تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری

نرخ مصادره اموال: نرخ مصادره اموال در کشور آمریکا نشان دهنده رفتار دولت با اتباع خارجی در این کشور و امنیت اموال این اشخاص می باشد. هر چقدر این عدد به 1 نزدیک تر باشد، اموال متقاضی امنیت بیشتری دارد و این کشور رفتار مناسب تری با متقاضیان دارد. در نمودار زیر مشاهده می نمایید که نرخ مصادره اموال در آمریکا معادل 1 می باشد و این خبر خوبی برای متقاضیان ثبت شرکت در آمریکا می باشد.

تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری

یکی از موضوعات مهمی که افراد سرمایه دار هنگام انتخاب کشوری برای سرمایه گذاری در نظر می گیرند، استاندارد های سرمایه گذاری موجود در آن کشور و رفتار دولت آن کشور با اتباع خارجی می باشد. این موضوع در رابطه با بحث ثبت شرکت درآمریکا نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد و می بایست مورد بررسی دقیق قرار گیرد. در ادامه به بررسی استاندارد های سرمایه گذاری آمریکا خواهیم پرداخت:

نرخ مصادره اموال: نرخ مصادره اموال در کشور آمریکا نشان دهنده رفتار دولت با اتباع خارجی در این کشور و امنیت اموال این اشخاص می باشد. هر چقدر این عدد به 1 نزدیک تر باشد، اموال متقاضی امنیت بیشتری دارد و این کشور رفتار مناسب تری با متقاضیان دارد. در نمودار زیر مشاهده می نمایید که نرخ مصادره اموال در آمریکا معادل 1 می باشد و این خبر خوبی برای متقاضیان ثبت شرکت در آمریکا می باشد.

نرخ شفافیت بین المللی: نرخ شفافیت بین المللی در آمریکا نشان دهنده فساد در دستگاه قضایی این کشور و مبارزه این کشور با فساد می باشد. هر چقدر این عدد به 100 نزدیکتر باشد فساد کمتر است. این نرخ در انتهای سال 2019 معادل 69 بوده است و این موضوع می تواند فرد سرمایه گذار را با تردید هایی مواجه نماید.

بهترین کشور برای پول درآوردن و پولدار شدن

ثبت شرکت در آمریکا و شاخص های اقتصادی تأثیرگذار

از دیگر مواردی که فرد سرمایه گذار می بایست هنگام ثبت شرکت در آمریکا در نظر بگیرد، شاخص های اقتصادی تاثیر گذار در این کشور است. این شاخص ها نشانگر این هستند که آیا می توان از آمریکا به عنوان مقصد مناسبی یاد نمود یا خیر. در ادامه به بررسی تعدادی از این شاخص ها می پردازیم:

نرخ مالیات: با بررسی نرخ مالیات در کشور آمریکا می توان پی برد که آیا این کشور شرایط مناسبی را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد و یا شرایط مناسبی برای سرمایه گذاری در این کشور فراهم نیست. همانطور که در نمودار زیر ملاحظه می فرمایید نرخ مالیات شرکتی در آمریکا در ابتدای سال 2020 معادل 21 درصد می باشد و نرخ مالیات بر درآمد نیز معادل 37 درصد می باشد که این میزان در مقایسه با کشور های اروپایی کمتر است.

نرخ تولید ناخالص داخلی: نرخ تولید ناخالص داخلی هر کشور نشان دهنده رشد اقتصادی این کشور است. هر چقدر این نرخ بالاتر باشد، پیشرفت اقتصادی آن کشور نیز بیشتر است. نرخ تولید ناخالص داخلی در کشور آمریکا در سال 2020 معادل 2.1 درصد است که این مقدار قابل قبولی می باشد

نرخ بیکاری: نرخ بیکاری آمریکا نشان دهنده میزان بیکاری در این کشور و تمایل نیروی کار متخصص خارجی به مهاجرت به این کشور می باشد. همانگونه که در نمودار زیر پیداست، نرخ بیکاری آمریکا در سال 2020 معادل 3.6 درصد است که این آمار برای این کشور بسیار قابل قبول می باشد.

نرخ تورم: نرخ تورم آمریکا نشان دهنده ثبات اقتصادی این کشور است و با بررسی آن می توان پی برد که آیا این کشور برای سرمایه گذاری جز بهترین گزینه ها جای دارد یا خیر. همانگونه که در نمودار زیر می بینید نرخ تورم آمریکا در سال 2020 معادل 2.5 درصد می باشد و دلیل عمده آن بخاطر افزایش قیمت سوخت است.

با در نظر گرفتن آمارها و تحلیلهایی که خدمت شما عزیزان از بانک تجارت جهانی ارائه شد می توان به این نتبجه رسید که سرمایه گذاری در آمریکا گزینه مطمئن می باشد و تصمیم به ثبت شرکت در آمریکا یک سرمایه گذاری با ریسک اندک و عاقلانه به نظر می رسد.

فایل ویدئویی موسسه MIE در خصوص :

چگونه در خارج از کشور سرمایه گذاری کنیم تا به سود برسیم؟ ( خم و چم سرمایه گذاری خارجی )

برای مشاهده ادامه این ویدئو باید در وب سایت عضو شوید و یا وارد حساب کاربری خود شوید.

عضویت در سایت تنها 30 ثانیه زمان نیاز دارد!

