اختصاص یارانه به خانه اولی ها و زوج های جوان
حمیدرضا فولادگر به عنوان نماینده مردم شریف اصفهان در مجلس شورای اسلامی، اظهار داشت: باید برای خانه اولی ها و زوج های جوان اقدامات تازه ای در دستور کار قرار بگیرد که از جمله آن ها می شود پرداخت یارانه ها را نام برد.
وی با تأکید بر این که پرداخت یارانه از مهم ترین راهکار هایی است که لازم است عملیاتی گردد، اذعان نمود: برای این که بتوانیم بازار مسکن را به بهترین سو جهت دهیم بهترین کار این است که از میان تمام شیوه های موجود، بهینه ترین روش را برگزینیم و انتخاب نماییم.
وی با بیان این که مسکن بر اشتغال زایی به میزان زیادی اثر می گذارد، اذعان نمود: بهتر است مسکن را در کانون توجه قرار دهیم تا از این طریق بتوانیم شرایط اشتغال را به جایگاه بهتری برسانیم. ایشان با تأکید بر این که بسیاری از زوج های جوان در حوزه مشکن با مثال هایی از سرمایه های سرگردان مشکلات زیادی دست به گریبان هستند، عنوان کردند: بهتر است مشکلات مسکن را از میان برداریم تا زوج های جوان راحت تر بتوانند مشغول به زندگی شوند. ایشان با تأکید بر این که استفاده از تجربیات گذشته در حوزه مسکن بسیار مهم و تأثیر گذار است، اذعان نمود: به عنوان نمونه طرح مسکن مهر که یکی از مهم ترین طرح هایی است که در حوزه مسکن پیاده سازی گردید، در روستا ها نتیجه خوبی داشت اما در شهر های بزرگ شاهد نتایج مناسب و مثبتی در این حوزه نبودیم. وی این طور صحبت هایش را ادامه داد: در برخی از شهر ها، مشکلات مسکن مهر به مثال هایی از سرمایه های سرگردان نوعی بوده است که 90 درصد از این واحد ها خالی باقی مانده اند.
ایشان هدایت سرمایه های سرگردان از سکه و ارز به سوی مسکن را یادآور شد و تصریح نمود: پیش تر درباره معضلات این مسئله صحبت کرده بودیم و در این خصوص هشدار هایی داده بودیم. وی افزود: رشد قیمت مصالح و قیمت واحد های مسکونی کاملا مشهود است که از جمله عواملی که سبب افزایش قیمت مسکن شده است را می توان اوج گرفتن تقاضا و پایین بودن عرضه دانست. به گفته این مقام مسئول حتی عدم بیمه کارگران هم در رشد قیمت مسکن بی اثر نبوده و توانسته با نتایج بدی دست به گریبان باشد.
وی با تأکید بر این نکته که ارائه تسهیلات با نرخ 18 درصد برای مردم بسیار دشوار و سخت است، اذعان نمود: لازم است یارانه به خانه اولی ها و همچنین زوج های جوان اختصاص داده شود.
عضو فراکسیون نمایندگان ولایی، ادامه داد: در زمینه مساکن روستایی خوب عمل کرده ایم اما در شهر های بزرگ نکات مهمی مغفول مانده اند که از جمله آن ها می شود به بازسازی واحد های فرسوده اشاره کرد و از میان بردن مشکلات حاشیه نشینی و بازآفرینی مسکن را نام برد. لازم به توضیح است که انبوه سازی بسیار مهم است و انتظار می رود در دستور کار قرار گرفته و از آن حمایت و پشتیبانی به عمل آید.
مشاوره سرمایه گذاری
سرمایه گذاری وسیله ای برای رشد پول شما است تا با صرف کمترین انرژی و کوتاه ترین زمان به سودهی برسید. هدف اصلی سرمایه گذاری در این است که افراد پس انداز خود را وارد بازار کنند تا پولشان چند برابر شود و به چرخه بازار نیز کمک کنند. برخی از سرمایه گذاران می خواهند در مدریت رشد پول خود نقش فعالی داشته باشند اما برخی دیگر ترجیح می دهند تمام امور را به مشاور بسپارند، که باید گفت افرادی که می خواهند خودشان مسئول تمام امور باشند معمولا دچار ضرر و زیان شده و سرمایه گذاری شان با شکست روبه رو می شود.
کجا سرمایه گذاری کنم؟
دغدغه تمام افراد این است که کجا پول خود را سرمایه گذاری کنند تا بتوانند به سود برسند. سرمایه گذاری به طور کلی یک عمل پر ریسک است که افرد باید از قبل دانش و درک درست از بازاری که می خواهند در آن سرمایه گذاری کنند داشته باشند. پر سود ترین سرمایه گذاری ها در ایران بورس، ارز دیجیتال، تسهیلات بانکی، سکه و طلا، املاک و دلار است. با وجود نواسانات بازار در ایران به هیچ نوع از سرمایه گذاری ها نمی توان اطمینان کامل داشت لذا قبل از آغاز تخصیص دارایی خود، بهتر است با مشاوران سرمایه گذاری تماس حاصل فرمایید تا با اطمینان خاطر و درک بهتر قدم های خود را بردارید.
همین حالا با آرموو ( ۴۵۲۹۸-۰۲۱ ) تماس بگیرید و مشاوره سرمایه گذاری بگیرید!
