شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس

راهنمای وریفای پلاس بایننس و 3 نکته مهم

برای اطلاع از شرایط و هزینه وریفای باینسس با پشتیبانی ما در تلگرام در تماس باشید.

در پست های قبلی در خصوص وریفای صرافی بایننس و آموزش وریفای صرافی بایننس به طور کمل صحبت کردیم. در این مقاله میخواهیم راجع به وریفای پلاس بایننس یا Verifed Plus صحبت کنیم. ابتدا بررسی میکنیم که وریفای پلاس دقیقا چی هست؟ آیا سطح جدیدی هست که بایننس به وریفای کاربران خود افزوده؟ آیا لازم هست که وریفای پلاس هم انجام بدیم؟ و چه مدارکی برای این موضوع لازم است؟

وریفای پلاس بایننس چیست؟

نخست باید راجع به منظور از وریفای پلاس و تعریف آن صحبت کنیم. وریفای پلاس بایننس به معنی ارائه و شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس بارگذاری مدارک اثبات کننده سکونت شما در آدرس ارائه داده شده به بایننس هست. وریفای پلاس یک اسم باکلاس است که بایننس برای این موضوع انتخاب کرده است و نام اصلی این نوع از وریفای، احراز سکونت یا Proof of Address می باشد.

وریفای پلاس بایننس در واقع لایه و سطح دوم از سیاست های KYC صرافی بایننس می باشد و مشتری با ارائه مدارک معتبر اثبات کننده سکونت خود در کشور مورد نظر به بایننس اطمینان خاطری بیشتری می دهد که مشتری قابل اعتماد و عادی می باشد. به همین علت بایننس برای افرادی که وریفای پلاس خود را انجام می دهند مزایا بیشتری در نظر گرفته است که در ادامه به آن ها می پردازیم.

مدارک مورد قبول برای وریفای پلاس بایننس

خب سوالی که مطرح می شود این هست که چه نوع مدارکی برای این نوع از وریفای قابل قبول است؟

بایننس اعلام کرده که این مدارک را برای وریفای پلاس و تایید آدرس سکونت شما می پذیرد :

همانطور که ملاحظه میکنید بایننس مدارکی را برای تایید وریفای پلاس شما می پذیرد که به نوعی هم حاوی اسم و مشخصات شما باشند و هم همزمان مربوط به آدرس محل سکونت شما باشند.

نکته مهم : بایننس در خصوص نامه های بانکی تنها Bank Account Statement را می پذیرد و نامه های دیگر مانند Refrence Letter مربوط به بانک ها یا ارگان های دیگر را نمی پذیرد.

نکته مهم : تمامی مدارک ارائه شده باید حاوی تاریخ باشند و تاریخ آن ها باید مربوط به ۹۰ روز اخیر باشد.

مزیت وریفای پلاس بایننس

همونطور که گفتیم بایننس برای اثبات آدرس سکونت مشتریان خود ارزش بالایی قائل است و به همین علت هم مزایا بیشتری برای این سطح در نظر گرفته تا کاربران خود را برای ارائه مدارک سکونت تشویق نماید. بعضی از این مزایا به صورت آشکار اعلام شده اند و بعضی از مزایا به صورت مشخص در مورد آن ها صحبت نشده است و از طریق تجربه تیم وریفای مستر به دست آمده است.

برای مثال یکی از مزایایی که بایننس برای سطح وریفای پلاس در نظر گرفته است افزایش سطح واریز و برداشت فیات از ۵۰ هزار دلار در روز به ۲۰۰ هزار دلار در روز می باشد. فیات (Fiat) همان ارز های رایج کشور ها مانند دلار، یورو، پوند و غیره می باشد. از آنجایی که سیستم بانکی کشور تحریم می باشد عملا امکان برداشت و واریز مستقیم فیات در بایننس برای ایرانیان وجود نداشته و این مزیت از مزایای وریفای پلاس برای ایرانیان که از صرافی بایننس استفاده می کنند کارایی ندارد.