فایل صوتی این ویدئو

• واتس اپ
• توییتر
• تلگرام
• فیسبوک
• لیکداین

ثبت شرکت در آمریکا و انواع شرکت

در این بخش به بررسی انواع شرکت ها در آمریکا خواهیم پرداخت. هنگامی که قصد تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری ثبت شرکت در آمریکا را دارید می بایست آشنایی کامل را با انواع شرکت ها در آمریکا داشته باشید تا بتوانید بسته به قصد و هدفتان، شرکت مد نظرتان را به ثبت برسانید. انواع شرکت ها در آمریکا که قابل ثبت شدن هستند عبارتند از:

شرکت سهامی (corporation) :

این دسته از شرکت ها تحت مالکیت سهامداران آن قرار دارند. شرکت های سهامی می توانند گزینه مناسبی برای مشاغل با ریسک متوسط یا بالاتر، مشاغلی که نیاز به جمع آوری پول دارند و مشاغلی باشند که قصد دارند “عمومی شوند” یا در نهایت فروخته شوند باشد و این نوع شرکت ها در حالت های زیر قایل ثبت هستند:

• C corp : نوعی شرکت که ماهیت حقوقی مستقلی از صاحبانش دارد. شرکت های سهامی می توانند به سود برسند، موظف به پرداخت مالیات هستند و می توانند مسئولیت قانونی داشته باشند. شرکت های سهامی بالاترین سطح امنیت را در مقابل مسئولیت شخصی به مالکانشان ارائه می نمایند، اما می بایست در نظر داشته باشید که هزینه ثبت شرکت های سهامی بیشتر از انواع دیگر شرکت است. شرکتها همچنین نیاز به ثبت اسناد، فرآیندهای عملیاتی و گزارش های پیشرفته تری دارند. بر خلاف شرکت های انحصاری، مشارکت ها و شرکت های مسئولیت محدود، شرکت های سهامی مالیات بیشتری را بر پایه سودشان پرداخت می نمایند. در برخی موارد، به ازای سود شرکت های سهامی، دو بار مالیات تعلق می گیرد. دفعه اول هنگامی که شرکت سود می کند و مجددا زمانی که این سود میان سهام داران تقسیم گردیده و این افراد مالیات شخصیشان را پرداخت می نمایند. شرکت های سهامی حیاتی مستقل از سهامدارانشان دارند و اگر سهامداری شرکت را ترک کند و یا سهامش را بفروشد، C corp بدون هیچ مشکلی به فعالیت خود ادامه خواهد داد. شرکت های سهامی از مزیت افزایش سرمایه برخوردار هستند زیرا می توانند از طریق فروش سهام سرمایه خود را افزایش داده و این موضوع می تواند برای جذب کارمندان تاثیر بسزایی داشته باشد.
• S corp : این نوع شرکت، نوع خاصی از شرکت سهامی است که به منظور عدم پرداخت مالیات مجدد مانند روش C corp طراحی شده است. این نوع شرکت این امکان را دارد تا سود ها و برخی ضرر ها را مستقیما به درآمد شخصی مالکانش انتقال دهد بدون اینکه این افراد مشمول نرخ مالیات شرکتی گردند. مالیات تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری این نوع شرکت در تمامی ایالات یکسان نیست اما اکثریت آنها همان میزان از مالیات را که دولت فدرال تعیین نموده قبول دارند. برخی ایالات این نوع شرکت را بر اساس سودشان در صورتی که بیش از حد مشخصی باشد شامل مالیات می نمایند و در برخی ایالات نیز این نوع از شرکت را به رسمیت نمی شناسند و آنرا همانC corp محسوب می نمایند. این دسته از شرکت ها دارای محدودیت هایی هستند. برای مثال S corp نمی تواند بیش از 100 سهامدار داشته باشد و تمامی این سهامداران می بایست شهروندان آمریکا باشند. S corp نیز همانند C corp ماهیت مستقل از سهامدارانش دارد و در صورت ترک شرکت توسط سهامدار و یا فروش سهام هایش، شرکت به کار خود ادامه خواهد داد.

• B corp : این دسته از شرکت ها با هدف های اجتماعی و محیط زیستی تشکیل می شوند و در اکثر ایالات آمریکا به رسمیت شناخته می شوند. این دسته از شرکت ها از نظر اهداف، مسئولیت تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری پذیری و شفاف سازی با C corp متفاوت هستند اما میزان پرداخت مالیاتشان تفاوتی ندارد. این شرکت ها بر پایه هدف و سود تشکیل می شوند. سهامداران این شرکت ها موظفند تا علاوه بر سود مالی نوعی منافع عمومی را نیز به وجود آورد. در برخی از ایالت ها نیاز است تا این دسته از شرکت ها گزارش های سود سالیانه خود را ارائه دهند كه نشان دهنده سهیم بودن آنها در زمینه منافع عمومی است.
• سازمان های منافع مردمی: این سازمان ها برای کار های خیریه، آموزشی، مذهبی، ادبی و علمی تشکیل می شوند. به دلیل اینکه کار این نهاد ها خدمت به عموم است، این شرکت ها معاف از مالیات هستند و این بدین معناست که هیچگونه مالیاتی را به ازای سود حاصل پرداخت نمی کنند. این سازمان ها می بایست اثبات نموده که قصد دارند با این سود که به دست آورده اند چه کاری انجام دهند و سودی که کسب نموده اند را به اداره مالیات گزارش دهند.