معرفی گروه مشاوره سرمایه گذاری
سرمایه گذاری عبارت است از تخصیص وجوه دارایی یا سرمایه در بورس، تجارت، کالا، املاک، ارز دیجیتال و مستغلات با هدف ایجاد درآمد. در امور مالی، سرمایه گذاری یک دارایی پولی است که در آینده درآمد ایجاد می کند یا بعداً با قیمت بالاتر فروخته می شود.
سرمایه گذاری به معنای اقدام به ارتکاب اختصاص دارایی در بازار، با انتظار به دست آوردن درآمد یا سود اضافی تعریف می شود. سرمایه گذاری معمولا با این امید به چرخه در می آید تا با گذشت زمان رشد کند و به سود برسد.
زیر گروه های، گروه مشاوره سرمایه گذاری
مشاور سرمایه گذاری کیست؟
مشاور سرمایه گذاری شخص یا گروهی از افراد است که از طریق مدیریت مستقیم یا غیر مستقیم، دارایی های مشتری را بررسی می کند و طبق بودجه ای که فرد می خواهد سرمایه گذاری کند، تجزیه و تحلیل هایی را به عمل می آورد تا بتواند دارایی او را به سود برساند . مشاوران با تدوین استراتژی های سرمایه گذاری برای مشتریانی که دارایی خود را می خواهند به سود برسانند، برنامه ریزی هایی را انجام می دهند و به آنها کمک می کنند تا نیازهای خود را برآورده سازند و به اهداف مالی خود برسند.
بورس چیست و چه کاری انجام میدهد؟
به زبان بسیار ساده بورس بازاری است که در آن معاملهگران میتوانند موارد مختلفی را خرید و فروش کنند، برای این کار میتوان بورسهای مختلفی را با قوانین خاص تشکیل داد مثل بورس ارز یا بورس کالا.
بازار بورس چیست؟
چرا برای سرمایهگذاری، بورس را انتخاب میکنیم؟
مزایای سرمایه گذاری در بورس چیست؟
بهترین سهام برای خرید در بورس را چگونه شناسایی کنیم؟
چگونه در بورس سرمایه گذاری کنیم ؟
مفاهیم بنیادی برای شناخت سوددهی شرکتها
درباره مشاوره بورس بشتر بدانید!
چند میلیونر را می شناسید که با پس انداز کردن پولشان ثروتمند شده اند؟ من دیگر حرفی ندارم
رابرت جی.آلن
مشاوره تلفنی سرمایه گذاری، ۴۵۲۹۸-۰۲۱ راه حل مشکل.
چرا مشاوره سرمایه گذاری؟
برای همه افراد دشوار است که بدانند پول خود را کجا سرمایه گذاری کنند تا به سود برسند، تنها سرمایه گذاران با تجربه می توانند در مورد چگونگی اجرای سرمایه گذاری مطمئن باشند. به همین دلیل است که بسیاری از مردم ارزش مشاورین مالی را می دانند زیرا آن ها تنها کسانی هستند که می توانند راهنمایی های صحیح و حرفه ای را برای آنان به اجرا در آورند.
سرمایه گذاران با استفاده از یک مشاور مجرب مثال هایی از سرمایه های سرگردان می توانند با دید بهتری بازار را بررسی کند و با اطمینان بیشتری دارایی خودشان را وارد چرخه کسب و کار کنند. استفاده از مشاور در سرمایه گذاری می تواند خطرات ورشکستگی و زیان مالی را کم تر و یا حتی به صفر برساند.
یک کسب و کار ایدهآل، کسب و کاری است که بازدهی بالایی نسبت به سرمایهاش ایجاد میکند و سرمایه زیادی را برای آن بازدهیهای بالا اختصاص میدهد. چنین کسب و کاری به یک ماشین سود مرکب تبدیل میشود.
«وارن بافت»
کاوش و استخراج ارز های دیجیتال
استخراج ارز دیجیتال یا ماینینگ فرآیندی است که در آن افراد استخراج کننده (ماینر) قدرت پردازش دستگاه های استخراج خود را در اختیار شبکه قرار می دهند تا در تراکنش های شبکه تأیید شود و به ازای این عمل سکه جدید دریافت می کنند که همان ارز دیجیتال است.
استخراج ارز دیجیتال تنها به وسیله حل معادلات پیچیده ریاضی ممکن است، که تنها سخت افزار ها بسیار پیشرفته می توانند آن را انجام دهند. استخراج ارز های دیجیتالی فرآیندی است که در آن معاملات بین کاربران تأیید و به شبکه ذخیره اطلاعات بلاگ چین اضافه می شود. در این شبکه غیر متمرکز ارز های رمز نگاری شده بدون نیاز به اتصال به بانک و یا یک اورگان خاص می تواند به راحتی و با اطمینان انتقال پیدا کند.
مثال هایی از سرمایه های سرگردان
انواع مدل های تامین مالی جمعی و مزایا و معایب آنها
جمع سپاری مالی (Crowdfunding) از جمله روشهایی است که با استفاده از آن میتوان سرمایههای اشخاص مختلف حقیقی و حقوقی را جمعآوری کرد و از آن در جهت تامین سرمایه موردنیاز کسب وکارهای نوپا و استارتآپها استفاده نمود.