اما مزیت خاصی که می تواند وریفای پلاس را برای ایرانیان جذاب کند فلسفه و مفهوم اصلی مباشد که این نوع وریفای در عمق خود گنجانده است.

زمانی که وریفای پلاس برای یک حساب در بایننس انجام می شود در واقع این موضوع اثبات می شود که فرد مورد نظر در کشور X دارای خانه و محل سکونتی به آدرس Y می باشد. این موضوع به بایننس کمک می کند که در خصوص موقعیت جغرافیایی این مشتری حساسیت کمتری داشته باشد چرا که قبلا با سند و مدرک محل زندگی اصلی آن شخص اثبات شده است.

به این معنی که لازم نیست حتما فرد مورد نظر هر بار که از شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس بایننس استفاده می کنند حتما با IP یکسان و از همان کشور اتصال پیدا کند. به معنی دقیق تر بایننس به نسبت کمتر بر IP های اتصالی این حساب ها حساس می شود. البته حتی بعد از انجام وریفای پلاس هم نباید با IP کشور هایی که در این مقاله در خصوص آن ها صحبت شده است از بایننس استفاده نمود.

دقیقا همین توضیحات بالا برای ایرانیانی که حساب خود را در بایننس به روش های مختلف وریفای کرده اند به عنوان یک مزیت فوق العاده مهم شناخته می شود چرا که تهیه ای پی اتصالی به بایننس هم می تواند هزینه بر باشد و هم ممکن است به علل گوناگون در دفعات زیادی مدام تغییر پیدا کند. برای مثال بعضی از وی پی ان ها آی پی ثابت ندارند و برای هر بار اتصال آی پی جدیدی به مشتری ارائه می کنند.

یا حتی بعضی از اوقات امکان تهیه آی پی مطمئن و اختصاصی برای بعضی از کشور ها ممکن نیست و به ناچار مجبور به تهیه آی پی کشوری دیگری خواهیم شد که با انجام وریفای پلاس بایننس می تواند از سطح حساسیت بایننس به این موضوع کاست.

نکته مهم : انجام وریفای پلاس بایننس به هیچ وجه حساسیت بایننس به آی پی اتصالی شما را به صفر نمی رساند ولی طبق تجربه ما قطعا این موضوع را کاهش می‌دهد. در هر حال حتی با انجام وریفای پلاس باز هم باید جانب احتیاط را برای استفاده از بایننس رعایت نمود و حتی الامکان از اتسال به سرور های بایننس با آیپی های مورد داری که توضیح داده شده است خودداری نمود.

آیا برای حساب خود وریفای پلاس انجام دهیم؟

توجه داشته باشید که در حال حاضر اگر بخواهید با کشور اروپایی حساب بایننس خود را وریفای نمایید این موضوع اختیاری نیست و شما حتما باید در هنگام وریفای مدارک سکونت هم ارائه کنید. اگر قصد وریفای بایننس با کشور غیر اروپایی داشته باشید در حال حاضر وریفای پلاس برای این کشور ها اجباری نبوده و مدت کوتاهی بعد از وریفای اولیه حساب امکان وریفای پلاس هم برای آن ها وجود خواهد داشت.

برای اینکه ببینید به انجام وریفای پلاس نیاز دارید یا خیر به این سوالات پاسخ دهید تا بتوانید بهتر تصمیم بگیرید:

آیا فقط از آی پی ثابت کشوری که با آن وریفای خود را انجام داده اید از بایننس استفاده میکنید یا هر روز آی پی اتصالی شما به بایننس تغییر می کند؟
آیا هزینه تهیه آی پی ثابت اختصاصی یا VPS از کشور مورد نظر شما خیلی بالا می باشد؟
آیا سرمایه ای که قصد وارد کردن آن به بایننس را دارید خیلی زیاد می باشد و دوست دارید حداکثر اقدامات لازم برای کاهش ریسک حساب خود را انجام دهید؟

اگر تا اینجا مقاله را با دقت مطالعه کرده باشید به راحتی می توانید با پاسخ به سوالات بالا در خصوص انجام وریفای پلاس حساب خود تصمیم بگیرید. برای کسب اطلاعت بیشتر و ثبت سفارش با پشتیبانی تلگرام ما در تماس باشید.

عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

عرضه اولیه صرافی (Initial Exchange Offering) همان‌طور که از نامش پیداست، به معنی عرضه اولیه توکن‌ها بر بستر یک صرافی است. بر خلاف عرضه اولیه سکه (ICO) که مستقیما توسط تیم یک پروژه برگزار می‌شود، عرضه اولیه صرافی، توسط یک صرافی به نمایندگی از یک استارتاپ و با هدف جمع‌آوری سرمایه در ازای فروش توکن‌ مدیریت می‌شود.

از آنجایی که فرآیند فروش توکن‌ها بر روی پلتفرم یک صرافی انجام می‌شود، صادرکنندگان توکن باید کارمزد مربوط به لیست شدن، به اضافه‌ی درصدی از فروش توکن‌های خود را به این صرافی بپردازند. در عوض توکن‌های فروخته شده بلافاصله پس از پایان IEO در صرافی لیست می‌شوند. از آنجایی که درصدی از فروش این توکن‌ها به صرافی می‌رسد، انگیزه‌ی کافی برای همکاری در فعالیت‌های بازاریابی و تبلیغات را خواهد داشت. افرادی که در عرضه اولیه صرافی شرکت می‌کنند، مستقیما به آدرس استارتاپ وجوه خود را ارسال نمی‌کنند بلکه در عوض یک حساب کاربری در صرافی برگزارکننده باز کرده و از طریق ارزهایی که در کیف پول صرافی خود دارند اقدام به خرید توکن‌ها می‌نمایند.

عرضه اولیه صرافی تا حد زیادی نگرانی‌ها از بابت کلاهبرداری بودن پروژه‌ها را کاهش می‌دهد.

صرافی‌هایی که پلتفرم IEO دارند

بسیاری از صرافی‌های ارز دیجیتال شروع به پذیرش IEO ها کرده‌اند که جلودار آنها صرافی بایننس است. صرافی بایننس پلتفرم عرضه اولیه صرافی اختصاصی‌ای به نام بایننس لانچ‌پد (Binance Launchpad) راه‌اندازی کرده است. در ژانویه‌ی ۲۰۱۹، پروژه‌ی بیت تورنت (BitTorrent) که توسط ترون خریداری شده بود، با فروش توکن‌هایش در لانچ‌پد بایننس توانست ۷.۲ میلیون دلار سرمایه در کمتر از ۱۵ دقیقه جذب کند و به هاردکپ (حداکثر سرمایه) خود رسید.

فروش توکن‌ها در کمتر از ۱۵ دقیقه برای یک استارتاپ مانند یک رویا است. دومین IEOای که در این پلتفرم برگزار شد پروژه‌ای به نامFetch بود که توانست در ۲۲ ثانیه به هاردکپ خود که ۶ میلیون دلار بود برسد. پس از درخشش عملکرد لانچ‌‌پد بایننس، صرافی‌های بزرگ دیگر نیز پلتفرم‌های اختصاصی خود را توسعه دادند. به عنوان مثال صرافیبیت‌مکس (Bitmax)، پلتفرم بیتمکس لانچ‌پد، صرافی اوکی اکسچنج، پلتفرم OKEx، صرافی کوکوین (KuCoin) پلتفرم KuCoin Spotlight و صرافی هابی پلتفرم Huobi Prime را توسعه داده است. در تصویر زیر برخی از پلتفرم‌های IEO آورده شده است.

عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

تفاوت IEO و ICO

عرضه اولیه صرافی و عرضه اولیه سکه از نظر پلتفرم جمع‌سپاری، واسط جمع‌سپاری، مدریت قرارداد هوشمند، الزامات شناسایی مشتری (KYC) و ضدپولشویی (AML)، بوجه‌ی مورد نیاز برای بازاریابی، احراز صلاحیت استارتاپ و زمان لیست شدن در صرافی با یکدیگر فرق دارند که در ادامه به بررسی هر یک خواهیم پرداخت.

