاز و راحتی رو برای اکوسیستم DeFi ارائه میدن. قبل از معرفی بازارسازان خودکار (AMM)، نقدینگی بازار کریپتو برای DEX ها در اتریوم یک مشکل بود.
DEX ها یک فناوری جدید با یک رابط پیچیده بودن. در اون زمان خریداران و فروشندگان زیادی وجود نداشت، بنابراین یافتن کاربران کافی که مایل به تجارت منظم باشن، چالش برانگیز بود. AMM ها این مشکل محدودیت نقدینگی رو با ایجاد استخرهای نقدینگی و ارائه دهندگان نقدینگی برای تامین دارایی های این استخرها، بدون نیاز به دخالت شخص ثالث، برطرف می کنند. هرچه دارایی ها و نقدینگی بیشتر استخر باشه، معاملات در DEX آسون تر میشه.

استخرهای نقدینگی Crypto چگونه کار می کنند؟

یک استخر نقدینگی از 2 ارز دیجیتال یا توکن تشکیل شده. استخرها بازارهای مختلفی رو برای یک جفت توکن ایجاد می کنن. مبتکر هر استخر جدید قیمت شروع اون دارایی رو تعیین می کنه. اما اگه این قیمت برای استخر با بازار جهانی کریپتو مطابقت نداشته باشه، ارائه‌دهنده نقدینگی می‌تونه سرمایه خودش رو از دست بده. حفظ توکن ها در راستای قیمت های بازار مهم هست، زیرا ارائه دهندگان بیشتر وجوه رو به استخر اضافه می کنن. از اونجایی که استخر نقدینگی سوآپ توکن ها رو تسهیل می کنه، قیمت بر اساس یک الگوریتم قیمت گذاری تنظیم میشه.

هر مجموعه نقدینگی ممکنه از الگوریتم خاص خود برای محاسبه ارزش استفاده کنه. این الگوریتم تضمین می کنه که استخر بدون توجه به اندازه یک معامله، همیشه نقدینگی داره. نسبت توکن بر قیمت استخر حاکم هست. به عنوان مثال، در استخر DAI/ETH، اگه شخصی DAI رو از استخر بخره، حجم ETH افزایش پیدا می کنه که باعث افزایش قیمت DAI و کاهش قیمت ETH میشه. کل تغییر قیمت بر اساس میزان خرید فرد و میزان تغییر استخر متفاوت خواهد بود. استخرهای بزرگ تر نوسانات کمتری رو مشاهده می کنند، زیرا برای ایجاد تغییرات نیاز به معاملات و خریدهای بسیار بزرگ هست. ارائه دهندگان نقدینگی از کارمزد تراکنش برای دیگران برای خرید و فروش از استخر کسب درآمد می کنند.

این کارمزدهای تراکنش به استخر نقدینگی بر می گرده تا ارزش توکن های شما رو بیشتر کنه و به رشد استخر کمک کنه. استخرهای نقدینگی تاسیس شده می‌تونن بیش از 1 میلیون دلار سرمایه‌گذاری داشته باشن، که باعث میشه اونها برای معامله‌گران جدیدی که به دنبال شروع کار با ارزهای دیجیتال هستن، نسبتا پایدار باشن. استخرهای کوچکتر می تونن بیشتر مستعد نوسانات در بازار باشن، که می تونه به این معنی باشه که ارزش توکن های شما کاهش پیدا می کنه. با استخر مناسب، می تونین از ثبات ارزش عالی و از دریافت هزینه تراکنش برای افزایش سرمایه گذاری اصلی خودتون لذت ببرین.