مزایای تامین مالی جمعی
- فراهم آمدن امکان دسترسی به تعداد زیادی از سرمایهگذاران برای استارتآپها توسط پلتفرم های تامین مالی جمعی
- اطلاع رسانی در مورد کسب و کار در پلتفرم های تامین مالی و استفاده از شبکههای بازاریابی آنها برای بازاریابی کسب و کارهای نوپا
- فراهم آمدن امکان انتشار اطلاعات کسب وکار مورد نظر برای همه سرمایهگذاران بالقوه و بالفعل
- پلتفرم های تامین مالی جمعی، در واقع انجمنی برای گرفتن بازخورد ایجاد می کنند
- روش نسبتا ارزانی برای تامین و افزایش سرمایه است
معایب تامین مالی جمعی
- احتمال استفاده نامشروع از این روش توسط افراد کلاهبردار با توجه به اجرای این روش در فضای اینترنت. روش تامین مالی جمعی یکی از بهترین روشهای مورد استفاده برای پولشویی است و درنتیجه میتواند نظر افراد خلافکار را به سمت خود جلب نماید. برای مثال میتوان برای یک پروژه ساختگی، سرمایههای خرد افراد جامعه را جمعآوری کرد و منابع مالی ایجاد شده را برای اهداف نادرست استفاده کرد. از جمله این اهداف میتوان برای نقل و انتقال محصولات غیرقانونی یا مواد مخدر استفاده کرد.
- تبصره: بنابراین باید به سایت ها و پلتفرم های ثبت شده و دارای نشان اعتماد، در این مسیر اتکا کرد.
- ساده بودن راهاندازی سامانههای تامین مالی جمعی، بدون عبور از محدودیتها و فیلترها
- اغلب مثال هایی از سرمایه های سرگردان در مورد مقدار جذب سرمایه، محدوديت وجود دارد
- در معرض عموم قرار دادن پروژه و ریسک کپی برداری از ایده پروژه
راهکار قانونی برای کنترل پلتفرم های تامین مالی جمعی
درحال حاضر شاهد رشد سایتهای تامین مالی در ایران و در سراسر دنیا هستیم. سایت هایی که ممکن است شفافیت در اطلاعات نداشته و بدون سنجش اعتبار استارتآپ ها، اقدام به جمعآوری سرمایه با هدف تامین مالی آنها کرده و پس از آن هم پاسخگویی مناسبی در قبال سرمایهگذاران نخواهند داشت. اما شرکت فرابورس ایران، از سال 1397، آییننامهای تحتعنوان دستورالعمل تامین مالی جمعی منتشر کرده و قوانین و چارچوب فرآیند تامین مالی جمعی در حال شکلگیری است. از طرفی در نظر گرفتن فرآیندی برای ایجاد شفافیت اطلاعاتی بیشتر و رعایت اصل پاسخگویی در پلتفرم های جمع سپاری مالی، میتواند میزان امنیت را هم برای استارتآپها و هم برای سرمایهگذاران افزایش دهد.
انواع مدل های تامین مالی جمعی
جمع سپاری مالی، انواع مختلفی داشته که چهار مدل از مهمترینهای آن که بعضا در پلتفرم های ایرانی هم در حال اجرا است، به شرح زیر است:
- تامین مالی جمعی مبتنی بر خیریه (Donation Based Crowdfunding)
- تامین مالی جمعی مبتنی بر پاداش (Rewards Based Crowdfunding)
- تامین مالی جمعی مبتنی بر سهام (Equity Based Crowdfunding)
- تامین مالی جمعی مبتنی بر وام (Debt Based Crowdfunding)
در ادامه به تعریف هر یک از این روشها و بیان مزایا و معایب آنها میپردازیم:
تامین مالی جمعی مبتنی بر خیریه (Donation Based Crowdfunding)
در این روش، سرمایه گذار در مقابل سرمایهای که در اختیار پروژه قرار میدهد انتظار سود و پاداش ندارد. در واقع سرمایه گذار با اهداف اجتماعی و بشردوستانه، حاضر به سرمایه گذاری میشود.
این روش تامین مالی همانطور که از اسمش پیداست مناسب پروژههای خیریه و بشردوستانه است. مثلا «گلریزان» که در ایران از دیرباز بسیار مرسوم بوده، یکی از روش های تامین مالی جمعی مبتنی بر خیریه است.
مبلغ هدف در این روش غالباً زیاد نیست و طول مدت پروژه ی تامین مالی در این روش حدودا ۱ تا ۳ ماه است.
مزایا و معایب تامین مالی جمعی مبتنی بر خیریه
مزایا
در این روش سرمایه گذاری، سرمایه گذاران احساس رضایت قلبی و خشنودی از سرمایه گذاری خود داشته و برای سود مالی سرمایه گذاری نمی کنند، در واقع سرمایه گذار با رضایت قلبی از پروژه پشتیبانی می کند زیرا آن را دارای منفعت اجتماعی می داند.
معایب
تقریبا این روش، نقطه ضعف خاصی ندارد، اما مثل هر فرایند کرادفاندینگ دیگری، چالش بزرگی برای جلب اعتماد افراد وجود دارد.