در عرضه اولیه سکه (ICO)، جمع‌سپاری از طریق وب‌سایت رسمی استارتاپ و صادرکننده‌ی توکن انجام می‌پذیرد اما در عرضه اولیه صرافی (IEO)، جمع‌سپاری بر روی پلتفرم صرافی صورت می‌گیرد.

اجرای عملیات جمع‌سپاری و مدیریت قرارداد هوشمند

در عرضه اولیه سکه، توسعه‌دهندگان پروژه این کار را بر عهده دارند اما در عرضه اولیه صرافی، این وظایف بر عهده‌ی شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس صرافی بوده زیرا صرافی در قبال پرداخت توکن به مشتریانش مسئول است.

سیاست‌های شناسایی مشتری و ضد پول‌شویی

لزوم اتخاذ سیاست‌های شناسایی مشتری و ضد پولشویی در عرضه اولیه سکه، بر حسب نوع پروژه کاملا متغیر است. یعنی ممکن است در پروژه‌ای شرکت‌کنندگان برای شرکت در ICO نیاز به ارائه مدارک شناسایی و سوابق خود داشته باشند و در شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس پروژه‌ای دیگر نیاز به ارائه‌ی چنین مدارکی نباشد اما در عرضه اولیه صرافی، از آنجایی که صرافی‌ها برای باز کردن حساب خودشان چنین سیاست‌هایی را اتخاذ می‌‌کنند، شرکت در شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس پروژه نیاز به ارائه‌ی مدارک دارد.

هزینه‌ی بازاریابی و تبلیغات در عرضه اولیه سکه تماما بر عهده‌ی تیم توسعه بوده و آنها برای موفقیت ملزم به پرداخت هزینه‌های سنگین هستند اما در عرضه اولیه صرافی، بازاریابی توکن‌ها بر عهده‌ی خود صرافی است.

احراز صلاحیت استارتاپ (کاهش ریسک کلاهبرداری)

در عرضه اولیه سکه هیچ محدودیتی وجود نداشته و هر فردی می‌تواند یک ICO برگزار کند اما در IEO، ابتدا صرافی پروژه را بررسی کرده و پس از احراز صلاحیت مجوز جمع‌سپاری بر روی پلتفرم خود را می‌دهد.

در عرضه اولیه سکه‌، لیست شدن توکن‌ها پس از پایان جمع‌سپاری اتفاق نمی‌افتد اما در عرضه اولیه صرافی، پس از پایان جمع‌سپاری، توکن صادر شده در صرافی لیست می‌گردد.

مزایا و معایب IEO

مزایای عرضه اولیه صرافی

اعتماد و کاهش ریسک کلاهبرداری

یکی از مزایای IEO، اعتماد است. از آنجایی که جمع‌آوری سرمایه بر روی پلتفرم یک صرافی ارز دیجیتال صورت گرفته و این صرافی هر پروژه‌ای که قصد جمع‌آوری سرمایه از طریق پلتفرم او را داشته باشد، به دقت بررسی می‌کند، هر پروژه‌ای نمی‌تواند بدین طریق سرمایه جذب کرده و باید یکسری شاخص‌های کیفی را داشته باشد. صرافی‌ها برای حفظ اعتبار و نام خود همه‌چیز را به دقت بررسی می‌کنند.

این کار سرمایه‌گذارانی را که قصد شرکت در جمع‌سپاری را دارند چندین مرحله جلو انداخته و اعتماد بیشتری به آنها می‌دهد. عرضه اولیه صرافی می‌تواند پروژه‌های کلاه‌برداری (Scam) و مشکوک را حذف نماید. به عنوان مثال شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس عرضه اولیه صرافی پروژه‌ی Raid را در نظر بگیرید. صرافی بیترکس (Bittrex) درست چند ساعت پیش از فروش اولیه اعلام کرد که حاضر نیست با این پروژه همکاری کرده و IEO را کنسل کرد.