هدف از راه اندازی استخر نقدینگی چیست؟

در یک معامله، معامله گران یا سرمایه گذاران می تونن با تفاوت بین قیمت مورد انتظار و قیمت اجرا شده مواجه بشن. این امر در بازارهای سنتی و ارزهای دیجیتال رایج هست. استخر نقدینگی با هدف از بین بردن مشکلات بازارهای غیر نقد شونده از طریق ایجاد انگیزه برای کاربران خود و تامین نقدینگی برای سهمی از کارمزد معاملاتی ایجاد شده و فعالیت می کنه. معاملات با برنامه های استخر نقدینگی مانند Uniswap نیازی به تطبیق قیمت مورد انتظار و قیمت اجرا شده نداره. AMM ها، که برای تسهیل معاملات کارآمد با از بین بردن شکاف بین خریداران و فروشندگان توکن های رمزنگاری برنامه ریزی شدن، معاملات در بازارهای DEX رو آسون و قابل اعتماد می کنن.

مزایا و معایب استخرهای نقدینگی:

استخرهای لیکوئیدیتی نیز مانند موارد دیگه بازار ارزهای دیجیتال مزایا و معایبی دارن که از موارد مهم برای مطالعه و کسب اطلاعات هستن و باید مورد بررسی قرار بگیرن. بنابراین در این پارت از مقاله استخرهای نقدینگی چیست؟ به بررسی مزایا و معایب استخرهای نقدینگی می پردازیم.

مزایای استخرهای نقدینگی:

• نقدینگی تضمین شده

یکی از مزایای استخرهای نقدینگی، فراهم کردن نقدینگی تضمین شده در هر سطح قیمتی هست. معامله گران مجبور نیستن مستقیما با معامله گران دیگه مرتبط باشن، زیرا تا زمانی که مشتریان دارایی های خودشون رو در استخر سرمایه گذاری کنن، نقدینگی ثابت هست. همین موضوع باعث میشه تا استخرهای نقدینگی مورد استقبال افراد و کاربران زیادی قرار بگیرن و محبوبیت زیادی به دست بیارن.

• قیمت گذاری خودکار

یکی دیگه از مزایای استخرهای نقدینگی این هست که قیمت گذاری خودکار بازارسازی منفعل رو امکان پذیر می کنند که این موضوع می تونه نقطه مثبتی برای استخرها محسوب بشه. ارائه دهندگان نقدینگی در واقع وجوه خودشون رو به استخر واریز می کنن و قیمت گذاری توسط قرارداد هوشمند انجام میشه.

• کسب درآمد

یکی دیگه از مزایای استخرهای نقدینگی این هست که هر کسی می تونه تامین کننده نقدینگی بشه و کسب درآمد کنه. استخرهای نقدینگی به هیچ کارمزد لیست، KYC یا سایر موانع مرتبط با مبادلات متمرکز نیاز ندارن. اگه سرمایه‌گذار بخواد نقدینگی رو در اختیار استخر قرار بده، معادل ارزش دارایی‌ها رو واریز می کنه.

• هزینه گس کمتر

قراردادهای هوشمند در صرافی های غیرمتمرکز مانند یونی سواپ، به گونه ای طراحی شده که موجب کاهش هزینه های گس خواهد شد. محاسبات قیمتی کارآمد و توزیع کارمزد در داخل استخرها به معنای اصطکاک کمتر بین تراکنش هاست. اغلب قراردادهای هوشمند این قابلیت رو دارن که مبالغ معامله شده رو به کیف پول برگردونن اما در برخی از صرافی ها، همچون یونی سواپ این قابلیت به تریدرها داده میشه که همان دارایی ها رو مبادله کرده و به کیف پول دیگری ارسال کنن.

• عدم نیاز به استراتژی

بازارسازها در صرافی های متکی به دفتر سفارش، لازم هست که دائما سفارش های معاملاتی خودشون رو آپدیت کنن و نوسان قیمت رو در نظر بگیرن. بازارسازها زمان و تخصص لازم رو برای مدیریت استراتژی های خود داشته باشن اما در استخر نقدینگی نیازی به تخصص و استراتژی نیست، تامین کنندگان نقدینگی تنها کافیست که دارایی های خودشون رو وارد یک استخر نقدینگی کرده و مابقی کارها رو به قراردادهای هوشمند واگذار کنن.