تامین مالی جمعی مبتنی بر پاداش (Rewards Based Crowdfunding)
در این روش تامین مالی جمعی، سرمایه گذاران در ازای کمکهای خود، چیزی دریافت میکنند. پاداشها به نسبت کمکهای مالی، متفاوت است تا مشارکت بیشتر را تشویق کند. بر اساس مبلغی که شرکت کنندگان به یک کمپین میدهند، ممکن است یک هدیه مثلا یک تیشرت، محصول یا خدمات کسب و کار مربوطه را غالبا با نرخ تخفیف دریافت کنند. این نوع از تامین مالی جمعی بهعنوان روش سرمایهگذاری غیر سهمی (non-equity) شناخته میشود و این روش اغلب در کمپینها برای تامین سرمایه موردنیاز توسعه محصولات نرمافزاری مورد استفاده قرار می گیرد.
نکته قابل توجه در این روش، این است که افراد در قبال پرداخت پول و سرمایه خود به استارتآپ، سودی دریافت نمی کنند.
مزایا و معایب تامین مالی جمعی مبتنی بر پاداش
مزایا
- با توجه به اینکه در این روش، میزان سرمایهگذاری کمتر از سایر روشهای تامین مالی است، میزان ریسک آن کمتر بوده و درنتیجه میزان استقبال سرمایهگذاران افزایش می یابد.
- امکان معرفی و ارزیابی و تست محصول یا خدمات کسب و کار مربوطه توسط سرمایه گذاران (این مثال هایی از سرمایه های سرگردان روش از تامین مالی اغلب برای کسب و کارهایی استفاده میشود که صرفاً به دنبال جذب سرمایه نبوده و تمایل دارند سرمایهگذاران از ایده ی استارت آپ موردنظر پشتیبانی کرده و یا آنها را علاقهمند به توسعه محصولی خاص نمایند.)
- سرمایه گذاران در کنترل کردن کسب و کار و یا تصمیم گیری های آن دخالتی ندارند و باعث اخلال در اجرای تصمیمات مربوط به آن نمی شوند و این مورد برای صاحبان ایده بسیار حائز اهمیت است.
- سرمایه گذاران این روش از ابتدا می دانند که در ازای میزان سرمایه گذاری چه پاداشی دریافت می کنند که این امر موجب شفافیت در عایدی حاصل از سرمایه گذاری آنها می شود.
معایب
- بعد از جمع شدن سرمایه مورد نیاز، صاحبان کسب و کار ملزم به ارائه پاداش به سرمایه گذاران هستند و حتی در صورت شکست خوردن ایده پس از تامین مالی، استارت آپ متعهد به ارائه پاداش ها طبق قرار قبلی است.
- با توجه به این که میزان سرمایهگذاری افراد در این روش اندک بوده و به دنبال آن تعداد ذینفعان افزایش مییابد، عایدی سرمایهگذاران به همان میزان کاهش خواهد یافت.
تامین مالی جمعی مبتنی بر سهام (Equity Based Crowdfunding)
کرادفاندینگ مبتنی بر سهام، به کسب و کارهای کوچک و استارتاپها این امکان را میدهد تا در ازای تامین بودجه، سرمایه گذاران، بخشی از سهام آن کسب و کار را در اختیار داشته باشند. این کمکها نوعی سرمایه گذاری است که در آن، شرکت کنندگان بر اساس میزان سرمایهای که در اختیار کسب و کار میگذارند، سهمی را دریافت میکنند.
تامین مالی جمعی مبتنی بر سهام یک انتخاب خوب برای کسبوکارهایی است که قابلیت رشد بسیار بالایی داشته و برای کارآفرینانی مناسب است که در فکر توسعه کسبوکار کوچکشان هستند و هدفشان توسعه محصولات بیشتری است.
تامین مالی جمعی مبتنی بر سهام بر روی یک پلتفرم تامین مالی و در بستر اینترنت انجام میشود. صاحبان استارتآپها، شرح کسبوکار و جزئیات اطلاعات تجارت خود را (شامل صورت های مالی و سابقه فعالیت خود) در اختیار سرمایهگذاران قرار میدهند و آنها با مطالعه اطلاعات مربوط به استارتآپ، قابلیت رشد آن را ارزیابی کرده و در نهایت شانس موفقیت ایده را با استفاده از اطلاعات ارائه شده برای پذیرش در بازار مشتریان بررسی میکنند.
در این فرایند، سرمایهگذاران در توسعه یک کسبوکار در حال رشد که سهام آن هم در بازار منتشر نشده است، مشارکت میکنند. در مرحله بعد طی مدت 4 الی 6 سال و درصورت وقوع رویدادهای خاص و موفقیت استارت آپ، سرمایهی سهامداران به سهام تبدیل شده و قابلیت نقدشوندگی خواهد داشت. در این حالت سهامداران براساس قوانین و شرایط تعیین شده، مالک جزئی از شرکت میشوند. اما اگر استارتآپ با شکست مواجه شود، سرمایهگذاران سرمایه خود را از دست داده و متضرر خواهند شد. درنتیجه سرمایهگذاران باید قبل از سرمایهگذاری در استارتآپها از ریسک آن مطلع شده و با در نظر گرفتن همه شرایط به سرمایهگذاری بپردازند.
مزایا و معایب تامین مالی جمعی مبتنی بر سهام
مزایا
- استارتآپها و سرمایهگذاران برای تامین مالی کسبوکارها نیازی به چک اعتباری یا وثیقه ندارند.