علت این کار قطع همکاری پروژه‌ی Raid و شرکت تحلیل داده‌های بازی‌های اینترنتی OP.GG بود. به گزارش بیترکس این همکاری نقشی حیاتی در موفقیت پروژه داشت و زمانی که این صرافی از این قضیه باخبر شده بود تصمیم گرفت فروش توکن‌ها را لغو کند چراکه اعتقاد داشت کاربران صرافی از این خبر ناراضی خواهند بود.

بحث امنیت در فرآیند فروش توکن‌ها بسیار حائز اهمیت بوده و بارها پیش آمده که به علت هک شدن وبسایت فروش و دستکاری آدرس مربوط به کیف پول پروژه و یا هر دلیل دیگری، پول اشتباها به آدرس دیگری ارسال شده و شرکت‌کنندگان هیچ توکنی دریافت نکرده‌اند. در عرضه اولیه صرافی جای هیچ گونه نگرانی در شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس مورد امنیت وجود نداشته چراکه خود صرافی قرارداد هوشمند مربوط به فروش توکن‌ها را مدیریت می‌کند. علاوه بر این فرآیندهای شناسایی مشتری (KYC ) و ضدپول‌شویی (AML) نیز توسط صرافی‌ها انجام می‌شود چراکه بیشتر ارائه‌دهندگان سرویس‌های ارزهای دیجیتال برای ایجاد حساب کاربری در پلتفرم خود چنین سیاست‌هایی دارند.

استارتاپ‌ هایی که قصد صدور توکن برای جمع‌آوری سرمایه را دارند، از چنین فرآیند بی نقص و امن راه‌اندازی IEO بر بستر صرافی‌ها نسبت به برگزاری ICO سود می‌برند. با وجود اینکه آنها باید درصدی از فروش توکن‌های خود به همراه مقداری کارمزد برای برگزاری IEO به صرافی بپردازند، اما در عوض فرآیند پر هزینه و دشوار بازاریابی در ICO رو به آنها محول می‌کنند. بنابراین بودجه‌ی مورد نیاز برای برگزاری عرضه اولیه صرافی نسبت به ICO بسیار کمتر است. علاوه بر این پروژه‌ها می‌توانند از پایگاه مشتریان ثابت صرافی‌ها نیز برای جلب توجه سرمایه‌گذاران به سمت خودشان استفاده کنند.

از آنجایی که لیست شدن در صرافی یکی از موارد معامله در عرضه اولیه صرافی است، پس از جمع‌سپاری، معمولا توکن‌های مربوط به استارتاپ در صرافی لیست می‌شوند.

معایب عرضه اولیه صرافی

با وجود اینکه عرضه اولیه صرافی جایگزین امن‌تر و بهینه‌تری برای ICO است اما ممکن است هزینه‌های مربوط به فروش توکن و کارمزد صرافی برای استارتاپ‌ها زیاد باشد. هزینه‌ی لیست شدن در صرافی چیزی در حدود ۲۰ بیت کوین است ضمن آنکه معمولا صرافی‌ها ۱۰ درصد از مبلغ فروش توکن را نیز می‌گیرند.

فرایند عرضه اولیه صرافی احتمالا محدود به یک صرافی می‌شود و این ممکن است برای سرمایه‌گذارانی که در آن صرافی حساب کاربری ندارند به ویژه در کشورهایی که از ساخت حساب کاربری منع شده‌اند، آزاردهنده باشد. ساخت حساب کاربری نیز به پروسه‌ی کاربری و تایید اعتبار حساب دارد و هر دوی این موارد زمان‌بر هستند.

جمع‌آوری سرمایه بدین شکل نقطه‌ی شکست دیگری (صرافی) را به پروسه‌ی فروش توکن‌ها تحمیل می‌کنند. به هر دلیلی اگر مشکلی برای صرافی به وجود آمده و یا از همکاری ممانعت کند مشابه اتفاقی که برای پروژه‌ی Raid رخ داد، فروش متوقف خواهد شد.