معایب استخرهای نقدینگی:

استخرهای نقدینگی با وجود مزایای زیادی که به همراه دارن، معایبی نیز به همراه دارن که باعث میشه تا افراد دید بدی به این استخرها داشته باشن. به همین منظور ما سعی می کنیم در این قسمت از مقاله استخر نقدینگی چیست؟ برخی از معایب استخرهای نقدینگی رو برای شما مورد بررسی قرار بدیم.

• نوسانات قیمتی

یکی از معایب استخرهای نقدینکی، وجود نوسانات قیمتی هست. نوسانات قیمتی یکی از مواردی هست که جزو معایب استخرهای لیکوئیدیتی محسوب میشه، چرا که نوسانات قیمتی سبب ضررهای غیرقابل جبران میشه و وقتی که سرمایه گذار، سرمایه خودش رو از بازار کریپتوکارنسی خارج می کنه، زیان وارده غیر قابل جبران هست که گاها این ضرر با پاداش هزینه تراکنش جبران میشه که میزان این پاداش بستگی به حجم نوسان و طول مدت استیک واریزی داره.

• مشکلات قراردادهای هوشمند

یکی دیگه از معایب استخرهای نقدینگی، مشکلات احتمالی در قراردادهای هوشمند هست. این مشکلات زمانی رخ میدن که کد مربوطه حسابرسی نشده و امنیت کامل وجود نداشته باشه. بنابراین بهتره که کاربر قبل از سپرده گذاری منابع خود، اطلاعات کاملی از تمامی مشکلات موجود در این زمینه داشته باشه.

ییلد فارمینگ یا استخر لیکوئیدیتی:

فرض کنید شخصی می خواد تجربه معاملاتی بهتری داشته باشه. دراین صورت، پروتکل‌های مختلف با ارائه توکن‌های بیشتر برای استخرهای خاص، کاربران رو به ارائه نقدینگی تشویق می‌کنه. شما می تونین از این استخرهای نقدینگی مشوق به عنوان ارائه دهنده برای کسب حداکثر مقدار توکن های LP (کاوی نقدینگی) استفاده کنین. استخراج نقدینگی به این معناست که چگونه LP های صرافی ارز دیجیتال می تونن درآمد توکن LP خودشون رو در یک بازار یا پلتفرم خاص بهینه کنن. بازارهای مختلف DeFi، پلتفرم‌ها و استخرهای مشوق به شما امکان میدن، برای تهیه و استخراج نقدینگی از طریق توکن‌های LP پاداش دریافت کنین.

ییلد فارمینگ عبارت هست از قرار دادن یا قفل کردن رمزارزها در یک پروتکل بلاک چین برای ایجاد پاداش های توکن شده. این هست که توکن‌ها رو در برنامه‌های مختلف DeFi قرار میده یا قفل می‌کنه تا پاداش‌های توکن‌شده‌ای ایجاد کنه که درآمد رو به حداکثر برسونه. در نتیجه، این به یک ارائه‌دهنده نقدینگی صرافی ارز دیجیتال اجازه میده تا بازده بالایی رو برای ریسک تا حدودی بالاتر جمع‌آوری کنه، زیرا الگوریتم وجوه، اونها رو بین جفت‌های معاملاتی و استخرهای مشوق با بالاترین کارمزد معاملات و پرداخت‌های توکن LP در چندین پلتفرم توزیع می‌کنه. این نوع سرمایه گذاری نقدینگی می تونه به ناچار وجوه کاربر رو در جفت دارایی با بالاترین بازدهی قرار بده.

آیا استخرهای رمزنگاری ایمن هستن؟

استخرهای نقدینگی فناوری‌های کلیدی پشت فناوری مالی غیرمتمرکز فعلی هستن. اونها تجارت غیرمتمرکز، تولید بازده، وام دهی و بسیاری موارد دیگه رو امکان پذیر می کنن. این قراردادهای هوشمند تقریبا تمام بخش‌های DeFi رو تأمین می‌کنن و احتمالا به این کار ادامه خواهند داد. اما وقتی نوبت به ارزیابی ایمنی یک استخر نقدینگی می‌رسه، باید در نظر داشته باشین که مانند هر سرمایه‌گذاری دیگه ای، این سرمایه‌گذاری نیز خطرات خودش رو داره در حالی که می‌تونه، سودآور باشه.