- جمع شدن سرمایه ی چندین سرمایهگذار، سبب جمعآوری مبالغی با ارزش زیادی شده و کارکرد سرمایه افزایش مییابد.
- افزایش بازدهی منابع مالی سرگردان با جذب سرمایههای خرد سرمایهگذاران و بهکاربردن آن در رشد و توسعه کسبوکارها
- پلتفرم تامین مالی جمعی با تجمیع سرمایه ها و سرمایهگذاری واحد، سبب سادگی در حسابداری و گزارشگیری مالی میشود.
- تسهیل در امر ارائه گزارشهای مورد استفاده سرمایهگذاران از طریق پلتفرم های اینترنتی تامین مالی جمعی
- سرمایهگذاران با سرمایهگذاری در این روش از تامین مالی جمعی، انتظار بازپرداخت بدهی سرمایه خود را نداشته و درآمد حاصل از سرمایهگذاری خود را به صورت سهام دریافت خواهند کرد.
معایب
- اگر سرمایه گذاران تصمیم به اعمال نفوذ در عملیات شرکت کنند ممکن است این امر سبب ایجاد مشکل در بخشی از کسب و کار شما شود.
- سرمایهگذاران با مشارکت مالی در رشد استارتآپها، ممکن است تمایل داشته باشند در تصمیمگیریهای مربوط به کسبوکار اعمال نظر نمایند اما با توجه به قوانین، این امکان برای آنها وجود نداشته و ممکن است در این حالت استارتآپها دچار مشکل شوند.
- از آنجایی که سرمایهگذاران ازطریق مطالعه اطلاعات موجود در شرح استارتآپ (pitch) درخصوص سرمایهگذاری خود تصمیمگیری مینمایند، درنتیجه اطلاعات موجود در این قسمت میبایست کامل و بی نقص بوده و شامل کلیه اطلاعات مربوط به کسب وکار از جمله اطلاعات مربوط به محصول، مشتریان، گزارشهای مالی و … باشد. در نتیجه نحوه ارائه این اطلاعات و صحت و درستی آنها در این بخش بسیار مهم است.
- در حین و پس از طی تامین مالی استارتآپ، شرکت مربوطه موظف است در چهارچوب قواعد و قوانین تایید شده فعالیت نماید و درخصوص نحوه استفاده از سرمایه موردنظر به پلتفرم و سرمایهگذاران، گزارش دورهای ارائه دهد.
تامین مالی جمعی مبتنی بر وام (Debt Based Crowdfunding)
در این مدل، افراد سرمایهگذار جایگزین بانکها میشوند تا با سرمایهگذاری روی وامدهی به متقاضیان وام (اعم از افراد و شرکتها) سود معقولی را بهدقت آورند. در این روش، تامین مالی جمعی راهکاری برای اتصال افراد وامدهنده به افراد وامگیرنده است.
مزایا و معایب جمع سپاری مالی مبتنی بر وام
مزایا
در مدل تامین مالی جمعی مبتنی بر وام دهی، معمولا نرخ های پیشنهادی برای وامها کمتر از بانک ها بوده و پیچیدگیهای اعتباری کمتر است. (اگرچه در بیشتر موارد، اعتبار وامگیرندگان مورد بررسی قرار میگیرد، اما کمبود اعتبار به معنی از دست دادن فرصتهای تامین سرمایه نیست، بلکه به معنای نرخ بالاتر بهره پیشنهادی خواهد بود.)
قدس آنلاین | Qudsonline
"قدس" از بی برنامگی دولت برای حمایت از سرمایهگذاران داخلی گزارش میدهد
میلیاردها دلارسرمایه ایرانی پشت مرزها سرگردان است
خروج ارز از اقتصاد ایران چه درقالب خروج از کشور یا درپستوهای خانگی وبالشتکها احتکار شده باشد دارای تبعات زیادی برای اقتصادی است که تشنه سرمایه گذاری است خروج واحتکار ارز رویکرد ضد تولیدی پیدا میکند درصورتی که میتوانست درراستای حمایت از تولید ورونق اقتصاد نقش معناداری را ایفا کند.
به گزارش قدس آنلاین، تصورش سخت است که در چندماه ۳۰ میلیاردلار ارز از کشور خارج شد وبراساس اظهارات برخی کارشناسان دلار خانگی هم بیش از ۲۰ میلیارددلار برآورد میشود که فعلاً در اقتصاد ایران هیچ نقشی ندارد. خروج سرمایه زمانی اتفاق میافتد که فعالان اقتصادی ارز ناشی از فعالیت تجاری خود را به کشور وارد نکرده باشند، که ظاهرا دولت با اعمال سیاست پیمان سپاری ارزی به دنبال عدم خروج ارز از کشور است.
■ مقاصد جذب سرمایه ایرانیان
مقاصد سرمایهگذاری عمدتاً مکانی است که سرمایه دسترسی به آن بیشتر باشد؛ به عنوان مثال امروزه کشور امارات متحده عربی به دست ایرانیان آباد شده و یا در بخشی از ترکیه نیز همین اتفاق افتاده است. کشورهای آسیای میانه همچون گرجستان، ارمنستان و یا آذربایجان مقصد سرمایههای ایرانی است البته بخشی از ایرانیان در کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز سرمایهگذاریهای فراوانی انجام دادهاند. موسوی لارگانی نماینده مجلس با بیان این که از این ۳۰میلیارد دلار ۱۰میلیارد دلار تنها مثال هایی از سرمایه های سرگردان به یک کشور همسایه رفته است، گفت: این در حالی است که عمده این پولها صرف واردات بی رویه، قاچاق وتفریحات میشود که در این زمینه برنامه ریزی و مدیریت نداریم.