شرکت مسئولیت محدود (LLC):

به صورت کلی شرکت های مسئولیت محدود این امکان را به شما می دهند تا از مزایای شرکت های سهامی و شرکت های مشارکتی استفاده نمایید. این دسته از شرکت ها شما و در بسیاری از مواقع از دارایی هایتان مانند منزل، اتومبیل و حساب بانکیتان در مقابل مسئولیت شخصی محافظت می نمایند و در صورت شکایت و اعلام ورشکستگی در امان خواهید بود. سود و زیان حاصل از این شرکت بدون نیاز به پرداخت مالیات شرکتی وارد حقوق شخصی شما می گردد اما می بایست بدانید که اعضای شرکت مسئولیت محدود به عنوان خویش فرما شناخته می شوند و می بایست مالیات مرتبط به آن را پرداخت نمایند. شرکت مسئولیت محدود در برخی ایالات عمر محدودی دارد به صورتی که وقتی شخصی به این شرکت می پیوندد یا آنرا ترک می نماید، در برخی ایالات می بایست آن شرکت منحل شود و یا تحت مالکیت جدیدی دوباره شکل بگیرد مگر در صورتی که توافق داخلی در این شرکت برای خرید، فروش و انتقال مالکیت انجام شده باشد. این نوع شرکت می تواند برای شغل هایی با ریسک متوسط و بالاتر و مالکانی که دارایی شخصی زیادی دارند و می خواهند محافظت شوند و همچنین مالکانی که تمایل به پرداخت مالیات کمتری نسبت به شرکت های سهامی دارند مناسب می باشد.

شرکت های مشارکتی (Partnership):

این نوع شرکت ساده ترین ساختار را در بحث ثبت شرکت دارد. ثبت این نوع شرکت ها به سه صورت امکان پذیر است:

• مشارکت عمومی (General Partnership): در این نوع شراکت همه شرکا به صورت مجزا و مشترک مسئول بدهی های این شراکت هستند. شرکا می توانند خود ماهیت حقوقی و یا مستقلی داشته باشند
• مشارکت محدود (Limited Partnership): شراکتی که در آن حداقل یکی از شرکا مسئولیت نامحدودی در قبال این مشارکت دارد و شریک دیگر دارای مسئولیت محدود می باشد ( این بدین معناست که شریک دارای مسئولیت محدود، مسئولیتی در قبال بدهی های آن شرکت بیش از مبلغی که قرار بوده سرمایه گذاری کند ندارد). شرکای محدود در اکثر مواقع در مدیریت شرکت نقش ندارند.
• مشارکت با مسئولیت محدود (Limited Liability Partnership): مشارکتی است که در آن شرکا مسئولیت محدودی در قبال بدهی های شرکت دارند و تنها در مواردی که مرتکب غفلت و اشتباهی شده باشند می بایست مسئولیت آنرا بپذیرند. این نوع شرکت تنها در برخی ایالات به منظور راه اندازی شغل هایی نظیر وکالت، حسابداری و معماری قابل ثبت است. این نوع شرکت در اکثر مواقع تنها راه برای ثبت دفاتر حقوقی می باشد.

انواع شرکت ها در آمریکا را بررسی نمودیم اما نکته بسیار مهم این است که از میان این نوع شرکت ها، تنها انواعی که توسط افراد خارجی قابل به ثبت رسیدن هستند C corp و شرکت مسئولیت محدود می باشند و اتباع خارجی امکان ثبت شرکت در حالت های دیگر را ندارند.

بررسی تاثیر بسته حمایتی از بورس روی بازار

وضعیت بازار سهام طی یک ماه گذشته سازمان بورس را بر آن داشت تا نسبت به تصویب یک بسته ۱۰ بندی حمایت از این بازار اقدام کند؛ بسته‌ای که کارشناسان به نتیجه رسیدن آن را در گروی حمایت دولت و مجلس و ورود غیرمستقیم غیر حرفه‌ای‌ها می‌دانند.

به گزارش ایسنا، نگاه به تابلوی بورس نشان می‌دهد وضعیت خروج سرمایه از این بازار در مرحله هشدار قرار دارد؛ بسیاری از سهم‌ها پایین‌تر از ارزش ذاتی خود معامله می‌شوند و این بازار علیرغم ارزندگی از بازارهای موازی جا مانده است. همین اتفاقات سازمان بورس را بر آن داشت تا نسبت به تصویب یک بسته حمایتی اقدام کند.

بندهای این بسته شامل بیمه کردن سهام حاضر در پورتفوی اشخاص حقیقی تا سقف ۱۰۰ میلیون تومان برای هر نفر، انتشار اوراق اختیار تبعی فروش بر روی سهام موجود در صندوق های درآمد ثابت تا سقف ۴۰۰ هزار میلیارد ریال با تضمین اصل ارزش سبد سهام در ابتدای دوره بر اساس ترتیباتی که سازمان بورس اعلام می‌کند، تزریق منابع جدید توسط صندوق‌های حاکمیتی برای خرید سهام در بازار سرمایه و به مرور افزایش مبلغ مذکور، واریز منابع مندرج در ردیف بودجه سال ۱۴۰۱ به صندوق تثبیت جمعاً به مبلغ حدود ۵۰ هزار میلیارد ریال، هماهنگی، نظارت و پایش مستقیم و مستمر فعالیت اشخاص حقوقی بازار سرمایه شامل شرکت‌ها و نهادهای مالی شبه دولتی، صندوق های بازنشستگی و نهادهای نظامی و حمایت این نهادها از سهام ناشران تحت مدیریت خود و توقف فروش تا زمان ثبات در بازار، و انجام اقدامات حمایتی از جمله خرید سهام و انتشار اوراق تبعی حمایتی، همکاری مشترک بانک مرکزی و وزارت اقتصاد جهت مدیریت نرخ سود، افزایش سپرده گذاری مستقیم سازمان بورس نزد صندوق تثبیت، محدود کردن بخش فروش بازارگردان ها تا اطلاع ثانوی، توقف پذیره نویسی اوراق بهادار و عرضه های اولیه تا زمان بازگشت ثبات به بازار سرمایه بازگشت زمان جلسه معاملاتی در فرابورس به روال سابق از ساعت ۱۳ به ۱۲ و ۳۰ دقیقه می‌شود.