کلام پایانی:

تلاش کردیم در مقاله استخر نقدینگی چیست؟ اطلاعات کامل و کاربردی در رابطه با استخرهای نقدینگی خدمتتون ارائه کنیم. همونطور که بیان کردیم استخرهای نقدینگی نقش مهمی در اکوسیستم DeFi دارن و سبب غیر متمرکز شدن Defi شدن. برای شرکت در استخرهای نقدینگی، کاربر نیازی به رعایت معیارهای واجد شرایط بودن کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ یا پر کردن فرم‌های KYC نداره. ارائه دهندگان نقدینگی می تونن با مشارکت در استخرهای نقدینگی درآمد کسب کنن که منجر به تمرکززدایی بیشتر میشه و مشکل دستکاری بازار رو که یکی از چالش های مرتبط با شفافیت بازارهای رمزنگاری هست، برطرف می کنه. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بازار ارزهای دیجیتال و خرید کریپتوکارنسی ها می تونین از صرافی ایران بایننس کمک بگیرین.

نسبت نقدینگی چیست

جهت تعیین میزان توانایی شرکت برای اجرای تعهدات و نیز پرداخت بدهی های کوتاه مدت، نسبت نقدینگی (Liquidity ratio) مورد استفاده قرار می گیرد، که از فاکتورهای مالی می باشد.

نسبت نقدینگی بالا نشان دهنده این است که حاشیه امنیت شرکت بیشتر است و از پس بدهی های کوتاه مدتش بر می آید. اما این بدان معنی نیست که نسبت نقدینگی هر چه بالاتر باشد بهتر است، این نسبت خیلی هم نباید بزرگ باشد.

افزایش نسبت نقدینگی به شکلی که به بالاتر از حد تعیین شده برسد نشان می دهد که شرکت توانایی کافی در جذب سرمایه و منابع خارجی ندارد و یا نتوانسته به درستی بر روی دارایی های خود سرمایه گذاری کند.

انواع نسبت های نقدینگی:

انواع نسبت های نقدینگی عبارت است از

معمولا در محاسبه نقدینگی، دارایی های زیادی مورد محاسبه قرار می گیرد.

برخی تحلیل گران معتقدند کافی است مقدار پول نقد (و مشابه ها) تقسیم بر بدهی جاری شود.

استدلال این تحلیل گران این است که موارد گفته شده دارایی هایی با میزان نقدینگی زیاد هستند و احتمالا جهت رفع و رجوع بدهی های کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرند.

هنگامی که پای طلبکاران شرکت وسط می آید، توانایی شرکت در تبدیل دارایی کوتاه مدت به وجه نقد بسیار مهم است.

در بررسی های مربوط به ورشکستگی از نسبت های نقدینگی استفاده شده و تخمین زده می شود که شرکت به چه میزان و با چه درصدی قادر به ادامه حیات است.

آزمون نقدینگی برای یک شرکت از گام های اساسی برای تحلیل وضعیت شرکت است.

نسبت جاری:کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟

نسبت جاری در میان نسبت های نقدینگی، ساده ترین است. برای محاسبه این نسبت دارایی های جاری بر بدهی های جاری تقسیم می شود. دارایی های جاری، دارایی هایی ست که به یک دیگر تبدیل می شوند و در صورت نیاز در عرض یک سال می توان آن ها را به پول نقد تبدیل کرد. بدهی های جاری به آن دسته از بدهی ها گفته می شود که موعد پرداخت آن ها کمتر از یک سال است.

بدهی های جاری / دارایی های جاری = نسبت جاری

به عنوان مثال اگر نسبت جاری عدد 1.17 باشد یعنی در برابر هر صد تومان که برای پرداخت بدهی هزینه می شود، توانایی کسب 117 تومان دارایی وجود دارد.