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس ادامه داد: به عبارتی این عده تمایل ندارند که تولید در کشور رونق بگیرد در حالی که اگر به تولید اهمیت داده شود وبرای مردم سودآوری تولید مشخص شده وبالاتر برود دیگر سرمایهها به سمت بازارهای کاذب وبه خارج کشور نخواهد رفت.
موسوی لارگانی با بیان این که دومین علت خروج سرمایه وسوداگری دربازار ارز وسکه وطلا عدم حمایت از بخشهای تولیدی است، تأکید کرد: به عنوان مثال ۴سال است که قانون رفع موانع تولید را تصویب کردهایم به طوری که اجرای کامل این قانون میتوانست بسیاری از مشکلات کشور را رفع کند که متأسفانه به آن عمل نشد و به عنوان نمونه ماده ۲۰این قانون که به موضوع وامهای ارزی تولیدکنندگان اختصاص داشت، مشخص وتعیین تکلیف نشده است. وی خاطرنشان کرد: در یک مقطع قیمت ارز سه برابر شد و تولیدکنندگانی که وام ارزی از بانکها گرفته بودند نابود شدند ونتوانستند بدهی خود را تسویه کنند واین موضوع تا کنون لاینحل مانده است.
■ نبود برنامه ریزی منسجم در اقتصاد کشور
دبیرکل خانه اقتصاد ایران هم با بیان این که یکی از دلایل خروج سرمایه از کشور به دلیل نبود ثبات اقتصادی در داخل است خاطرنشان کرد: قطعاً خروج سرمایهها از کشور برای تولید واشتغال وصنعت و سایر بخشها ایجاد مشکل میکند که این مسائل به این برمی گردد که در کشور برنامه ریزی منسجم ویکپارچه اقتصادی وجود ندارد تا مردم نیز سرمایه خود را به سمت تولید وفعالیتهای پربازده وسودآوراقتصادی که به نفع اقتصاد کشور است ببرند که اتفاقاً برای حل همین موضوع باید برنامه ریزی منسجم ویکپارچه دربخش اقتصاد انجام شود.
مسعود دانشمند با بیان اینکه ما تلاش میکنیم تا در سال حدود ۵میلیارد دلار سرمایه جذب کنیم، اما آمارها نشان میدهد که سالانه حدود ۸میلیارد دلار ارز از کشور خارج میشود، اظهارداشت: این موضوع در حالی است که اگر سرمایههای کشور بیرون نرود ما دیگر نیازی به تلاش برای جذب سرمایه گذاری خارجی نداریم.
وی با اشاره به خطرات نقدینگی سرگردان در کشور تصریح کرد: یکی از دلایل تشدید خروج سرمایه وسوداگری دربازارهای داخلی کاهش ارزش پول ملی است و به عبارتی مردم وقتی میبینند که ارزش پول آنها در حال کاهش است به دنبال بازارهای آنی وکاذب برای خلق ارزش وسود هستند وبه همین علت هم به سمت تولید که سود کمتری نسبت به بازارهای کاذب مانند ارز وطلا دارد، نمیآیند؛ بنابراین حفظ ارزش پول ملی هم باید دردستور کارقرار گیرد. وی همچنین با تأکید بر این که بازده تولید باید در کشور بالا برود، تصریح کرد: دراین زمینه ما نیاز به یک مدیریت واحد اقتصادی برای عبور از مشکلات وحمایت از تولید داریم.
کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه نیز بر لزوم تصویب قانونی تحت عنوان «حمایت از سرمایه گذاری داخلی» برای جلوگیری از خروج سرمایهها از کشور تأکید کرد. محمد رضا آرام بنیار در گفت و گو با خبرنگارما با اشاره به وجود «قانون جذب و حمایت از سرمایه گذاران خارجی» تأکید کرد: باید قانونی تحت عنوان «حمایت از سرمایه گذاران داخلی» نیز داشته باشیم تا اگر فردی در داخل سرمایه گذاری کرد مطمئن باشد که اصل و فرع سرمایهاش مورد حمایت قرار میگیرد و دوم اینکه اگر تغییر قوانین و مقررات موجب آسیب به سرمایههای داخلی شد این تضمین وجود داشته باشد که توسط دولت جبران خواهد شود.
آرام بنیار افزود: مشکل اینجاست که در کشور فضای سرمایه گذاری داخلی به خاطر تغییرات خیلی زیاد در مقررات ناامن شده، همچنین هزینههای مختلف آن قدر بر گرده سرمایه گذار فشار میآورد که سرمایه گذار هر لحظه رسیدن به اهدافش را سختتر میبیند.
این کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: تغییراتی که در برابری نرخ ارز و ریال اتفاق میافتد، تغییرات در قراردادهای خوراک و مواد اولیه، تغییرات در قیمت گذاری مواد اولیه یا قیمت گذاری فروش، بسیار زیاد است، هیچ کدام از اینها برای یک مدت معین قابل برنامه ریزی مشخص نیست به طوری که بشود که برای چند سال آیندهاش برنامه ریزی کرد.