لزوم تعامل دولت و مجلس برای نجات بورس

در این راستا، یک کارشناس بازار سرمایه با تاکید بر اینکه تعامل دولت و مجلس با یکدیگر با شناخت کامل منابع و ظرفیت‌ها، می‌تواند بازار سرمایه را از وضعیت موجود نجات دهد، اظهار کرد: ابتدا باید به سابقه فعالیت‌های دولت در حمایت از بازار سرمایه نگاهی بندازیم.

محمدعلی احمدزاد اصل با بیان اینکه مهمترین عامل این است که دولت را به عنوان یک پیکره واحد و منسجم درنظر گرفته شود، به ایسنا توضیح داد: در چند سال گذشته حمایتی از سوی دولت از بازار سرمایه مشاهده نشده است. در دولت و مجلس جدید هم به گفته‌ها اکتفا شده و در زمینه تقویت بازار و بازدارندگی و جلوگیری از ریزش‌های متعدد، فعلا شاهد اقدام عملی نبودیم.

وی ادامه داد: اکنون ارزش بازار سرمایه چه به لحاظ ریالی و چه به لحاظ دلاری بسیار کاهش پیدا کرده و این اجحاف مضاعفی است که به سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه شده است.

این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به لزوم تعامل دولت و مجلس در راستای بهبود وضع موجود گفت: سرمایه‌گذاران انتظار دارند دولت به عنوان یک پیکره واحد منسجم باشد و از مجلس کمک بگیرد. مجلس هم صرف اینکه مجلس است و قانونگذار، نباید دولت را مکلف به کاری کند، بلکه باید با داشتن تعامل، ظرفیت‌های موجود دولت را ببیند و بعد متناسب با آن، همسو با دولت و در جهت تقویت بازار سرمایه قوانین لازم را وضع کند.

شروط تاثیرگذاری بسته ۱۰ بندی

وی با تاکید بر اینکه مشکل بازار سرمایه نبود اعتماد است، اظهار کرد: دولت برای اعتمادسازی می‌تواند اقدامات موثری انجام دهد. یکی ازاین اقدامات، برنامه مشخص پنج ساله و موضوعات مورد مناقشه در بودجه ۱۴۰۲ است.

احمدزاداصل با اشاره به بسته ۱۰ بندی حمایت فوری از بازار سرمایه گفت: این بسته جدید، بسته قابل تاملی است. اما برخی موارد آن مثل بیمه کردن جسته و گریخته در سال های گذشته نیز انجام شده است. بیمه کردن سهام باید بر اساس ظرفیت ناشران و منابعی که دولت اختصاص می‌دهد انجام شود و به این صورت نباشد که فقط گفته و یکسال دیگر محقق شود. بلکه باید از تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری امروز و به صورت عملی در بازار سرمایه ثابت شود که انجام این کار مقدور است.

وی با بیان اینکه انتشار اوراق اختیار تبعی فروش بر روی سهام موجود در صندوق‌های درآمد ثابت تصمیم درستی است، توضیح داد: این تصمیم می‌تواند کارساز باشد. اما برای اطمینان بیشتر، مردم باید بدانند که منابع آن از کجا تامین خواهد شد. به نظر من سایر بندهای این بسته ۱۰ بندی می‌تواند موثر باشد، به شرطی که بتوان نظارت کافی داشت و بازار سرمایه و سایر ارکان به عنوان یک کلیت واحد، دست به دست هم دهند تا اعتماد به بازار برگردد و اثرات این تصمیمات دیده شود.

ترغیب غیرحرفه‌ای‌ها به ورود غیرمستقیم

در این زمینه علی سعیدی - عضو اسبق شورای عالی بورس - نیز معتقد است انتشار اوراق تبعی به عنوان بیمه سبد سهام می‌تواند همانند تجربه سال ۱۳۹۱ در روند بازار تاثیر مثبت بگذارد و باید این اوراق به طور هدفمند و قابل قبول اجرایی شود.

وی همچنین توصیه کرد که باید با استفاده از ابزارهای انگیزشی و حمایتی در بازار، غیرحرفه‌ای ها را به شکل غیرمستقیم به خرید سهام ترغیب کرد.

این کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به بسته ۱۰ بندی حمایت از بازار سرمایه، به انتشار اوراق تبعی اشاره کرد و افزود: انتشار اوراق تبعی به عنوان بیمه پرتفوی سهامداران در شرایط تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری کنونی می‌تواند مطلوب باشد، زیرا تجربه انتشار اوراق تبعی در سال ۱۳۹۱ توانست تا حدودی بازار را سامان دهد.