در عرضه اولیه صرافی به علت آنکه شرکت‌کنندگان را محدود می‌سازد، مشکلی بنیادی وجود دارد و آن این است که بیشتر کوین‌ها در دست عده‌ی محدودی است و این ممکن است بعدها منجر به دست‌کاری قیمت‌ها شود.

در یک صرافی متمرکز، شما مالکیت کلیدهای خصوصی خود را ندارید و اکثر صرافی‌ها در داخل پلتفرم خوشان انتقال دارایی‌ها را انجام می‌دهند (اگر همه‌ی صرافی‌ها این‌طور نباشند اکثر آنها هستند). این مسئله در مورد عرضه اولیه توکن مانند این است که شخص سرمایه‌گذار مالک حقیقی توکن‌های خود نیست.

اغلب صرافی‌ها کاربران را مجبور می‌کنند که فقط با ارز دیجیتال صرافی (مثل BNB) در IEO شرکت کنند. این باعث می‌شود تا تقاضا برای ارز دیجیتال صرافی بالا برود و قیمت‌ آن به شدت افزایش یابد. یکی از دلایل اصلی رشد شدید قیمتبایننس کوین ، همین موضوع بود.

چگونه در شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس یک IEO شرکت کنیم؟

از آنجایی که مبحث عرضه اولیه صرافی در جامعه‌ی کریپتو، نسبتا جدید است، پیدا کردن چنین پروژه‌هایی خیلی هم دشوار نیست. پس از پیدا کردن پروژه‌ی مورد علاقه‌تان، باید صرافی‌ای که میزبان جمع‌سپاری است را پیدا کنید. قدم بعدی ایجاد یک حساب کاربری در آن صرافی و تکمیل فرآیندهای شناسایی مشتری و ضد پول‌شویی و منتظر شباهت‌های صرافی کوکوین به بایننس ماندن برای تایید اعتبار حساب است. برای کاربران ایرانی به دلیل تحریم‌های بین‌المللی شرکت در این طرح‌ها تقریبا ممکن نیست زیرا نیاز به احراز هویت کامل داشته و در اغلب صرافی‌های بزرگ نام ایران برای احراز هویت وجود ندارد.

آیا IEO همان نسل بعدی ICO است؟

عرضه اولیه سکه (ICO) تحولی عظیم در متدهای جمع‌آوری سرمایه در دنیا به وجود آورد و بازار آن در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به رونق رسید و ارزهای دیجیتال روز‌به‌روز گسترده‌تر شدند. امروز IEOها پرچم‌دار جمع‌سپاری در فضای کریپتو هستند. اما آیا به راستی IEO می‌تواند جایگزین مناسبی برای رفع مشکلات ICO باشد؟

اغلب پروژه‎‌هایی که از طریق ICO سرمایه جذب کردند، کلاه‌بردار از آب در آمده و پول سرمایه‌گذاران را به تاراج بردند. پیرو این جریانات بسیاری از نهادهای مالی در کشورهای بزرگی مثل چین، ICOها را ممنوع اعلام کردند و زمانی وجود داشت که عرضه اولیه سکه را مترادف کلاه‌برداری، تقلب و دروغ دانسته و این فضا در چشم سرمایه‌گذاران با ترس از از دست دادن (FOMO) پر شده بود.

به دلایل فوق، اعتماد به عرضه‌های اولیه سکه در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به شدت کاهش یافته است و به این ترتیب حتی پروژه‌های واقعی و آینده‌دار هم برای برگزاری ICO و جلب اعتماد مشتری با مشکل مواجه هستند. عرضه اولیه صرافی با هدف جلب اعتماد، برقراری امنیت، افزایش شفافیت و جلوگیری از ورود پروژه‌های اسکم روی کار آمده و به استارتاپ‌ها این امکان را داد که در عرض چند ثانیه سرمایه‌ی کلانی جذب کنند چیزی که زمانی برای آنها فقط یک رویا بود.