وی تأکید میکند: اگر برای فردی حدود سه یا چهار سال زمان سرمایه گذاری و ۵ تا ۱۰ سال زمان برگشت سرمایهاش باشد نمیتواند برنامه ریزی کند که طی ۱۰ سال چه اتفاقاتی خواهد افتاد این معضل باید تعیین تکلیف شود.
■ لزوم تثبیت شرایط و شیشهای شدن اقتصاد
وی تأکید کرد: مهمترین عنصری که برای حفظ سرمایهها لازم است تثبیت شدن شرایط و به تعبیری شفاف و شیشهای شدن اقتصاد است، دولت باید در برنامههای سالانه و پنج ساله خود مشخص کند که مثلا، سالانه ۱۰ درصد نرخ ارز را بالا خواهد برد. در برخی موارد مثل تغییر خوراک گاز باید اعلام کند که فرمول مشخصی برای تغییرات خواهد داشت و فرمولش را هم شفاف اعلام کند.
وی تصریح کرد: یکی دیگر از موارد مهم مغفول این است که در مثال هایی از سرمایه های سرگردان فرهنگ کشور باید به سرمایه گذار احترام گذاشته شود و سرمایه را مقدس بدانیم، چون فردی که میلیارد هادلار سرمایه گذاری در کشور میکند نهایت پنج درصد آن را صرف خود و خانوادهاش میکند و ۹۵ درصد دیگر این سرمایه در خدمت عموم جامعه قرارگرفته و صرف ایجاد اشتغال و تولید و بالا رفتن سطح خدمات میشود و به کنترل تورم کمک میکند در نتیجه کار مقدسی است.
■ پارک سرمایهها در خارج از کشور
وی با تأکید بر اینکه خروج حجم بزرگ مثل ۵۹ یا ۳۰ میلیارد دلار سرمایه از کشور غیرمحتمل است تصریح کرد: این آمار را تحت عنوان خروج سرمایه قبول نداریم، اما معتقدم چون قیمت ارز بالا رفته ولی دولت سقف آن را محدود به قیمت مشخصی (۴۲۰۰)کرده است، برخی از فعالان اقتصادی این ارز را در حسابهای خارج از کشور خود پارک کردهاند تا وضعیت نوسانی ارز مشخص شود، پس این میزان سرمایه از کشور خارج نشده در حقیقت در خارج از کشور پارک شده و اگر شرایط را مساعد کنیم نه تنها از پارک خارج شده و برمیگردد، بلکه میلیاردها دلاراز پولهای دیگری نیز که در خارج از کشور پارک شده به داخل کشور سرازیر میشود.
■ راه حل ها
درعین حال کارشناسان اقتصادی شدت افزایش خروج سرمایه از ایران را یکی از دلایل مهم و تأثیرگذار بر تشدید بحران ارزی کشور قلمداد کرده و بدین جهت، سیاست جدید ارزی دولت برای بازگشت ارز حاصل از صادرات را اقدامی شایسته در بازار ارزی کشور درکنار ثبات اقتصادی میدانند. شاید دراین بین اعتماد سازی وتضمین ومشوق هایی میتواند ازخروج ارز از کشورجلوگیری کند سیاستهای حمایتی از بخشهای تولیدی با حذف موانع کسب وکار وبا هدف ایجاد فضای رقابتی و سودآور میتواند خروج سرمایه از کشور را کاهش دهد همچنین برای دارندگان ارز نیز درنظر گرفتن سود به حسابهای ارزی به عنوان یک سیاست تشویقی و همچنین اعمال سیاستهای تنبیهی درمورد احتکار ارز میتواند پیش نهادهای قابل اعتنایی باشد.
جذب ریال به ریال نقدینگی های سرگردان توسط بورس
افزایش حجم نقدینگی در دهه های اخیر، چالش اصلی اقتصاد کشور نامیده می شود و به گفته برخی کارشناسان و تحلیلگران، این حجم رو به تزاید سرمایه از یک سو می تواند تامین کننده مناسب و مطمئنی برای بخش های تولید و تجارت در کشور باشد و از سوی دیگر، برای اقتصاد کم عمق ایران دردسرزاست.
بر پایه آمارهای رسمی بانک مرکزی، حجم نقدینگی های سرگردان تا اوایل تابستان 97، به بیش از 16 تریلیون و 22 هزار و 500 میلیارد ریال رسید که از ابتدای سال ۴.۷درصد و در مقایسه با مدت مشابه سال 96، بیش از ۲۰ درصد رشد داشته است. این در حالی است که بسیاری از بنگاه های تولید برای تامین و افزایش سرمایه، مشکل دارند اما نرخ سود بالا و ضمانت های سنگین بانکی، سد راه شان شده است و تنها نقدینگی های سرگردان می تواند راه نجات اقتصاد ضعیف ایران باشد البته به شرط اینکه صاحبان سرمایه های سرگردان به جای ورود به بازارهای موازی مانند سکه، طلا، ارز و اتومبیل وارد سرمایه گذاری در بورس شوند.