به گفته او، سرمایه‌گذاری افراد غیرحرفه‌ای یا انفرادی در بازار سهام باید به صورت غیرمستقیم شکل گیرد، چراکه افرد مطلع و متخصص باید به بازار سهام ورود کنند و غیرحرفه‌ای‌ها باید به صورت غیرمستقیم وارد بازار شوند تا متضرر نشوند. در واقع بهتر است، سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای یا مردم عادی را با ابزارهای انگیزشی و حمایتی در قالب صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا سبدگردان‌ها وارد بازار شوند.

عضو اسبق شورای عالی بورس با اشاره اینکه در ورود افراد غیرحرفه‌ای و مردم عادی باید به صورت سرمایه‌گذاری غیرمستقیم ابتکار عمل را در دست گرفت و با سخت‌گیری‌ها در این خصوص موجبات زیان و ضرر آن‌ها را از بین برد، اظهار کرد: زمانی که غیرحرفه‌ای ها وارد بازار می‌شوند، در شرایط صعودی بازار در موقعیت طمع و در شرایط نزولی در موقعیت ترس قرار می‌گیرند و همین هیجانات کاذب می‌تواند سیگنال منفی به بازار ارسال کند.

سعیدی با تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری اشاره به تجربیات جهانی در خصوص بازیگران بازار سهام گفت: سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای را باید با ابزارهای تشویقی و حمایتی به سمت سرمایه‌گذاری غیرمستقیم سوق داد و با آموزش مداوم و مستمر، شرایط را بهبود بخشید.

وی با تاکید بر اینکه می‌توان روی یونیت‌های سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها اوراق تبعی اعمال کرد، توضیح داد: علاوه برنامه فعلی برای بیمه سبد سهام، می‌توان برای غیرحرفه‌ای‌ها، انتشار اوراق تبعی را روی صندوق‌های سرمایه‌گذاری اعمال کرد. باید سعی شود بیش‌تر به سمت ابزارهایی حرکت کرد که شرایط سرمایه‌گذاری را برای غیرحرفه‌ای‌ها غیرمستقیم کند؛ البته می‌توان از ابزارهای متعددی در این خصوص بهره گرفت.

عضو اسبق شورای عالی بورس ادامه داد: استراتژی‌ها در بازار باید به نحوی باشد که برنامه اوراق تبعی در بازار سرمایه به صورت هدفمند منتشر شود. رویکرد و استراتژی باید ورود مستقیم حرفه‌ای‌ها به بازار سهام و ورود غیرمستقیم غیرحرفه‌ای‌ها به بازار سهام باشد. از سویی انتشار اوراق تبعی به شکل بیمه سبد سهام باید با شرایط خاص و هدفمند منتشر شود و تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری از لحاظ حجم هم قابل قبول باشد.

وی با انتقاد از شیوه انتشار و فروش اوراق سهام عدالت که ورود مستقیم غیرحرفه‌ای‌ها به بازار سهام را شدت می‌بخشد، عنوان کرد: این نوع رویکرد غیرحرفه‌ای به بازار می‌تواند هیجانات جدی را در قالب طمع و ترس در بازار شکل دهد.

حسابداری اجاره ها

اجاره موافقتنامه ای است که به موجب آن، اجاره دهنده در قبال دریافت مبلغ یا مبالغ مشخصی حق استفاده از دارایی را برای مدت مورد توافق به اجاره کننده واگذار می کند. لازم به ذکر است اجاره دهنده در طول دوره (مدت) اجاره مالک قانونی دارایی می باشد. امروزه قراردادهای اجاره بسیاری از جنبه های زندگی را تحت تاثیر قرار داده و انواع مختلفی از دارایی ها را برگرفته است. برای مثال کامپیوتر ، اتومبیل ، ساختمان ، زمین ، انبار یک کارخانه، هواپیما و ماهواره، دارایی هایی هستند که اجاره می شوند.

شاید فروشگاهی که شما از آن ارزاق مورد نیازتان را خریداری می کنید، توسط فروشنده اجاره شده باشد. یا اینکه ممکن است کامپیوترهای دانشکده شما از یک شرکت تولید کننده کامپیوتر (یا یک موسسه مالی) اجاره شده باشد.

در سطح مصرف کننده امروزه شاهد افزایش فزاینده در شمار افرادی هستیم که در قبال یک قرارداد اجاره بلند مدت (لیزینگ)، اتومبیل از شرکتهای تولید کننده نظیر ایران خودرو خریداری می کنند. در حال حاضر بخش قابل توجهی از فروش شرکتهای تولید کننده اتومبیل از این طریق حاصل می شود.

اجاره با توجه به ماهیت و شرایط قرارداد به دو دسته سرمایه ای و عملیاتی طبقه بندی می شود.

براساس استاندارد حسابداری شماره 21 ایران (با عنوان حسابداری اجاره ها):

طبقه بندی اجاره ها مبتنی بر میزان مخاطرات و مزایای ناشی از مالکیت دارایی است که به اجاره دهنده یا اجاره کننده تعلق می گیرد. مخاطرات شامل امکان وقوع زیان ناشی از ظرفیت بلا استفاده یا منسوخ شدن فناوری و کاهش در بازه دارایی به دلیل تغییر شرایط اقتصادی است. همچنین مواردی از قبیل انتظار عملیات سودآور در طول عمر اقتصادی دارایی و هرگونه سود حاصل از افزایش ارزش دارایی یا تحقق ارزش باقیمانده می تواند معرف مزایا باشد.