تجزیه و تحلیل نسبت جاری:

بالا بودن نسبت جاری نشان می دهد که برای طلب کاران هیچ جای نگرانی نیست و اصل مبلغ خود به همراه سود آن را از شرکت دریافت خواهند کرد. شرکت به آسانی توانایی تامین نقدینگی مورد نظر را دارد. میان ریسک و بازده ارتباط موثری وجود دارد، وقتی بستانکاران در وضعیت امن تری قرار دارند، در مقابل بازدهی کمتری برای سهامداران وجود دارد.

دارایی های جاری در حقیقت بخش غیر مولد شرکت است و تمرکز بیش از حد بر آن باعث عدم مدیریت نقدینگی می شود . جهت تعیین حد مناسب برای دارایی های جاری فاکتورهای زیادی دخیل هستند از جمله:

• نوع فعالیت
• نسبت جاری
• اوضاع کلان اقتصادی
• ترکیب اعتبار و موقعیت شرکت
• دارایی های جاری

اگر نسبت جاری بیش از اندازه بالا باشد یعنی از دارایی ها به درستی در راستای سودآوری استفاده نمی شود و اگر این نسبت از حد متعارف پایین تر باشد یعنی نقدینگی شرکت در حالت نامطلوبی قرار دارد و باید انواع دارایی های جاری شرکت افزایش پیدا کند. این دارایی ها عبارتند از:

• حساب ها و اسناد دریافتنی
• موجودی
• اوراق بهادار کوتاه مدت
• موجودی نقد

تحلیل گران عدد مناسب برای این نسبت را عدد یک می دانند.

موسسه مشاوران ارائه دهنده انواع خدمات اعزام حسابدار در محل می باشد.

نحوه محاسبه نسبت نقدینگی

نسبت آنی یا سریع:

نسبت آنی در مقایسه با نسبت جاری کمی سخت تر محاسبه می شود. برای محاسبه این نسبت فهرست دارایی هایی که در مقایسه با پول نقد (و مشابه ها) از قدرت نقد شوندگی کمتری برخوردارند (مانند موجودی و ملزومات کالا) از دارایی های جاری شرکت کسر می شود.

بدهی های جاری / (حساب های دریافتنی + سرمایه گذاری های کوتاه مدت+ پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت آنی

البته یک فرمول دیگر هم برای این نسبت وجود دارد:

بدهی های کنونی / (موجودی کالا – دارایی های جاری) = نسبت آنی

تجزیه و تحلیل نسبت آنی:

به بالا بودن نسبت آنی می توان از دو زاویه نگاه کرد:

1. اعتبار دهندگان کوتاه مدت دچار هیچ مشکلی نخواهند شد.
2. نقدینگی یا مطالبات شرکت بسیار زیاد است.

هیچ کدام از دو عامل گفته شده خوب نیست و نشان دهنده مدیریت نادرست یا محافظه کاری اغراق گونه در تامین نقدینگی جاری می باشد.

از طرفی پایین بودن این نسبت هشداری است برای پرداخت های کوتاه مدت. اگر این نسبت کمتر از یک باشد ممکن است شرکت نتواند بدهی های کوتاه مدت خود را سر موعد پرداخت نماید.

معمولا نسبت آنی از نسبت جاری کوچک تر است.

نسبت آنی اگر حدود عدد 1 باشد بدون مشکل است.

نسبت پول نقد:

در این نسبت موجودی کالا، دارایی های جاری و حساب های دریافتنی در نظر گرفته نمی شود. جهت پیش بینی توانایی پرداختی شرکت در مواقع ضروری این نسبت در مقایسه با نسبت قبلی بیشتر به کار می آید.

اگر شرکتی به میزان کافی توانایی نقد شوندگی نداشته باشد به مشکل بر می خورد حتی اگر از سود دهی بالایی برخوردار باشد.

بدهی های جاری / (سرمایه گذاری های کوتاه مدت + پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت پول نقد

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله بودجه و حسابداری را به شما پیشنهاد می کنیم.