به گفته عباس تابش، معاون وزیر صنعت و مدیرعامل سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولید کنندگان، سوق دادن حجم بزرگی از نقدینگی های سرگردان به سمت بورس، نیازمند فرهنگ سازی و اطمینان بخشی به سرمایه گذاران است. در این زمینه گفت و گوی «سهامدار» را با وی می خوانید.
در حالی که بسیاری از بنگاه های تولید نیازمند تامین و یا افزایش سرمایه هستند، شما به عنوان ارگان حامی تولید، چه برنامه ها و راهکارهایی برای آنها دارید؟ توضیح بفرمایید.
با توجه به اینکه امسال، سال رونق تولید ملی نام گرفته، الزام ما برای چرخش چرخ های اقتصاد کشور حول محور تولید و حمایت از تولیدکنندگان است و باید کمک کنیم که ریال به ریال سرمایه های سرگردان، جمع و وارد چرخه تولید شود. ضمن اینکه اقتصاد دستوری نیست و بر اساس تئوری های اقتصادی، بازار سرمایه هم باید جذابیت هایی برای سرمایه گذار ایجاد کند. دولت هم نمی تواند دستور دهد که سرمایه به کدام سو حرکت کند اما می تواند با اجرای برنامه های حمایتی در راستای هدایت درست سرمایه اقداماتی انجام دهد. اگر تنها 10 درصد از نقدینگی های سرگردان و غیرمولدی که دست مردم است، وارد چرخه تولید شود، به اهداف مان در تحقق شعار رونق تولید ملی خواهیم رسید.
به نظر شما، کدام بازار می تواند در جذب حداقلی سرمایه های سرگردان موفق عمل کند؟ برای نمونه بورس می تواند بازار مطلوبی برای سرمایه گذاری امن و پرسود باشد؟
به باور من، بورس محل مناسبی برای جذب نقدینگی های سرگردان در کشور است که می تواند بیشتر از بازارهای موازی مانند سکه، ارز و دلار برای سرمایه گذار توجیه پذیر باشد. بورس باید با اعتماد و اطمینان بخشی به سرمایه گذار، نشان دهد که سرمایه اش در این بازار نسبت به بازارهای دیگر، سود بیشتری خواهد داشت. بورس باید در این زمینه تلاش کند و با فرهنگ سازی در میان مردم، سرمایه های معطل را برای رونق شرکت های تولیدی در اختیار گیرد.
همان گونه که گفتم؛ اگر تنها 10 درصد از حجم بزرگ نقدینگی های سرگردان، جذب بازار بورس شود، انقلابی در اقتصاد و تولید کشور شکل خواهد گرفت. البته این کار نیازمند برنامه ریزی های دقیق است که موفقیت های خوبی را درپی خواهد داشت به شرط اینکه بازار بورس در بازده سرمایه، برای سرمایه گذار مطلوبیت داشته باشد که در این صورت شرکت ها و بنگاه های تولید نیز به تسهیلات با نرخ بهره بالا از نیازی نخواهند داشت و بورس برای شان تامین سرمایه می کند. باز هم تاکید می کنم که بورس برای مشتریانش باید مطلوبیت و جذابیت ایجاد کند و به این باور برسد که مشتری همواره به دنبال سود است و به اصطلاح دودوتا چهارتا می کند. بنابراین هر بازاری که برایش سود بیشتری تامین کند، سرمایه اش را برمی دارد و می برد. ضمن اینکه در حمایت و دفاع ما به عنوان نهاد حامی تولید، از بورس شکی نداشته باشید.
چه موانعی بر سر راه بازار بورس برای جذب سرمایه های سرگردان وجود دارد؟ راهکارهایی هم اگر دارید، بفرمایید.
شوربختانه، مردم ما به بورس نگاه خوبی ندارند و عده ای فکر می کنند اگر وارد معاملات بورسی شوند، برد و باختی صورت می گیرد و برخی هم آن را حرام می دانند. فارغ از بورس بازی هایی که در این بازار وجود دارد و عده ای در آن بازی هایی می کنند که ما هم از آن نگران هستیم اما باید مردم را توجیه کنیم که کاری به این بازی ها نداشته باشند و این فرهنگ ایجاد شود که بورس مبنای سرمایه گذاری برای رونق تولید و اشتغال است. بنابراین بورس باید در چند محور فعالیت کند، نخست؛ فرهنگ سازی برای حلب و جذب اعتماد و نقدینگی مردم و دوم؛ ایجاد اطمینان به سرمایه گذاران نسبت به اینکه ارزش پول شان در بورس بیشتر مثال هایی از سرمایه های سرگردان و بهتر از سایر بازارها حفظ می شود.
با این تفاسیر؛ بورس برای سفته بازی های بازار باید برنامه مدونی داشته باشد تا سرمایه گذار توجیه شود و بازارهای موازی را ترجیح ندهد. در این صورت می تواند با جذب سرمایه های سرگردان، اشتغالزایی ایجاد و وابستگی به کشورهای خارجی را کم کند.
بهترین روش و راهکار برای جذب نقدینگی ها در بورس هم استفاده از تجربه کشورهای موفق و دارای بورس های بزرگ است. کشورهایی که در بورس رشد کردند، ابتدا فرهنگ سازی کردند و به تک تک مردم نسبت به سود و زیان های سرمایه گذاری و همچنین ریسک های احتمالی در بورس آگاهی دادند.
دیدگاه شما