اجاره ای در قالب سرمایه ای طبقه بندی می شود که به موجب آن تقریبا تمامی مخاطرات و مزایای ناشی از مالکیت دارایی منتقل شود. اجاره ای که تقریبا تمام مخاطرات و مزایای ناشی از مالکیت دارایی را منتقل نکند. در قالب عملیاتی طبقه بندی می شود. نوع اجاره (یعنی سرمایه ای یا عملیاتی بودن) به محتوای معامله و نه شکل قرارداد بستگی دارد.

انواع اجاره

اجاره ها در قالب سرمایه ای یا عملیاتی طبقه بندی می شوند.

اجاره سرمایه ای

اجاره سرمایه ای قراردادی است که تقریبا تمام مخاطرات و مزایای مالکیت دارایی را از اجاره دهنده به اجاره کننده منتقل می کند. مالکیت دارایی ممکن است نهایتا انتقال یابد یا نیابد. در اجاره سرمایه ای دارایی استیجاری و تعهدات مربوط به آن در ترازنامه اجاره کننده منعکس می شود . در مقابل اجاره دهنده ، دارایی مورد اجاره را از دفاترش خارج و بابت آن یک رقم دریافتنی را در ترازنامه منعکس می کند. اجاره سرمایه ای مصداق بارزی از مفهوم رجحان محتوا بر شکل است.

اجاره برای سرمایه ای بودن معمولا باید حائز حداقل یکی از پنج شرط زیر باشد. در تعیین سرمایه ای بودن اجاره، پنج شرط زیر باید به ترتیب بررسی شوند:

1. در پایان دوره(مدت) اجاره، مورد اجاره به تملیک اجاره کننده درآید (اجاره به شرط تملیک)
2. قرارداد اجاره دارای اختیار خرید ارزان باشد، یعنی اجاره کننده اختیار داشته باشد که دارایی مورد اجاره را در تاریخ اعمال اختیار خرید به قیمتی که انتظار می رود به مراتب کمتر از ارزش منصفانه(متعارف) دارایی در آن تاریخ باشد خریداری کند و در آغاز اجاره، انتظار معقولی وجود داشته باشد که اجاره کننده از این اختیار استفاده خواهد کرد،
3. دوره (مدت) اجاره حداقل 75% عمر اقتصادی مورد اجاره را در برگیرد، حتی اگر مالکیت نهایتا منتقل نشود،
4. ارزش فعلی حداقل مبالغ اجاره در آغاز اجاره حداقل 90% ارزش منصفانه (متعارف) دارایی در همان زمان باشد،
5. دارایی مورد اجاره دارای ماهیت خاصی باشد به گونه ای که تنها اجاره کننده بتواند بدون انجام تغییرات قابل ملاحظه ، از آن استفاده کند.

نکته: اگر اجاره با بیش از یک شرط سرمایه ای شود، اولین شرط محرز شده ملاک عمل قرار می گیرد.

نکته: چنانچه در قرارداد ، اختیار خرید ارزان در پایان مدت قرارداد وجود داشته باشد، شرایط 1و2 مانعه الجمع خواهند بود. بدین معنا که اجاره یا شامل شرط اول خواهد بود یا شرط دوم و نه هر دو.

نکته: برای اجاره کننده وجود یکی از پنج شرط فوق جهت سرمایه ای تلقی نمودن اجاره کافی است. ولی برای اجاره دهنده علاوه بر محرز شدن حداقل یکی از پنج شرط فوق، احراز هر دو شرط زیر نیز الزامی است:

1. ابهام با اهمیتی در مورد وصول مبالغ اجاره وجود نداشته باشد.
2. ابهام با اهمیتی در مورد مخارج آتی اجاره وجود نداشته باشد.

اجاره عملیاتی

اجاره عملیاتی، به اجاره ای غیر از اجاره سرمایه ای اطلاق می شود. در اجاره عملیاتی برخلاف اجاره سرمایه ای، اجاره دهنده به حفظ دارایی در دفاتر خود ادامه می دهد. در این نوع اجاره، اجاره دهنده درآمد بهره و یا سود ندارد ولی در عوض درآمد اجاره را به طور ادواری ثبت و رأسا به مستهلک نمودن مورد اجاره می پردازد.

درآمد اجاره معمولا به روش خط مستقیم در طول دوره اجاره شناسایی می شود. مگر اینکه مبنای منظم دیگری معرف بهتری از الگوی زمانی کسب منافع دارایی مورد اجاره باشد. استهلاک داراییهای اجاره ای باید منطبق با رویه معمول اجاره دهنده برای داراییهای مشابه باشد.

نکته : اجاره کننده در اجاره های عملیاتی ، مبالغ اجاره (تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری به استثنای مخارج خدماتی مثل بیمه و نگهداری) را بر مبنای خط مستقیم به عنوان هزینه دوره شناسایی می کند. مگر اینکه مبنای سیستماتیک دیگری معرف الگوی زمانی کسب منافع اقتصادی دارایی توسط استفاده کننده باشد.

ثبتهای مربوط به اجاره عملیاتی در دفاتر اجاره دهنده و اجاره کننده به شکل زیر خواهد بود:

اجاره کننده اجاره دهنده

هزینه اجاره *** وجوه نقد ***

. وجوه نقد *** درآمد اجاره ***

نکته: ممکن است اجاره به صورت پیش دریافت یا معوق نیز وجود داشته باشد که البته تاثیری بر زمان شناسایی درآمد اجاره (هزینه اجاره) نخواهد داشت. به بیان دیگر ممکن است الگوی شناخت درآمد(هزینه) با مبنای دریافت (پرداخت) اجاره متفاوت باشد.

انواع اجاره از دیدگاه اجاره کننده

انواع اجاره از دیدگاه اجاره کننده به همان دو دسته مذکور یعنی سرمایه ای و عملیاتی طبقه بندی می شود.

انواع اجاره از دیدگاه اجاره دهنده

اجاره از نظر اجاره دهنده به دو دسته سرمایه ای و عملیاتی طبقه بندی می شود. از این نظر خود اجاره سرمایه ای به سه دسته

1.تامین مالی مستقیم ، 2. به شکل فروش، 3.اجاره اهرمی تقسیم می شود.

اجاره سرمایه ای تامین مالی مستقیم :

در این نوع اجاره درآمد اجاره دهنده صرفا شامل درآمد بهره است. در اجاره تامین مالی مستقیم ارزش منصفانه وبهای تمام شده دارایی(یا مبلغ دفتری) تقریبا مشابهند.

اجاره سرمایه ای به شکل فروش :

در این نوع اجاره، اجاره دهنده دو نوع درآمد یا سود شناسایی می کند:

یکی سود ناویژه که در مقطع عقد قرارداد شناسایی می شود . دیگری درآمد بهره (درآمد مالی) که به تدریج شناسایی می گردد.

اجاره سرمایه ای اهرمی :

در واقع نوعی خاص از اجاره سرمایه ای تامین مالی مستقیم است که اجاره دهنده را به سبب مزایای مالیاتی که به همراه دارد، منتفع می سازد. در اجاره اهرمی ، اجاره دهنده بخش اعظم رقم خرید دارایی که به اجاره کننده، اجاره داده می شود را از شخص ثالثی استقراض می کند، استقراضی که بدون حق رجوع است. از نظر مقاصد مالیاتی ،اجاره دهنده مالک دارایی است. برغم آنکه پرداختهای اجاره ، درآمد مشمول مالیات است. اما اجاره دهنده از مزایای مالیاتی استهلاک و بهره بدهی ، منتفع می شود. الگوی خالص جریانهای نقدی در طول مدت اجاره به نوعی است که اجاره دهنده از نرخ بازده سرمایه گذاری بالایی در اموال اجاره ای لذت خواهد برد.

نکته: برای اجاره کننده فرقی نمی کند که اجاره دهنده اجاره را چگونه تلقی نماید.

حسابداری اجاره های سرمایه ای از دیدگاه اجاره کننده

مورد اجاره باید تحت عنوان دارایی و بدهی اجاره ای و به مبلغی معادل ارزش منصفانه (متعارف) دارایی مورد اجاره در آغاز اجاره یا به ارزش فعلی حداقل مبالغ (پرداختهای) اجاره، هرکدام کمتر است ، در ترازنامه اجاره کننده منعکس شود. مبالغ اجاره بین هزینه بهره (مالی) و کاهش مانده بدهی تسهیم می شود.

رویه استهلاک دارایی اجاره ای مشابه رویه معمول برای داراییهای استهلاک پذیر تحت تملک اجاره کننده است. لازم به ذکر است اگر انتظار رود دارایی در پایان مدت قرار داد به تملک واحد تجاری درآید (شرایط 1و2) . دارایی بر مبنای عمر مفید مستهلک می شود . در غیر این صورت (شرایط3،4و5) دارایی در طول دوره اجاره یا عمر مفید آن ، هرکدام کوتاه تر است، مستهلک می گردد.

حسابداری اجاره ای سرمایه ای از دیدگاه اجاره دهنده

اجاره دهنده باید دارایی مرتبط با اجاره سرمایه ای را در ترازنامه به عنوان یک رقم دریافتنی و به مبلغی معادل سرمایه گذاری خالص در اجاره منعکس کند. در این نوع اجاره ، اجاره دهنده تقریبا تمام مخاطرات و مزایای ناشی از مالکیت دارایی را به اجاره کننده، منتقل می کند. بنابراین با مبالغ اجاره دریافتنی به صورت بازیافت اصل و درآمد بهره (مالی) سرمایه گذاری برخورد می شود. درآمد بهره (مالی) باید براساس الگویی شناسایی شود که نسبت به مانده سرمایه گذاری خالص اجاره دهنده در رابطه با اجاره سرمایه ای ، نرخ بازده ادواری ثابتی ایجاد کند.

اجاره سرمایه ای از نگاه اجاره دهنده معمولا یا تامین مالی مستقیم است یا به شکل فروش. بار دیگر خاطر نشان می کنیم که تامین مالی مستقیم یا به شکل فروش بودن برای اجاره کننده تفاوتی ندارد.

بیمه کردن سهام در بورس چیست؟

به گزارش تجارت‌نیوز، روز شنبه بود که بسته حمایتی از بازار سرمایه رونمایی شد و براساس این بسته قرار شد در ۱۰ بند از سرمایه و حقوق سرمایه‌گذاران بورسی دفاع شود. به نوعی به واسطه این بسته بازار می‌تواند مسیری جدید برای خود پیدا کند.

بر اساس بسته ۱۰ بندی بازار سرمایه قرار است سرمایه سهامداران بورسی بیمه شود. بیمه کردن سهام حاضر در پورتفوی اشخاص حقیقی تا سقف ۱۰۰ میلیون تومان برای هر نفر (که حدود ۹۶ درصد از تعداد کد‌های حقیقی فعال حاضر در بازار را تشکیل می‌دهند) از طریق انتشار عمومی اوراق تبعی و خرید توسط سرمایه گذاران صورت می‌گیرد.

سر رسید اعمال این اوراق یک ساله بوده و مبلغ تعهد خرید ۲۰ درصد بالاتر از ارزش ترکیب سبد افراد در آخرین روز معاملاتی چهار شنبه، ۴ آبان ۱۴۰۱ است. بر اساس اعلام سازمان بورس اجرایی و نهایی خواهد شد.

یکی از مهمترین علت‌های بیمه‌کردن سهام، ابهام از آینده قیمتی آن سهم است. بیمه سهام یا اوراق اختیار فروش تبعی کمک می‌کند تا علاوه بر تضمین اصل سرمایه، سود سرمایه‌گذاران نیز تضمین شود. به نوعی می‌توان گفت اوراق فروش تبعی بهترین ابزار برای تثبیت قیمت سهام در کف خود در سرمایه گذاری در بورس است. یعنی سود سرمایه‌گذار با تضمین حداقل ۲۰ درصد سود سالانه در سررسید خواهد بود.

نکته مهم و قابل توجه اینجاست که اگر سهامدار در انتهای روز معاملاتی ۴ آبان امسال، تا سقف ۱۰۰ میلیون تومان پرتفوی تنها سهام بازارهای اصلی بورس و فرابورس مشمول این طرح هستند. اگر تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری این افراد تا سال آینده سهام خود را نفروشند دولت موظف است که اختلاف قیمت پرتفوی سهامدار را ۲۰ درصد بالاتر از ارزش روز ۴ آبان ۱۴۰۱ به صورت نقد پرداخت. این پرداخت پول در شرایطی است که حتی سود سهامدارا کاهش پیدا کرده باشد.

اجرای بسته جامع ۱۰ بندی حمایت از بازار سرمایه

بسته جامع حمایتی بازار سرمایه که در هفته گذشته طراحی و در جلسات رده عالی مقامات اقتصادی کشور مطرح شده بود، از امروز شنبه صبح قابل اجراست.

بورس نیوز : بسته جامع حمایتی بازار سرمایه که در هفته گذشته طراحی و در جلسات رده عالی مقامات اقتصادی کشور مطرح شده بود، از امروز شنبه صبح قابل اجراست.
این بسته شامل:
۱. بیمه کردن سهام حاضر در پورتفوی اشخاص حقیقی تا سقف ۱۰۰ میلیون تومان برای هر نفر (که حدود ۹۶ درصد از تعداد کد‌های حقیقی فعال حاضر در بازار را تشکیل می‌دهند) از طریق انتشار عمومی اوراق تبعی و خرید توسط سرمایه گذاران صورت می‌گیرد.

سر رسید اعمال این اوراق یک ساله بوده و مبلغ تعهد خرید ۲۰ درصد بالاتر از ارزش ترکیب سبد افراد در آخرین روز معاملاتی چهار شنبه، ۴ آبان ۱۴۰۱ می‌باشد؛ و بر اساس ترتیباتی که سازمان بورس اعلام می‌نماید اعمال و اجرایی خواهد شد.

۲. انتشار اوراق اختیار تبعی فروش بر روی سهام موجود در صندوق‌های تقسیم بندی بر اساس نوع سرمایه گذاری درآمد ثابت تا سقف ۴۰۰ هزار میلیارد ریال با تضمین اصل ارزش سبد سهام در ابتدای دوره بر اساس ترتیباتی که سازمان بورس اعلام می‌نماید.
(منابع لازم برای ایفای تعهدات در سررسید اوراق مذکور، از محل بودجه سال ۱۴۰۲ تامین می‌گردد.)

۳. تزریق منابع جدید توسط صندوق‌های حاکمیتی برای خرید سهام در بازار سرمایه و بمرور افزایش مبلغ مذکور.

۴. واریز منابع مندرج در ردیف بودجه سال ۱۴۰۱ به صندوق تثبیت از روز شنبه جمعاً به مبلغ حدود ۵۰ هزار میلیارد ریال.

۵. هماهنگی، نظارت و پایش مستقیم و مستمر فعالیت اشخاص حقوقی بازار سرمایه شامل شرکت‌ها و نهاد‌های مالی شبه دولتی، صندوق‌های بازنشستگی و نهاد‌های نظامی و حمایت این نهاد‌ها از سهام ناشران تحت مدیریت خود و توقف فروش تا زمان ثبات در بازار، و انجام اقدامات حمایتی از جمله خرید سهام و انتشار اوراق تبعی حمایتی.

۶. همکاری مشترک بانک مرکزی و وزارت اقتصاد جهت مدیریت نرخ سود.

همچنین با تصویب هیئت مدیره سازمان بورس نیز موارد ذیل اجرایی خواهد شد.

۷. افزایش سپرده گذاری مستقیم سازمان بورس نزد صندوق تثبیت.

۸. محدود کردن بخش فروش بازارگردان‌ها تا اطلاع ثانوی.

۹. توقف پذیره نویسی اوراق بهادار و عرضه‌های اولیه تا زمان بازگشت ثبات به بازار سرمایه.

۱۰. بازگشت زمان جلسه معاملاتی در فرابورس به روال سابق از ساعت ۱۳:۰۰ به ۱۲:۳۰.